ispanyol arkadaşıma birisi " fakir " demeyi öğretmiş. Adam olumsuz olan her durumdan fakir diyerek bahsediyor.
Örnek ;
- bugün çok yoruldum Jordi.
+ Fakir.
Geceleri pencereyi kapatınca herhangi bir ısıtıcıya ihtiyaç duymuyorum. Fakat benim haftada sadece 1 kez 5-10 dakikalığına kapatıp geri açtığım 2 bilgisayarım ve bir monitörüm var odamda. Oda ısısını baya etkiliyor.
Ben, bunu birkaç yıl yaptım. Şimdi buraya birkaç yıl yazdıktan sonra kontrol ettim tam 6 yıl olmuş. Burada yazdığım her şeyi silip bırakmıştım sözlüğü. Geçenlerde aklıma geldi, şifremi yeniledim, girdim. Zaman çok hızlı geçmiş. Bilmiyorum ki insan nedir, ne yaşar? Ben bir şeyler yaşadım. Son 2 yılım çok kötü, zor ve belki insanın bir ömür boyu yaşayabileceği zorlukların hepsini içine sığdırmış bir süreçti. Kötüydü, çok kötüydü. Çok büyüdüm bu süreçte, çok değiştim. Eskisi gibi değilim. Buraya yazmak istedim aslında ama kafamı toparlayıp yazamıyorum bile. Cümle kurmak istediğimde her şey kapağı açılmış bir baraj gibi boşalıyor. Kelimeler, cümleler birbirine karışıyor.
Sevdiğim insanların sağlığı yerinde şükür. Baya baya can çekişmiş, ölmek üzereyken hayata döndürülmüş bir insanım ben. Allah korusun sevdiğim insanları o şekilde düşünmek bile istemiyorum.
Takıntılıyım. Takıntım da gözlerimden başlıyor. Bir şeye gözüm takılmaya başladığı zaman o şey sürekli kafamda dönüyor. Her şeyi uzun uzun izleyip inceliyorum. Özellikle insan davranışları. Hepsini istemeden ezberliyorum. Sonra unutamıyorum. Yıllar geçiyor unutamıyorum.
