geçen gün bir kızla eşleştim. sana hiç güvenmiyorum içlikli dedi, neden diye sorduğumda tinderı olan bir erkeğe nasıl güvenebilirim dedi. sanırsın telgrafla konuştuk.
ingilizce öğretmenliği isterken iç mimarlık okurken buldum kendimi. sevdiğim kızla evlenirim sanıyorken kızdan ayrıldım. kardeş dediğim insanlarla karşı karşıya geldim. yani diyeceğim o ki ne kadar hesap yaparsan yap, senin hesabının üstünde bir hesap var.
her gün bir şeylere üzülüyorum, her sabah mutsuz uyanıyorum, yaşama enerjim yokmuş gibi ve bunların hiçbirinin sebebini bilmiyorum. hani sebebini biliyor olupta üzülsem neyse de sebebini bilmiyorken üzülmek aynı zamanda üzülüyorken neye üzüldüğümüzü bilememek hani neye üzüldüğümüzü bilsek de üzülsek yine neyse. bu entry i girerken bile çok üzüldüm çok.
üç yıl birlikte olduğum kız arkadaşımla eften püften bi sebepten ayrıldık. 2 ay oldu. dün doğum günüydü kutlayıp kutlamamak arasında gidip geldim. kutlamaya karar verdim. whatsapp a girdiğimde beni o güzel yüzü yerine standart whatsapp profil resmi karşıladı. demem o ki eğer elinizden geliyorsa gerekirse canınızı ortaya koyun yine de ayrılmayın.
