babamdan sade bir defa dayak yedim dolayısı ile efsane de o oluyor.
altı yaşındayım hiç unutmam, babam annemle tartışmış ben de "baba bana dondurma al" demiştim. artık nasıl sinirlendiyse "yazın ortasında dondurma mı yenir ?" diye bağırıp şamar atmıştı. ben de "yenir, yenir" diye ağlıyordum. sonra gönlümü almak için çok çaba sarf etmişti. duygulandım.
ben de oks'de sonucumu beklerken oldukça düşük bir puan bekliyordum sonra 400 küsür gelince baya baya afallamıştım hatta acaba yanlış mı görüyorum diye abime sormuştum da o mutlu bir dumurdu.