Hele ki 4 senelik sevgilisi olduğunu öğrendiğiniz zaman, okulun bitip memleketine gitmesine de sadece 2 hafta kaldıysa hiçbir şey yapamıyorsunuz. Masum bir umutla bekliyorsunuz belki sever diye, eliniz kolunuz bağlı oturuyorsunuz. Çözümü yok bunun. Tek çözümü unutmak.
edit: Hatta telefon ekranını açtığında, sevgilisiyle resimlerini gördüğünüzde ayrı bir koyuyor insana. içinizden parçalar kopuyor.
Seviyorsa etkilenir. Kasmaya gerek yok. Seni olduğun gibi kabul etmeyip etkilenmiyorsa doğru kişi değildir. Doğru kişiyi bulduğunuz gün anlayacaksınız. Kendinizi göreceksiniz çünkü onda.
ilkleri yaşadığını unutamaz. Hele 10.sınıftan 12.sınıfa kadar sevgili olup, üniversite başlayınca başka şehire gittiğinde senden soğudum diyip ayrılıp, ayrıldıktan 1 hafta sonra başkasıyla çıktığını öğrenince, hele ki bu senin ilk sevgilin, ilk göz ağrınsa, hiçbir şey hissetmesen dahi unutmuyor insan. O bakışlar hala aklına geliyor. Unutmuyor insan.
Okulun eğitimi iyi güzel. Sosyal hayat sıfır. Zaten okulun tek sosyal yeri kantindi orayada mühür vurdular. Okulu yazmayın. Kaçın.
edit: 2 yıl geçti neredeyse. bölüme başladım. alabileceğiniz en iyi mühendislik eğitimlerinden birini alıyorsunuz ama tövbe ettiriyor okul. mat1'i 600 kişi alıyor toplamda. siz düşünün.
