ilk on dakikası harika. ilk on dakikasının hatırına bir yarım saat daha bakılıyor da sonrası atlamalı atlamalı aha dur burada dövüşecekler amaan burasını görmesem de olur şeklinde gidiyor.
adele'nin arabeskin dibi şarkısı, ilk dinlemeden sonra insanın unuttum dediği duyguları öyle bir galyana getiriyorki ikinciye dinlememek için insanı köşe bucak kaçırtıyor.
clem joel'e ben sana her şeyimi anlatıyorum ama sen hiçbir şey anlatmıyorsun gibilerinden bi'şeyler söyler, joel'de konuşmak anlaşmak değildir der. tamam bu konuşmada çok güzeldir ama bu konuşmanın arkasında ikisininde sessiz kaldıkları o sahnedeki mimikleri, o mimikler işte bence ilişkilerinin son durumunu bütün kelimelerden daha güzel anlatır. sırf o sahneden dolayı en çok sevdiğim filmlerdendir.
biri gelen talibini reddettiği zaman neden ağladığını anlayabilmiş değilim. hayır kadın ya da adam beğenmemiş işte neden ağlayıp ısrar ediyorsunki, birde neredeyse her program ağlıyor, artık ağlamasıda rayting getirmiyordur.
sırf kenan ışık nerden geliyorsunuz? diye sorduğunda evden diyebilmek için başvurduğum ama geri dönüş alamadığım yarışma. oysa ki en düşük para ödülüne bile gönülden razıydım.
fen fakültüsüne üvey evlat muamelesi yapan ama inşaatlar bitsin her şey süper olacak diyede yandan yandan teselli etmektedir. inşallah doğru düzgün bir lab. ımız olacak. tabi inşaat bitince..
