okulda geçirdiğiniz zamanı değerli ve eğlenceli kılan şeylerdir...hatırlatmama gerek yoktur ki okulda öğrendiğimiz dersler hiçbir zaman karşımıza çıkmaz. o yüzden dersleri değersiz kılabiliriz.
küçükken anneye yaptığımız şikayetlerden yalnızca biridir. bende bi anormallik olmamalı ya, hep bilinçaltımda vardır bu kelime. böyle örtünürsünüz sıcaklayıp açılırsınız, sonradan üşür ne yapacağınızı bilemezsiniz filan. annem de hep bağırırdı bana nedense bunu söyleyince.
ilkokulda sürekli gündeme gelen sorunsaldır. öğretmen sınıf başkanına ''konuşanları ben gelene kadar tahtaya yaz'' der. ve başkan kasıtlı olarak kankasını yazmaz. ''bizi yazdın onu niye yazmadın?'' şeklinde diğer çocuklar isyan eder...
(bkz: anılar)
genelde facebookta duygularınızı açamadığınız birine, sizin için önemli olan birine ya da yanlış anlaşılırsanız bir daha yüzüne bakamayacağınız birine mesaj gönderdiğiniz zaman oluşan paranoyalardır.
sırasıyla evreleri şudur;
-ya keşke göndermeseydim.
-yok yok iyi yaptım, içimde kalmasın.
-ama şimdi yanlış anlarsa.
-açıklarım ya nolcak.
-ya bi daha yüzüne bakamam kahretsin keşke yollamasaydım.
cevap gelene kadar paranoyalar gelişir de gelişir. gerektiğinde arkadaş aranır ve ondan ikna edici sözler beklenir. eğer iyi bir arkadaşsa
-olm ne olabilir ki en fazla lan, hem o kötü bi şey dicek kadar kötü biri değil...
gibi tesellilerde bulunulur. siz ona ''tabi ya, doğru'' dersiniz ama içinizde hep bi kuşku vardır. böyle durumlarda karşı taraf cevap vermez ve siz farklı bi sekmedeyken facebook sekmesinde oluşan (1) yazısına karşı adeta ölürsünüz. sanırım yazdı diye düşünür saçma bir oyun bildiriminin geldiğini görürsünüz. bir dahaki facebooka girişte mesaj kısmının (1) olduğunu görürsünüz, yine yüreğiniz ağzınıza gelir ve yine o olmadığını görüp umudu kesersiniz. ya da kesitiğinizi sanırsınız.
karakter sınırlamasının gazabına uğradığım için anlatamadım ama tam olarak şöyle bir duygudur;
otobüsten inersiniz, sonra ''acaba bana mı bakıyorlar'', ''otobüs neden bekliyo ki'', ''acaba arkamda bi şey var mı'', ''acaba telefonla konuşuyomuş gibi mi yapsam'' gibi kafanızda paranoyalar geliştirirsiniz. kötü bi şeydir.
evet, belki benim belki de başına gelenlerin kanayan yarasıdır.
şöyle ki, bi insanla tanışırsınız, sınıftan olabilir. bakarsınız çok iyi, çok kafa bi insan. facebooktan eklersiniz. bakar mısınız profil fotoğrafında apaçi gibi. ''olabilir'' dersiniz, duvarına bakarsınız. saçma sapan aşk sözleri paylaşıp ''beyenirmsnz arkiler'' tarzı şeyler yazdığını görürsünüz. efkarlı takılıp ''$heni cok seviyorum askhımmmm...'' yazdığına tanık olursunuz.
sonradan düşünürsünüz
''bu insan nasıl bu kadar saçma şeyler paylaşıp, nasıl bu kadar normal gözüküyo'' diye.
hem zeki, hem tatlı, hem anlayışlı, öğrencinin halinden anlayan, esprilere, geyiklere katılan ama yeri gelince sinirlenen öğretmen vs şakadan anlamayan, derslerde bi şey anlatmadığı halde sınavlarda zor soran, sürekli bağırıp dövme girişiminde olan öğretmendir.
özellikte okula yeni gelen çocuklarla tanışmak için baba mesleği soruluyorsa daha çok iç acıtan bir durumdur.
+eveet, sen kalk bakalım. adın ne?
-mehmet öğretmenim.
+peki mehmet, baban ne iş yapıyo bakalım?
-şey...babam yok benim.
+ııı...tamam canım.
ailenin bayramdan bir gün önce alışverişe çıkıp misafirlere ve gelen çocuklara veririz düşüncesiyle aldığı, üst dolaplara koyulan şekerlerdir. ama evin şeker manyağı çocuğu paketi üst rafa konurken görür ve kimse görmeden avuç avuç odasına götürür. paketleri cebine tıkıştırır. eninde sonunda anne çakacaktır durumu ama...
van ve japonya'nın depremden sonraki hallerinin karşılaştırılmasıdır.
evet, saçma olabilir ama bana daha saçma gelen bi şey var. lan adamlar o kadar büyük deprem geçirdiler, sapasağlam ayaktalar. deprem olurken heyecan yapmıyorlar çünkü adamlar binaların sağlamlığından emin, can kaybı çok yok...
van'da bir deprem oldu (geçmiş olsun) her yer de bangır bangır ''o aranıyor, bu aranıyor, yardımlarınızı esirgemeyiin!''
insanlık vazifemizidrdir tabii ki yapacaz. ayrıca japonya gibi bi ülkeyle burayı kıyaslamaya niyetim de yok. (ee başlığı neden açıtın o zaman) ama yine de garip geliyo ya.
yabancı dillere hitafen bunu söyleyen kişidir. ''sözlerini anlamadığım şeyi niye dinleyeyim ki?'' der ama bilmez ki bir müzikte ya da şarkıda sadece sözler önemli değildir. şarkıyı söyleyen kişinin müzikle bütünleşmesi, ritmin, temponun insanı kendinden geçirmesi gibi olaylar sözden her daim daha önemlidir bence. bu kişilere ''sığ görüşlü'' diyebiliriz.
hediye alan kişinin onurunun kırılmasına yol açan bir olaydır.
evet efendim, mazide böyle bir duruma imza atmış öküz bi arkadaşım vardı, hemen anlatayım.
7.sınıftayız. yılbaşı çekilişleri yapılmış, kimin kime hediye alacağı belirlenmiştir. ben her zamanki gibi hediyeyi son güne saklamış hatta son gün bile alamayarak rekora imza atmışımdır. hediyeler öğleden sonra verileceği için öğle arası eve gidip hediye aramaya başlarım. annem ''ben bilezik almıştım yeni, onu götür bari'' der. sevinir alırım. dandik bi hediye kağıdı parçası bulup sarmalarım.
ve hediyelerin verileceği zaman herkesin içinde vermek istemediğim için vermem. hatta şu an hatırladım ben 1-2 gün geç vermiştim hediyeyi. arkadaşa tekil olarak hediyeyi veririm. bi şey demez, ağzının ucuyla ''sağol'' der.
zil çalar, eve gitme vaktidir. ama ben hediyeyi napacak acaba diye beklerim. kimse kalmamıştır ben ve 3 kişi dışında. en sonunda görürüm ki bileziği sıranın altına atar ve gider. o gittikten sonra ben de bileziği alır eve götürürüm. üzülürüm tabi ki.
sevgilisiyle konuşan erkek ve ya kadının karşıdaki kişinin bal ne ki şeker ne ki olmasından dolayı muhabbete, anlattıklarına gaza gelip, kendini kaptırma durumudur...
+işte ben gittim dedim ki...siz ne diyosunuz?
-çok iyi demişsin canım, çok haklısın!
+hala daha kendilerini savunuyolar...
-vay alçaklar...
+nerdeyse dövceklerdi beni aşkım...yazık değil mi bana?
-yazık sana bebeğim ya. amlarına koyayım ben onların! orospu çocukları!
+ne diyosun mehmet ya?
-yani aşkım, çok haklısın diyorum...
erkeklerlerle dost/sevgili olabilmek için kişiliğinden taviz verip erkeklerin kurduğu muhabbetlere uyum sağlamaya çalışan kızdır.
k: ya şu messi canavar ya...
e: aa sen futbolla ilgileniyo musun?
k: ilgilenmem mi yav? iki tek atarken maç izlerim hep.
e: sen içki içer misin?
k: rakıyı susuz içerim.
e: hadi ya, kral kızmışsın.
k: eheh eyvallah. bu adriana lima da taş hee. göğüsler, bacaklar...alıcan bunu....
e: ?
k: ee...şey yani. benim makyajım akmış bi dakka.
(bkz: bi yere kadar)
aslında ''sanatçı'' kelimesi herkese yapıştırılacak bir laf değildir ama oyuncu, şarkıcı ve diğerlerine toptan isim bulamadığım için böyle dedim, en baştan belirteyim efendim.
olay şudur;
medyada ses getirmiş kişilerin illa rezil bir anısı, davranışı, konuşması olması durumudur. insanlık halidir, olabilir ancak birini sevmeye başladığınızda yaşadığı bu saçma şeyleri düşündükçe hafif hafif soğumaya başlarsınız.
örnek; (tamamen tarafsız söylüyorum) hadise.
bana göre çok sevimli bi kadındır kendileri ve sesi de çok güzeldir. ama o istiklal marşı olayını düşünen her kişinin aklında ''du bi dakka ya'' düşüncesi oluşabilir.
sanırım alemdeki tek rezil olmamış ve tam anlamıyla sanatçı olan kişi cem yılmaz dır.
facebooktan kankayla konuşulduğu zaman
-tuvaletteyim şu an, laptopla sıçıyorum ahahahah
iletisini yanlışlıkla hoşlanılan kişiye gönderme durumudur. kötüdür.
türkiye nin bir şarkıya klip çekmek konusunda geri kalmışlığı, basitliğidir.
örneklerle açıklayalım.
bu klip 1996 çekilmiştir. kendimizden daha düşük seviyede gördüğümüz arapların işidir. ve o yıla göre standartların üstündedir. buyrunuz aicha; http://www.youtube.com/wa...gAxSU&feature=related
yani ne diyim. yabancılar da vücut şov yapıyo ama illa işte bi yaratıcılık, bi parıltı oluyo. böyle kuru kuruya bikinili klip mi olur ya? şarkı şarkı olsa yine bi şey demicem...
hemen hemen her okulda bir örneği bulunan hoca şekilleridir.
1.disiplinli hoca
ders içinde soluk aldırmaz, dersi pür dikkat dinlettirir, genelde 45 yaş üstü olurlar. sınavda soruları geçirirler adeta öğrenciye, kopya çektirtmezler. eskiden olsa dayak atarlar.
2.melek hoca
sürekli ''benim iyi niyetimi suistimal ediyosunuz'' diyen hocadır. sınıfta gürültü koparken o sakince oturur ve kendisine saçma sorular soran çocuklarla ilgilenir, bilgisayardan sunum açar, sınavda kolay sorar, notu boldur.
3.yeni mezun olan, deneyimsiz hoca
üniversiten mezun olalı en fazla 5 sene olmuştur. derste napması gerekiğiyle ilgli bilgileri deneyimli hocalardan alır. aklınca disiplinli olmaya çalışır ama olamaz. genelde kadın olurlar. çok bağırırlar vs.
4.nöbetçi öğretmen
nöbetçi öğretmen tabi ki her okulda bulunur ama benim kastetmek istediğim şey gıcıklığıdır. ses yapan sınıfa gelir hönkürür sürekli. ''kaç yaşında insanlarsınız, liseye geçtiniz, çocuk parkı mı burası, dersiniz ne sizin?'' diye bağırır bağırır gider. 2. gelişindeki lafı ''kaç kere uyaracam?'' dır. hoca girmediğinde o girer, lanet insanın tekidir.
5.öğrencinin halinden anlayan hoca
bu hocanın melek hocadan farkı gerektiğinde sinirlenmesidir. genel olarak iyilerdir. sınıf içinde yapılan bi espriye gülebilir, kendisi espri yapabilir, dersi eğlenceli hale getirebilir, katı kuralları yoktur ama gerektiğinde taşabilir.
6.laf sokucu hocalar(zeki desek te olur)
yavşak öğrencilerin sürekli laf sokma çabalarının altında kalmayan hocadır. tartışma pinpon topu gibi sürerken son noktayı koyar. ama hakkaten gelişine vurur, güzel koyar. öğrencilerin saçma bahanelerine inanmaz. en beklemediğiniz anda cuk diye oturtur lafı. ilk günler ''çok tatlı'' dediğiniz hocanın potansiyel bi laf sokucu olduğunu anlarsınız ki bu hocalar genelde erkektir.
7.berbat espriler yapan hoca
her derste saçma salak laflarıyla öğrenci bünyesinde kusma isteğine yol açan hocadır. hayır, yapamıyosan yapamıyorum diyceksin. en ufak şeylerden bi espri çıkarmaya çalışır ki, başaramaz.
ufak bi örnekle konuya açıklık getirelim;
-adın ne kızım?
+x dağlı.
-hangi dağ? eki eki eki.
8.cırtlak sesli kadın hocalar
diğer senelerden erkek olması muhtemel bi öğrenciye takmıştır. sürekli onu ima ede ede laflar söyler, ona bağırır, gözlerini faltaşı gibi açar. sınıfa da aynı şekilde davranır. onun o iğrenç sesi herkesin kulağını tırmalar. bağırdıktan sonra 5-10 saniye gözleri açık şekilde o öğrenciye odaklanır.
9.otoriter müdür/müdür yardımcıları
''o kadar idareciyiz, bi de ders mi anlatcaz'' mantığıyla derslere önem vermeyen, sınavda zor da sorsa, kolay da sorsa geçiren kişilerdir. ama hep disiplinli olur bunlar. değişmez laflarını bi örnekle inceleyelim;
-kızım saçını topla!
-oğlum gömleğini içine sok!
kötüdür. yani cidden. esmer bi kız olarak söylüyorum bunları.
makyaj yapmadığınız zaman hasta, bakımsız gibi görünürsünüz, her türlü saç rengi, makyaj tonu yakışmaz, beyaz tenlere kıyasla...yani şöyle bi düşünüldüğünde kızıl saç beyazlarda mı güzel durur, esmerlerde mi? ya da kırmızı ruj...
aynı şey göz rengi için de geçerlidir. ciddi olarak beyaz tenlere her renk göz yakışır, yeşil, mavi, kahverengi, siyah...ama esmerler için durum öyle değil işte.
erkeklerde de hep yavan bulmuşumdur bu durumu. hele koyu bi kahverengiyse öyle olmasalar bile şopar gibi görünürler. ama bembeyazlık ta yakışmaz.
türk erkeğinin yaptığı iştir. gözler garsonu arayıp bulduktan sonra parmaklar şıklatılarak hafiften ıslık çalınır. sonra ''koçum/gözüm bi bize baksana'' denilir.
ayrıca cem yılmaz'dan bi alıntı yapayım; garson tanıdıksa menü ya da ''ne alırsınız?'' lafı hiç kullanılmaz. soru ''ne veriyim abime?'' ya da ''bana bırakıyo musun?'' dur.
hatta biraz daha konuyu açarsak türk erkeğinin sipariş verirken eli durmaz. el sürekli siparişini vereceği yemeğin ve üzerine koyulacağı sosların tarifini yapmakla meşguldür.
''kızın kırosu da hiç çekilmiyor'' dedirten kızdır.
sürekli geçen gün bi erkek için dövdüğü kızlardan bahseder. kolundaki façaların nedenini ''bi piç sevdim'' diyerek özetler. sınıftaki ya da okulda masum kızlara ''sen bana böle böle demişin doğru mu lan or*spu?'' diyerek azarlar. erkeklere kafa tutar, ''bak zaten kafam atık!'' diyerek aklınca tehditler savurur filan filan...
bulaşılmaması gerekendir, doğal ortamına salınız efenim.
edit: etrafında olan bi kaç tane yancı kızı eklemeyi unutmuşum.
çöker poziyonda şarkı söylerken mikrofonu koltuk altına alıp, parmakları açarak sol ele sola, sağ el sağa gidecek şekilde iki eli birbirine vurdurma olayıdır.
uzun bi entry girersiniz, girdikten sonra bi istatiklerime bakayım dersiniz ve bakmışsınız ki yazdığınız uzun entry sizin o sayfadan çıkıp istatik sayfasına giriş arasındaki ince çizgide kötülenmiş. saçma bi durumdur, entrylerin okunmadığına, birilerinin ''al mına koyim'' şeklinde oylama yaptığına kanıttır.
sorarlar adama ne ara okudun da, ne ara oyluyosun?
edit: noluyo lan eksi yağmış? hasta mısınız olm, bi siktirin gidin.
