bir şey yapma hevesinden yoksun kalmış, domates çorbası yapıp sıkıntısını aynı tencerede kaynatıp buharlaştırmak isteyen kadın. kek de yapabilir tabii, ondan yayılan kokular sıkıntıları alıp götürür belki kim bilir?
hakkında dolanan onca efsane yüzünden daha bir kere bile görülmediği halde bünyede gelişen çengelköy sempatisinin aşıp taşıp ulaştığı ileri bir boyuttur. lakin istanbulun ve özellikle anadolu tarafının kezbanı olan ve bu mekanlarda da henüz coşamamış olan yazarın ulaşım, kira, rahatlık gibi konularda birçok çekincesi olması sebebiyle bir rüya olarak da kalma ihtimaline de sahiptir aynı zamanda.. oysa ki ne güzel olurdu burada yaşayan ya da burayı bilen yazar arkadaşların yardımcı olmaları, mevzuya bi el atmaları di mi sözlük?
sadece türkiyede üretilen şarapların satıldığı, kuledibinde anemon otelin altında bulunan pek güzel şarapcı. her keseye göre şarap mevcut, sakın ola ki param az diye gitmemezlik etmeyin. misal bugün tanesi 18.90 olan ama çok içmem sebebiyle adını hatırlyamadığım şaraptan gönül rahatlığıyla arkadaşımla 2 tane yuvarlayabilmişimdir. şiddetle tavsiye edilir. ama sahibi ya da çalışanı fena bir vedat milör düşmanıdır, haberdar oluna!
orijinal adı Les Femmes du Mont Ararat olan ve 21 şubat saat 13.00 de if istanbul 2011 kapsamında beyoğlu fitaş ta gösterilecek olan film. festivalin "açılıma devam" başlığı altında sunulan film, 1996 da pkk ye katılan ve erkeklerden bağımsız olarak kendi birimlerini kurmayı amaçlayan bir grup kadının hikayesini anlatıyor. merakla bekliyoruz..
if istanbul 2011 kapsamında bu akşam AFM Fitaş ta gösterilmiş 1924 yapımı kürt filmi. film ermenistandaki bir kürt köyünde geçiyor, oyuncuların çoğu** ve yönetmen ermeni. resmen belgesel niteliğinde bir eser. film, kürtlerin yaşayışları, ağalık düzeni, şeyh etkisi, namus algısı vb konularda o dönemki durumu çok başarılı bir şekilde aktarıyor. kürtler üzerine yapılmış ilk film olma özelliğini de taşıyor ayrıca. umarım tekrar gösterilir bu film ve kaçıran herkes izleyebilir. olur da denk gelirseniz aman ha kaçırmayın!
kişinin herhangibir aşk acısı çekmemesine rağmen bir aşk şarkısı dinlediğinde kendini o şarkıdaki 'aşık' gibi hissetmesi durumudur. bu, kişinin kolay adapte olabilirliğinden ziyade şarkının başarısıyla alakalıdır genelde. bu şarkılara örnek verecek olursak burdan köye yol olur ama yine de üşenmeyip birkaç örnek verelim,
efkan şeşen - dağlar
kerkük türküsü
sezen aksu - gün gelir
muse - unintended
ve daha niceleri... bazen 'aşık'mışçasına bir tebessüm bırakır bu şarkılar bazen de 'aşık'mışçasına bir acı... yazan ve besteleyenlere helal olsundur.
