mikanostaki güzel, şaşalı ve uçuk yaşamı ülke düzeyinde yaşadıkları için yunan halkını kutluyorum..
sonuç: biz neden onlar gibi yaşayamıyoruz diyen vatandaşlarımıza çok güzel bir örnek.
ibret verilmez, alınır.
geçmişle ilgili çok anım yoktu belkide, ama yinede eski fotoğrafları görünce, bir geçmişin olmasada o fotoğrafla ilgili yinede sürüklüyor insanı güzel duygulara...
annemin fotoğraflarıda öyle işte mağrur, bitkin, hayattan nasibini çokta iyi bir şekilde almasa da annemi gördüğümde eski fotoğraflarında, farkettimki geçmişimiz genetik olarak aynı ama hayati olarak farklı olsa da, benimde çocuklarımın, şu an bir tane daha çektiğim bu fotoğrafları gördüğünde sanırım tepkileri aynı olacak..
ne bu tepki??
şirin, hayat dolu, güzel günler hedefleyen tatlı bir kızın, yılların getirileriyle birlikte hayata ve kadere duyduğu bıkkınlık ve pişmanlığı aniden farketme, ama yinede içini güzel şeylerin okşaması...
bilmiorum ben bayan değilim ve çocuklarım annelerinin fotoğraflarına bakınca ne düşünücek, ama umarım kendi annemde gördüğüm gençlik heyecanı ve çoskusunu kendi annelerinde de, uzun ve güzel bir evlilikten sonrada görmeleri temennim.
işte burada farkediliyor ki, o fotoğraflardaki mutluluğun ileriye taşınması yine biz erkeklerin ellerinde.
şuan babamla ilgili bazı şeyleri sorgulamaya başladım bile :(
