kimseden gözlerim ile igili bir iltifat almadım.
ama ben onlara hergün iltifat ediyorum: yaa gülünce kaybolan bir gözüm var siz çok tatlısınız yerim sizi Allahım bir de küçüçükler.
böyle bir olay yaşamış değilim hayır elbeltte perde taktım hem de defalarca malum en uzun olunca evde ama her defasında annemin zoru ile yaptım o esnada olan tek şey uzun bir süre yukarı baktığım için baş dönmesi ve göz kararmasıdır. hayal kurabilenleri teprik ederim
durun size en büyük korkumun başıma gelmesini ve sonrasını anlatayım. evet güven konusu bu konuda üniversiteye başlamadan önce hiçbir sorunum yoktu herkese güvenirdim neden güvenmeyayim ki? neyse malum her türk vatandaşı gibi ben de üniversiteyi ailemin olmadığı bir şehirde okumak istedim ve okudum "ne vardı sanki mall" olay 2. sınıfın başlarında başladı ev arkadaşım dedğim bir kişiden hançerler yedim bir değil her ikisinden. nedeni çok saçma: "düşüncelerim" tam 5 ay boyunca acı çektim bir insan her gece uyumakta zorluk çeker mi düşünmekten ya benim gibi saf salaksanız evet her gece ağlarsınız ölürsünüz bitersiniz insanlardan nefret edersiniz kimseye güvenemezsiniz bu gençeçik yaşınızda ama onları hala seviyorum ama sizi unutacağım. kimseye güvenmeyin kim olursa olsun. sizin arkanızdan vuracak kişi en yakınınız olacak!
