insan gücüyle bahçeyi sürmek. ilk günlerde ellerde su toplama görülse bile, bahçe ve toprakla uğraşmak, rahatlatır insanı. Toprağı belleyip aktardıkça, düşüncelere dalar gider, yapılacak işlerinizi sıraya koyarsınız. Bir süre sonra bir bakarsınız, epey ilerlemişim, az kaldı az, dersiniz.
Ağzın iki kenarındaki ve gözlerin çevresindeki kasların hareketiyle oluşan yüz ifadesidir. Anlık sessiz bir gülüştür. Tebessüm gönderini ve alanı mutlu eder. Şu sıralar tebessüm edemez ve göremez oldum. Ne üzücü.
Mümin Sarıkaya - Ben yoruldum hayat
Ben yoruldum hayat, gelme üstüme.
Diz çöktüm dünyanın, namert yüzüne.
Gözümden, gönlümden, düşen düşene.
Bu öksüz başıma gözdağı verme.
Ben yanıldım hayat, vurma yüzüme.
Yol verdim sevdanın, en delisine.
O yüzden ömrümden giden gidene.
Şu yalnız başımı eğdirme benim.
Ben pişmanım hayat, sorguya çekme.
Dilersen infaz et, kar etmez dilime.
Sözlerim ağırdır, dokunur kalbe.
Şu susun ağzımı, açtırma benim.
