ne yazık ki türkiye cumhuriyetinde gerçekleşebilecek olaylardan bir tanesi. öyle yasadan hukuktan falan filan pek anlamam. ama burası türkiye, olmayacağı varsa da uydururlar bir kılıfına. zaten şuan ki durumda her an herifi hapisten çıkartabilirler gibi gözüküyor. çıkartırlarsa bahsi geçen olayın vuku bulması işten bile olmayacak.
her dilin kendine özgü özellikleri var olduğundan kıyaslanmanın neye göre yapılacağı önemli bir etken.
bu özellikler dili var eden milletin özellikleriyle doğrudan alakalıdır. mesela deve için arapçada onlarca kelime varken bir ekmek için yahut at için türkçede onlarca kelime bulunabilir. aynı yamyam kabilelerde yeşilin tonları için onlarca kelime bulunduğu gibi.
(bkz: sapir whorf)
kelime sayısı kıstas kabul edilirse arapçanın yanında türkçeden söz edilemez bile ne yazık ki. ama tarihi serüvende incelerken 19.yüzyılın ikinci yarısında hazırlanan redhouse lugatının ön sözünde 'bu lugat dünyanın en geniş iki dilinden biri olan ingilizce için hazırlanmıştır. diğeri türkçedir' ibaresini görülebilir. ama ne yazık ki dönem dönem uygulanmış dilde sadeleştirme hareketleri sonucunda dilimiz ihtişamını kaybetmiştir. şu an ingilizcenin en kapsamlı lugatın da 1.200.000 kelime görürken türkçenin en kapsamlı lugatında 600 bin küsür kelime ancak vardır. ve bu lugat için söz varlığını teşekkül ettiren, deyimler, kalıplaşmış ifadeler, terimler gibi 8 unsur bir araya getirilerek bu sayıya ulaşılabilmiştir. bu dilimizin giderek genişleyeceği yerde giderek gerilediği gösteriyor bize.
tek heceli kelimeler kıstas kabul edilirse türkçe dünya dilleri içerisinde 1 numarayı görür. savaşçı bir millet olmamız nedeniyle - tek hecelik kelimelerin vurguda sertlik barındırması özelliği bizim bu noktada gelişmemizi sağlamıştır. git, gel, vur, kır, as, kes....
belagat, talakat, fasahat ve edebiyat kıstas kabul edilirse ki bence aslolan bunlara bakmaktır arapça türkçeden kat kat öndedir. milliyetçi damarla olaya bakmamak gerek her milletin öne çıkan bazı yönleri olabilir. bunları adeta bir sidik yarışına dönüştürmek hoş değil. savaş 'sanat'ında da türkler araplardan kat kat öndedir.
haa unutmadan bende biraz ırkçılık yapayım gençler sessiz harf sayısında ubıhça dünyanın en zengin dilidir.
türkiye sevgisi imandandır sloganını atan kayserili güzel bir ağabey.
'ismet saat kaç' isimli bir kitabı var. kitabının isminin hikayesi hayli garip;
anlattığına göre adet o ki ankara da herkes dükkanına atatürk'ün bir sözünü yazar duvara asarmış. e memur şehri olsun o kadar. bir gün ağabey bir saatçi dükkanına girmiş. duvarda bu yazı ve altında mustafa kemal atatürk.
takım tutmadığını kendisi dışında samimi olduğu üç beş kişi biliyorsa ancak rahat edebilecek insan evladı. zira toplum baskısı sürekli kafasını şişirir.
+ hangi takımı tutuyorsun?
- takım tutmuyorum.
+ ciddi misin?
- evet.
+ niye yaa. ilk defa böyle bir erkek görüyorum bla bla bla.
- iç ses: ya bir defol git sus artık. sana ne tutmuyorum işte sevmiyorum futbolu olamaz mı?
ünlü çocuk kitabı bomba'nın kültür bakanlığı tarafından müstehcen bulunmayıp yasaklanmaması durumu.
lan hatırlarım ilkokulda mıydık ortaokulda mıydık ne idik bütün yeni ergenler bu kitabı okumadık için kütüphanede birbirinin üstüne çıkardı . o ne akıcı bir sevişme sahnesidir o, insanın güzünde canlanırdı. türk yazarlarından bozkurtların ölümünde ki atsız'ın uçurumdan atlatması bir de bomba'da ki sevişme sahnesi, en iyi betimlemelere örnek teşkil eder zaten. yok şeker portakalı müstehcenmişte falan filan. yok olum onuda okutmuşlardı hiç yer çekimine zıt bir durum yaşanmamıştı koca sınıfta. yasaklanacaksa bomba yasaklanmalı veli olursam şikayet edeceğim.
beyazların bembeyaz olduğu bir dünyada yaşamayan, renklilere ayak uydurmuş grimsi beyazlarla yaşamaktan rahatsız olmayan haddızatında siyah ve beyazı renk saymayan insandır.
sahabedir ve bu yüzden hazrettir. hiç bir sahabe hakkında babanın oğlu gibi ismiyle hitap etmek ehl-i sünnete göre doğru olmaz.
bu meselelerde genel kaide cenabı hakkın elimizi çektiği ihtilaflı meselelerden dilimizi de bizim çekmemiz gerektiğidir. ancak bir kaç meseleyi anlatmakta boynumuzun borcu oldu.
şimdi hazreti ali efendimiz ile hazreti muaviye arasındaki ihtilaf meselesine değinelim;
halifenin fıkhi bilgiyi, ruhani halleri ve cebri gücü taşıması esastır. hazreti osman'ın katledilmesi ile hazreti ali halife seçilmiştir. ilk ihtilaf bu halifelik seçiminde başlar. islam coğrafyasının genişlemesi ile hazreti muaviye, yeni katılan topraklardan da birer temsilci çağrılmasını ister ancak hazreti ali buna gerek görmez ve eski şuura tarafından seçilmeyi yeterli görür. uzaktan bakılınca doğrusu hazreti muaviye haklı gibi görünse de islamda esas olan liyakattir ve şuuranın genişletilmesinin bir değişikliğe neden olacağı düşünülemez. yani halifelik seçiminde hazreti ali efendimiz haklıdır.
gelelim ikinci ihtilafa. hazreti osman'ın katledilmesinden sonra halife seçilen hazreti ali efendimizden hazreti muaviye şu istekte bulunur. madem ki halifesin cebri gücünü yani askeri gücünü kullan ve katilleri bulup cezalarını ver. bu senin halifelik görevindir. haşa burada hazreti ali efendimiz katilleri saklıyor gibi bir anlam çıkartılmamalı. ancak ne yazık ki yıllarca malum propagandalara maruz kalan halkımız hazreti muaviye'yi, hazreti aliye suçlar gibi tanıması koca bir beyin yıkanmasının sonucudur. hazreti muaviyenin iyi niyet göstergesi olarak hazreti osman'a yaptığı şu teklifi de söylemek boynumuzun borcudur; hazreti muaviye, hazreti osmana askeri yardım göndermeyi teklif etmiştir ancak hazreti osman bunu kabul etmemiş, o halde yanıma gel burada kal ben seni koruyayım teklifini dahi kabul etmemiştir.
tüm anlattıklarımdan da anlaşıldığı gibi ne yazık ki hazreti osman'ın da hazreti ali'nin doğru dürüst bir askeri güçleri yoktur. o zamana kadar zaten müslüman halk savaş olacağı zaman toplanıp sonrasında yaşamına devam eden düzensiz bir yapılanmadan ibaretti. iş bu sebebten ötürü yapılan savaşta hazreti alinin yahudi münafik ağırlıklı bir ordu ile hazreti muaviyeye karşı savaşması da yenilgiyi doğurmuştur.
yezide gelince ki o eba eyyub el ensari gibi bir zatin katıldığı istanbul muhasarasına komutanlık etmiş bir insandır. alevi şii kaynaklı propagandalar sonucu ağza alınmayacak hakaretler etmek bir müslümana yakışmaz.
aslen kayseri pınarbaşılı avşar asıllı ama lefkoşa doğumlu insan.
şimdi farklı dünya görüşlerine göre kendisi hakkında yapılabilecek çıkarımlara bakalım;
60 ihtilaline katılımına, sevmeyenleri tamamen antimilitarist ve demokratik bir gözle bakarak darbeci deyip çıkabilirler iken sevenleri darbe sonrasını düşündüğünü hatta bu konudaki iyi niyetini daha sonrasında gerçekleşecek darbeyi devlete iletmesinden anlaşıldığını söyleyebilirler. ha bu darbe ihbarına sevmeyenleri 'çıkarları uyuşmadığı için ihbar etmek zorunda kaldı.' diyerek değişik bir niyet okuyuculuğuyla karşılık verebilirler.
türkeş'in nam-ı diğerle başbuğun bilinmeyen bir yönü olan yahudilerle sıkı ilişkilerinde de durum bir önceki örnektekiyle aynı. bahsettiğim konu hani şu ehlinin malumu olan musanın bozkurtları ve yahudilerle yapılan anlaşmalar mevzusu. bir taraftan bakınca ağzına geleni düşünmeden konuşanlar hemen türkeş için yahudi işbirlikçisi, anlaşmalarda ülkeyi peşkeş çekti gibi ağır ithamlarda bulunabilirken sevenleri reel politik gibi kavramlar kullanarak başbuğun iş bilirliğinden, ileri görüşlülüğünden dem vurabilirler.
merkez bankası olaylarına falan filan hiç girmiyorum...
tüm bunları bir tarafa bırakırsak, benim gibiler için türkeş hiç bir zaman emin olunamayacaklardan. kendisine ağır ithamlarda bulunmamakla birlikte hep bir hin duruş seziliyor davranışlarında. bir meral akşener bir ümit özdağ eminliğini hissettiremiyor bizlere.
yıkananın ayağında naylon terlik varsa düşük bir olasılıktır. muhabbet cinnilerdi ama değil mi? bu konuda eğer ki yıkanılan banyoda kollar açıldığında duvarlara değiyorsa imamı ilahsız ilahiyatçıya göre anadan üryan soyunmakta bir mahsur yoktur. ama takva esas diyenler hakiki şeriat mayolarını giysinler.
