Sizi bilmem ama ben canı tatlı bir insanım. öyle acı eşiğim falan da düşüktür öyle hemen canım acır. Açıkçası benim bildiğim ben kendimi severim sanıyorum. Öyledir herhalde... Ortaokul ve liseyi bir ezik gibi bitirdim.. Öyle kıyıda kenarda köşede ezik bir tip.. Kimsenin saygı duymadığı ve genelde sevmediği.. O yüzdendir galiba.. yani o halim yüzünden herhalde lisede 2 sevgilim beni aldattı.. çatır çutur hemde.. birisi aşkından ölsem de bana yüz vermedi.. azcık şıpsevdiydim sanırsam ama sebebini tahmin edebiliyorum. Psikolojide saplantılı kişilik diyorlar buna.. Ailemle özellikle babamla olan ilişkim çok kötüydü o dönemler klasik ergen triplerinde olan ben ve çok daha mühim işleri olan babam. Ona göre düzgün bir saç kesimi mümkünse rock veya metal olmayan bir müzik tarzı bunlarla beraber tercihen siyah olmayan tişörtler benim ilacımdı ve öyle olmalıydım. Kafamın içinde ne var ne yok siklemedi herif hiç .. ben de hiç söylemedim hep imaj üzerinden kavga ettik sandı ama ben kafamdakiler bilmesin diye hep salağa yattım dik kafalı ergeni oynadım..
Babam islamcı milliyetçi bir adamdı, belki de ben sırf o yüzden sayfalarca komünizm ile ilgili makale kitap okudum lisedeyken. Bu da yetmedi sol bir partiye girdim eylemler falan... Ateist oldum sonra ama peder beyin hala haberi yok o çünkü saçın başın sakalın bıyığın modundaydı ben de bunlarla oyalıyordum onu.. Bazen bilerek yakalatıyordum kendimi dikilmiş saçlarla falan ki sürekli beni kontrol ettiğini zannetsin arada bağırsın çağırsın siktirsin gitsin sonra. Beni lisenin son 2 senesi eve 20 metre uzaklıkta bir yurda verdiler şaka gibi .. bana %90 indirim yaptılar gittiğim lise baya iyiydi yani boru mu.. umutlar tavan.. azcık rahatladım ama içimden bir yalnızlık hissi o zamandır gitmedi.. işte o yalnızlık hissinden kurtulmak için sürekli bir sevgili ihtiyacı içindeydim.. Ailemden boşalan yeri başkasıyla dolduruyordum.. hem aşkımı hem aile sevgimi ona veriyor çok fazla bağlanıyor sonra ebemin amını görüyordum.
Lise bitti bir taşra üniversitesini kazandım ama para yok pul yok... içimde ki o terk edilmiş piç ise bana bakıyor aynalardan... Duramıyorum o şehirde ama başka şansım yok.. ezikliğe de devam bu arada.. Sonra bir gün öğrenci değişim programına başvurdum o rezil ortalamayla.. es kaza yedeklerden aldılar beni.. yaz okulu bitti 2. sınıf başladı ben ankaraya geçtim yeni okuluma.. programın sağladığı burs ve KYK kredisi iyi yaşadım .. bol bol kitap aldım okudum kendimi geliştirdim çok hoş bir arkadaş çevresi edindim uzakta da olsa bir sevgilim vardı ve seviyordu beni.. hayvanlar gibi ders çalıştım hoca bir dediyse ben 3 kitap okudum 6 ders almam gerekiyorsa ben 10 aldım.. o sene 20 ders dönemde 5 ders de yaz okulunda verdim... ertesi sene erasmusa başvurdum 2. dönem Ver elini Romanya.. bir dönem de orada kaldım ve Bölümü 3 senede derece ile bitirdim..
Ben şok.. herkes şok.. bende bi artislikler bi entellikler sormayın gitsin.. Hayatımda tek ve en büyük başarımı almıştım... Sonra eve dönmedim.. ankaraya kursa gittim babamın emriyle kaymakam olacaktım ki çok şükür olamadım. sonra sırf eve gitmemek için yaz okullarına giden ben eve gitmemek için acilen iyi kötü demeden bulduğum her yere yüksek lisans başvurusu yaptım.. Hayalim akademisyenlik idi hep ama böyle değildi.. taşrada biyerde.. başladım yükseğe.. bir kızla tanıştım ama gözlerinde galaksiler var sanki böyle fener alayı gibi.. bi gülüyor ben mayışıyorum hemen.. hunharca yürüdüm kıza.. 4 ay çıktık gibi bişi.. ben öle sanmıştım yani.. meğer istanbulda bi sevgilisi daha varmış bana yine boynuzlar bana yine aldatmalar yani.. elim ayağım tutmadı sayın yazarlar.. hem parasızım hem işsiizm hem ailemle aram kötü hem kendimden beklediğim hiç bir şeyi yerine getirememiştim .. kuruşları sayıyordum lan 25 yaşındaydım ve cebimdeki kuruşları sayıyordum.. tabi istanbuldaki eleman babadan zengin 50 binlik arabaya biniyor benim daha ehliyetim yok.. ayaklarımdan kavradılar ruhumu çektiler sanki.. hiçbir şeyin anlamı kalmadı benim için.. tutunduğum tek dalımı da kaybettim kara delikten içeri doğru süzülürken uzay-zaman ile alakalı mülahazaları kafamdan geçiriyor gibiydim.. kalbim bana acımıştı.. bırak kalbimin acımasını.. ruh gibi dolaştım 6 7 ay.. Eskişehir'e taşındım sonra kurslara gidiyoruz yine.. peder her türlü ekonomik desteği sağlayıp saç sakal muhabbetine devam ediyor.. Ben islama dönmüşüm komünizmi brakmışım ama değişik bir politik kimlik edinmişim adamın ruhu duymuyor merak da etmiyor. Neticede siyaset bilimciydim ama en katı babam olmayan ben olacaktım hem de bilimsel..
Parasal durumlardan yine ne kurs parasını tam verebildik ne o snava girebildim (TOEFL snavı 500 küsür lira) ne de kaldığım yere para verebildim.. Biyerde kıyak bi iş ayarladık iş kurun aracılığıyla ama şirket sahibi beni tam 4 ay salladı en son ben patladım.. çıktım geldim ailemin yanına ama daha 2. gününde pişman ettiler.. La bu adamın gözünde benm hiç haysiyetim yok herhalde.. neye kızsa öfkesini benden alıyor saçma sapan şeylere inanıp sna laf söyletmiyor.. ve sen sırf bir işin olmadığı için siktirip gidemiyorsun.. ne kadar acınası ya.. toplumda bir gram haysiyetin yok onlara göre başarısız olarak kategorize edilmişsin çünkü.. senin Adam yerine konmaya hakkın yok.. bu ülkede bilim üretmeye hakkın yok çünkü sikindirik bi matematik sınavından 90 puan alamadın.. sen dil ölçmeyen -iyi ingilizce konuştuğum ve yazdığım halde- bir snavdan 75 alamadın.. sen kimseyi sevemezsin çünkü senin toplumda bir anlamın yok.. bşr karşılığın yok.. hergün ders çalışıyor kendini yırtıyor bir taş daha koyuyorsun bildiğin şeylerrin üstüne.. Kürt meselesi çalışıyorsun sırf bu ülkeye faydan olsun die ama ülken seni sikine takmıyor.
Bugün yaşadığım özel bazı mevzulardan sonra gözümü kapadım.. hem bu belirsizlik.. hem bu yalnızlık..boşluk.. hem bu anlamsızlık ailenin bile sana yaşattığı anlamsızlık.. tak etti artık.. gözümü kapadım.. hayal ettim kendimi kalabalık biyerdeyim..oturuyorum bir sigara yakıyorum.. önümde bir kız çocuğu top oynuyor başkasıyla.. sevgililer geçiyor.. simitçi simit satıyor az ilerde.. güneş kabak gibi havada.. güzel bir gün.. ben silah çıkarıyorum birtane belimden.. M9 Baretta.. güzel silahtır.. 9mm mermisi var kafa dağıtmalık tam.. tetiğini kuruyorum emniyeti de açıyorum.. dayıyorum şakağıma soğukluğunu hissediyorum namlunun.. bir an dert ettiğim şeyleri düşünüyorum.. daha zor durumda olanları.. hiçbir şeyin önemikalmıyor.. artık özgürüm.. hafifim.. ölebilirim.. basıyorum tetiğe.. ve daha sesi duyamadan kafatasım paramparça oluyor.. bedenimden dışarı çıkıyorum ve kendimi izliyorum.. silahın sesine herkes irkiliyor.. ben ise geriye doğru savruluyorum.. daha yeni top oynayan kız çocuğu çığlık atıyor.. önümden geçen çocuk sevgilisinin başını göğüsüne yaslayıp eğiliyor.. kuşlar uçuşmaya başlıyor.. kızıl bir bulut havada süzülüp yeri kırmızıya boyuyor sonra.. ve ben o kadim dizeyi tekrar söylüyorum.. Ölüyorum tanrım bu da oldu işte..
Tek kişilik bir aşkın kurbanıyım be sözlük. Böyle cehennemi yutmuşum da göğsümde takılıp kalmış.. aldığım nefesi bile alev sarmış.. Ciğerlerim yanıyor bu can yanması değil bu çok başka bir şey. Ona demişim zaten sözlük.. Ben seni sevmiyorum.. Çünkü sevmek böyle kuvvetli böyle içimde olamaz.. bu sevmekten çok başka bir şey diye.. Sana bunları hiç bilmediğin bir yerden, hiç tanımadığın bir insan olarak yazıyorum.. Yahu sen üzülsen benim mideme kramplar girerdi iyi bilirsin.. beni neden parçaladın.. beni neden öldürdün.. değdi mi.. mutlu musun? mutlu olabilir misin ? mutlu edebilir misin ? Ya onu bunu bırak da beni neden kandırdın? Neden ruhuma zehirli sarmaşıkları dolayı her bir yanımdan çekiyorsun ? Beni neden öldürdün selen ? Ben sana ne yaptım bitanem? Ben üzdüm seni dimi kalbini kırdım bilmeden ondan hep.. Neden ? Söyle bana hatunum neden ?
Beni neden sevmedin? Diye sormak isterdim... Ama insanın cevabını bildiği soruları sorması mantıksız değil mi.. hele cevabı hoş değilse.. bir şeyi bilmek ayrı duymak bambaşka.. Ama yine de içimden diyorum ki.. 24 yıldır biriktirdiğim anılarımın içinde sinemada o yorgunlukla uyuyakalıp da bana sarıldığın günkü yaşadıklarım.. en değerlisi.. her ne kadar senin bunu yaparken beni "o" sandığını uykunda aslında ona sarılmak istediğini bilsem de.. bilmezlikten geliyorum işte.. hem iyiyim ben hatun valla.. ama sanki sigara jelatinlerinin üzerine yazmışlar ismini ne vakit bir sigara yakacak olsam adın bitiyor dilimin ucunda.. vallahi özlemedim ama bazen birilerini benzetiyorum sana .. ne çok sana benzeyen insan varmış bu şehirde.. seni sevdiğimden değil ama bir uçaktan atlasan paraşütsüz peşinden atlarım hala.. * hatırladın dimi bu muhabbeti.. hatırlarsın tabi.. çok gülmüştün. Gülerken de ellerini dizlerime koyup omzuma doğru eğilmiştin.. sonra bir koku geldi ki senden ben öyle büyülenmemiştim.. seninle o bankta yıldızları ve gereksiz çirlinlikte inşaatları izlerken ben olanileceğim en mükemmel yerdeydim lakin senin aklın istanbulda dudakların dudaklarımda .. oldu mu yani? Beni neden sevmedin? Demek anlamsız ama .. Hatun.. hatunum.. Benim kalbimi neden kırdın?
