alakalı başlıklar
google
izmir kız lisesi
g noktası nasıl bulunur
sozluk bana cumhurbaskani bul lan allahsiz
bilgisayar terimlerinin osmanlıca meali
bahcelievler cocuk esirgeme kurumu nu ziyaret ediyoruz zirvesi
dünyanın kaç bucak olduğunu görmek
istanbul şehir rehberi
avrupa yakasi nda ikamet eden yazarlar
google earth de ciplaklar plajini aramak
google earth te irak in bolunmus gosterilmesi
dunya google olsun
sozlugun dunyadaki yeri
piri reis in dünya haritası
hmm delicious un gercek kimligi
yaratıcı msn iletileri
sağır oda
tanım girmek yerine yazara laf sokmaya çalışmak
4 8 15 16 23 42
abd nin kuzey ırak taki büyük sırrı
devamını göster...
Sadistim...
Ve bu psikolojide olmayanların anlamayacağı bir duygudur.
Cinsellik ile bağdaştırılmış hep ancak konu sadece cinsellik değildir.
Sadist acı çektirmekten hoşlanır.
Ancak çektirdiği acı sadece cinsel bir zevk demek değildir.
Ruhu tatmin etmektir.
Özellikle itaatkar bir mazoşist olduğu zaman büyük bir haz verir.
Bağlamak, acı çektirmek, emir vermek, bir insanın her adımında, her yudumunda, her lokmasında, her nefesinde olmak...
Psikolojik bir sorun olarak görülür ve kimse bu duygularını rahatça ifade edemez ülkemizde (çoğu şeyde olduğu gibi)
Bir kadın ile buluşup onu sadist olduğumu söylediğimde çoğu zaman aldığım tepki farklıdır.
4 yıl boyunca bunları yaşadığım kişinin yurt dışına gitmesi ile sonuç hüsran...
içinde bu duyguları barındıranlar bilir ki, normal bir ilişkiden bir süre sonra sıkılırlar.
Çünkü arzu ve isteklerini yapmak isterler ancak ilişkide olduğunuz insan bu arzuları yerine getiremez.
Bu konuyu konuşamazsınız.
içinizde yaşarsınız.
Ancak ben açıkca söylüyorum.
Çünkü ben olduğum kişiyim...
I just wanna do what I want (what I want, just)
I don't want no one to tell me nothing (nothing, no)
I just wanna live how I want (how I want, woo)
I don't wanna hear nothing about it
'Cause I got time, I got time
I'll go and get high if I wanna get high
Love who I want
'Cause I got time, I got time
Momma said take it easy but I don't never take it easy
Leylak kokuyor saçların ömrüm.
Ne zaman ki koklasam, karanlık bir ormanın en dibinde, bir akarsuyun kenarında hissediyorum kendimi...
Ağaçların üzerinde aydınlık bir cümbüş var.
Yerin dibinden güneş vuruyor suyun azizliğine.
Işıl ışıl bir huzur düşüyor avuçlarıma.
ismini anıp duruyorum.
On defa...
Yüz defa...
Bakıyor, gülümsüyorsun.
“Ha ömrüm” diyorsun.
“Hiç” diyorum.
ismini dilimin üzerinde gezdiriyorum.
Damağım tadını hiç unutmasın diye...
Hayatta belli bir zamandan sonra başa gelmesi kaçınılmaz bir olay.
Yıllar önce ağzınızdan salyalar saçarak güldüğünüz şeyin bugün size “eh” dedirtmesi.
Mesela yıllar önce krize girercesine beni güldüren şu video var. Şimdi sadece izliyorum.
yeni çıkan türk yapımı bir oyun. maalesef ki şimdilik sadece google play’de varmış. oyunu indirirken temple run tarzı bir şey bekliyordum ancak gördüm ki sonsuz koşu oyunlarına yeni bir soluk getirmişler.
sonsuz denizaltıyla tanışın diye sloganları bile var.
havalı mı ne ?
Evet benimdir. Yazı sevmem. Kış daha samimi gelir hep. Sıcak bir sobanın yanında oturup film izlemek. Yağmurun altında caddelerde dolaşmak. Kar ile oynamak. Üşümek ve ısınmak için monta sarılmak. Bir bardak sıcak beyaz çikolata içmek. Bunlar işte hep kış.
vazgeçmek bir tercih midir yoksa son noktayı koymak mıdır? katı sınırlar içinde var olan bir fikir değiştirme zorunluluğu mudur yoksa paşa gönlün maymun iştahlılığı mıdır?bir gidiş midir yoksa dönüş müdür?
hepsi birdendir;hiç biri değildir…
son noktayı koymanın vazgeçiş olduğu durumda; bize kuvvetli bir rüzgar gerekir. çok kuvvetli bir rüzgar çıkmalı, savurmalı etrafa her şeyi ve işte gitmenin gerektiği o an gelmeli… rüzgar cesaret üfürmeli.insan cesaret bulmalı ve sonra yol almalı.
her tercihin bir vazgeçiş olduğu durumlarda ise elimizdeki ipliğin acının,riskin iğnesinden geçmesine göz yummak gerekir. çünkü yaşam vazgeçtiklerimizin akıbeti hakkında ipuç(lar)ı vermez bizlere.
kafamızda kalan “ya”,”acaba”, “ama” gibi albenili sözcükler olur. yüreğimizi kaplayan ise bazen şüphe bazen tedirginlik, çoğu zamansa heyecan olur…
vazgeçiş bir fikir değiştirme zorunluluğu kılığındayken; en çok hüzün taşır. zorunluluğun bilincinde olmak, dayatmayı çok yakından hissetmektir.dayatılan konu vazgeçmeyi buyuruyorsa insan hüzünlenir.çünkü insan olmak elinde olmayanı özlemektir. ve vazgeçilen hep özlenir.
rüzgar cesaret üfürürken,iplik acının iğnesinden geçerken fark etmeli; vazgeçmenin içinde neler barındırdığını…
vazgeçmek benliğinde “geçmek” eylemini bulundurur. geçmek,geçebilmek için önce gelmek gerekir. çünkü ancak geldikten sonra,belli bir noktaya vardıktan sonra mümkündür geçmek.
gelmek bir gidiştir;geçmek de öyle. ama geçmek vazgeçmeye dönüştüğü anda yolculuk yönünü değiştirir. gidiş dönüş olur. zaten dönüşte bir gidiş değil midir aslında?
peki ya dönüşe geçmenin imkansız olduğu,kişinin çaresiz kaldığı durumlar??? ölümü çağrıştıran durumlardır bunlar. hatta bazen ölümden ziyade cinayeti çağrıştıran durumlardır.
cinayet…severken vazgeçmek cinayettir. birini sevmek; içinde duyguların en masum ve en yücesini saklamaktır. birini severken vazgeçmekse kurşun sıkmaktır; içinde saklanan o duyguya-duyguların en savunmasız olanına-. kanatmaktır yüreği. cinayet işlemektir. insanın kendisini suçlu hissetmesidir. ve sonra bir ömür boyu kurtulamamasıdır kendi yargıçlığından…
hayat nedir? yaşamın amacı ne? bir iz bırakma ümidi mi? ya da bişeyleri başarabilmenin verdiği sevinç mi?
ben neyi başarabildim?
anlayacağınız ben şu dünyada hiç bir şeyi beceremedim galiba.
hep söylerdim zaten kendi kendime "yaşamayı beceremiyorum" diye.
ama ölmeyi de beceremiycem diye korktuğum için yaşamaya devam ediyorum sanırım.
ne acı aslında bu cümle.
ölemediğim için yaşıyorum..
merhaba geçmişim.. geçmişim demek istemezdim ama artık geçmiştesin.
ve sen sol yanım, rahat bırak beni birkaç dakikalığına. otur sende kalbim karşıma bir saatte olsa gerçekleri konuşalım.
yaşattıkları ve yaşatmadıkları..yaşattığı çok şey var hakkını yiyemem. mesela;
ağlattı beni hıçkıra hıçkıra ... canımdan can çıkarcasına,yüreğimden damla damla sen akarcasına .sonra bana herşeye herkeze ağlıyorsun dedi...ama o herkez değildi bunu bilemedi.
mesala en zor günümde yalnız bıraktı beni. karanlığından korktuğum bu şehirde başkalarıyla yabancılaştı. kurban olduğum o bakışlar başkalaştı.
yıkılan hayallerime sağladım ağladım. ağladım. ağladım... sen yoksan yanımda istemiyorum hiçbirşey gitmesin yolunda!! ah be annem.
çocuktum hep ellerimden tutardın,saçlarımı okşardım. çocuktumya masallarınla uyurdum.
şimdi büyüdüm insanların yalanlarıyla uyuyorum. dayanamasam da katlanıyorum annem.
ama kızgınım!yürü dedin yürüdüm..
taşlara takılmadan,dizlerim kanamadan,kimseyi aldırmadan.
uyu dedin,yürü...
Aslında aynıydık. Gece mi daha kapsayıcıdır yoksa gündüz mü?
Aslında bu soruya verilecek cevap kazananı da belirleyecekti ama kazanan olmadı.
Hep kaybettik...
Farklıydın herkesten ama herkes gibisin şimdi.
Yine de özelsin.
Siyah… Ne güzel bir renktir o. O, başkaları gibi güzel olmaya uğraşmaz. Çünkü o zaten kendisi en güzeldir. Her giyildiğinde farklı bir hava katar insana. O, soğuktur. O, havalıdır. O, asidir. O, gizemlidir. Güzeldir siyah. Evet gökkuşağındaki renklerde yoktur. Ama her gece de vardır. Bir çok uzak, bir çok yakın. Hayatta ya siyah ya beyaz olmalısın. Gri olmazsın. Oldugun zaman kaybedersin sen. Siyah olan birinin hayatına başka renk sürebilirsiniz fakat daha kirli durur o renk. Kötülüklere siyah denmez. intikama, karamsarlığa… Niye her kötü şey siyaha aittir ? Siyah bilinmezdir. O bilinmezligi senin öğrenmen gerek. Başkası senle siyahı bütün olarak görebilmeli. Sen siyahlar içinde dolaştığında siyahı degil, siyahın senin teninle olan dokusuna aşık olabilmeli…
Elini son defa yanağıma koy
istemiyorsan giderim giderim
Serin bir sonbahar akşamında söz
ismini unutur silerim silerim
Tuttuğum kalem olsa, yüreğinin elleri
Bir defa daha yazsa, bebeğim bebeğim bebeğim
Eğer bir masal perisi, girerse rüyalarına
Öldü dersin gül güzeli, tılsımını kaybetti*2
Uğruna döktüğüm gözyaşları için
Yağmurdan özür dilerim dilerim
Kuruttuğum kızıl gülleri alıp
Senin için senden geçerim geçerim
Tuttuğum kalem olsa, yüreğinin elleri
Bir defa daha yazsa, bebeğim bebeğim bebeğim
Eğer bir masal perisi, girerse rüyalarına
Öldü dersin gül güzeli, tılsımını kaybetti
