Ben ki insanların kafasını kesip bütün dünya'yı yakıp yıkmak isteyen aksi nalet, geçimsiz insan artık hayatın tadını almaya daha çok çalışıyor kendimi pamuk gibi hafif hissediyorum.
Şüphesi olanlar, çekincesi olanlar utanmasın gitsin. Başta herkes gibi "sanki bir b*ka yarayacak ya?!" Modunda oluyorsunuz ama kendinizi açtıkça insan cidden ferahlıyor. Karşınızdaki kişi sizi yargılamıyor, ayıplamıyor, sıkmıyor tamamen ne isterseniz o ortamı yaratıyorlar.
Hatta bir adamın teki yazmıştı "psikoloğa gittiğimde masadaki peçetenin neden orada durduğuna anlam veremedim ama çıktığımda çok güzel anladım." diye.
Böyle bir şey işte.
Edit: şaka şaka orospu çocukları ben kim psikoloğa gitmek kim amk. Yarrağımı yesinler.
Hayatım boyunca sürekli olarak kindar insanlara maruz kaldım.hal hareketlerine kıl kapan mı dersin sözlerine bozulanı mı dersin ne ararsanız gırla hayatımda bulundular.
En sonunda da kendi enerjimi düşüremeyeceğimden bir güzel postayı koyuyorum bu tipitiplere. Mevzu bundan sonra başlıyor zaten sürekli arkanızdan konuşmalar, insanları size karşı kışkırtmalar "onunla konuşmayın, onunla arkadaş olmayın" vs. Gibi gibi kalçadan sallama laflar.
Yemin ederim bunların hareketlerinden ben utanıyorum ben yoruluyorum bunlar ise uslanmıyorlar. insanların ne yapmak istediklerine karışmaları, yerli yersiz boş gerçek dışı söylemlerle konuşmaları hakkını kimden alıyorlar merak içerisindeyim.
Demem o ki sizin de başınıza geliyorsa umrunuzda olmasın. Zaten bu kadar kötü kalpli, ikiyüzlü olmasalardı sizi kaybetmezlerdi. Ayrıca Bu tarz insanların söylemlerine kanan insanları da şutlayın etrafınızdan çok güzel oluyor.
Başlığını görünce gözümden bir yaş pıt diye akıverdi.
Çok severdim bu oyunu ama her oyun gibi bir zaman sonra senaryoyu ilerletmek çok zorlaşıyor ve sizi para harcamaya yöneltiyordu. Sonra yapımcılar bunun biraz daha değişik olan kendi takımını kurup kendi takımında oynadığın versiyonunu mu ne geliştirmeye başlamışlardı beceremediler. Yapımcı firma iflas etti sonucunda da oyunun serverı kapandı böylece bir efsane de sona ermiş oldu.
Yazar profillerine baktığım zaman çoğunun gerçek hayatta silik, özgüvensiz, dışlanmış bireyler olduğunu gördüğüm platform. Özellikle de popüler yazarlar, kadın yazarlar veya mod, yetkililerde bolca bulunuyor bu durum.
Gerçek hayatta göremedikleri ilgi ve alaka sebebiyle burada gördüğü davranışlarla kendilerini önemli ve değerli hissediyorlar. Çoğunun kendine ve kendi fikrine dahi sevgi ve saygısı yok sadece diğerleri tarafından kabul görmek, sürekli onaylanmak istemek, eleştirilemez olmak istiyorlar.
Hiçbir iş, uğraşla ilgilenmeyip gün boyu buraya bağımlı kalmak çok üzücü bir durum aslında.
"Aile sıcaklığı" mevzusuna gelirsek ise bu yazarların çoğu yukarıda yazdığım gibi aynı dertlerden muzdarip oldukları için birbirlerini daha iyi anlıyorlar. Birnevi bu platform aynı tipte insanların birbiriyle iletişim, etkileşim kurduğu bir ortam. Bu yüzdendir ki insanlar burayı samimi, aile sıcaklığında bir sözlük olarak görüyor.
Ne yazık ki ülkesinin sevgisini tam manasıyla kazanamamıştır. Bunun sebebi de bir şeyi, bir kişiyi sevmek için önce anlama gerekliliğidir.
Kimse anlamadığı bir şeyi, kişiyi sevmez, sevemez.
Bunun yanında Türk halkı atatürk de dahil hiçbir atasını tam manasıyla objektif olarak anlamamış, kabul etmemiştir. Onun yerine atalarını resmen birbiriyle yarıştırmıştır.
Bu yüzden de atatürk'ün kendi dillendirdiği "Türk çocuğu, atalarını tanıdıkça daha büyük işler yapmak için kendinde kuvvet bulacaktır.” sözü birkaç yüzyıl boyunca gerçekleşmeyecektir.
Neyse konu nerden nereye geldi be! özetle atatürk seçim kazanamamıştır.
ister kabul edin ister reddedin bugün türkiye'nin ve türk halkının bu halde olmasının tek sebebi bu ülke ve bu ülkeyi yöneten hanedandır.
Osmanlı fethettiği, kontrolünde tuttuğu topraklarda yaşayan insanlara hiçbir yeterli birikim yaratmamış, bilgi sağlamamıştır.
Asıl halkı yani türk milletini hep geride tutmuş çeşitli topraklardan devşirdiği insanlara üst makama yükseltmiş ülke yönetimini yabancılara peşkeş çekmiştir.
Türk halkını sadece amele ve asker gücü olarak görmüştür.
Kudret olarak belki ama yönetim ve zihin anlayışı olarak 3-5 nitelikli devlet adamı haricinde tarihinde tamamen beş para etmez bir devlettir.
Yamulmuyorsam Gta 4 ile birlikte gta serisindeki ciddiyet içeren ilk oyun.
Diğer gta oyunlarındaki gibi lay lay lomluk, laubalilik, casuallik, tiye alma kısacası "vurdum kırdım eğlendim!" Olayı çok yoktur. Oyun senaryo ve oynanış olarak daha ciddiyetli ve daha gerçekçi bir yapıdadır. Bu yüzden de daha çok beceri ister.
Tıpkı gta 4 gibi liberty city'de yani o soğuk, tekinsiz, iç karartan, boğuk havalı şehirde geçer. Sanıyorum bu yüzdendir ki tıpkı gta 4 gibi kendisi de ciddi, dramatik bir oyundur.
Ve yine Tıpkı gta 4 gibi serinin en sevilmeyen ancak serinin bugünlere gelmesinde en çok payı olan oyunlardandır.
Bende var bu durum ya. Tanıdığım, sevdiğim insanlarla kurduğum bağlar zamanla güçleniyor haliyle ama ben kişilik olarak insanlara çok bağlanmayı sevmeyen bir yapıdayım da.
Haliyle karşımdaki kişinin yerli yersiz yapışkanlığı, muhabbet kurmaya çalışması, sürekli ilgi istemesi veya ilgi göstermesi beni bir yerde yoruyor.
Kendi halimle baş başa kalıp enerjimi fullemem gerekiyor.
insanları sevmiyorum ama insansız da yapamıyorum!!!
"Şu dünyadaki en mutlu kişi mutluluk verendir
Şu dünyadaki sevilen kişi sevmeyi bilendir
Şu dünyadaki en güçlü kişi güçlükten gelendir
Şu dünyadaki en bilgin kişi kendini bilendir
Bütün dünya buna inansa
Bir inansa, hayat bayram olsa
insanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuza"
Çıldıracağım resmen şimdi! beynim susmak bilmiyor kaçıncıya başa sardığımı unuttum.
