belirli bir süreçten sonra kaybetmenin en büyüğünü yaşayacak olan insandır. Alkolizmden daha ötedir bira. Çünkü biranın yarattığı bambaşka problemler vardır. Hikayeyi okumadan önce arka plana aşağıdaki şarkıyı açmanız tavsiye edilir sevgili bira severler.
Güneşin batmasını bekliyordum. Karanlık çöktüğü zaman daha az farkedilebilir olacağımı düşünüyordum nitekim. Çünkü herkesin beni izlediğini zannediyordum. Gündüzleri televizyonda izleyebileceğim en izlenilir dizileri ezbere bilmeyi öğretmişti bu sevda. Planlı yaşıyordum. Saatlerime ve saniyelerime karar veren bir aktivitem vardı her gün tekrar etmem gereken.
Beş sene önce lise yıllarında tanışmıştım birayla. Her normal çocuk gibi. Ne yazık ki yanında en iyi giden unsurla pişti olmuşlardı. Aşk ve kahverengi şişe.
Çok heyecanlanırsa insanın eli boşalır, titrer. Ortamdan uzaklaşmak, bir oyuk bulup içine saklanmak ister. Güçlü veya güçsüz herangi bir insanın böyle bir zamanda ayakta durmasına yardımcı olur alkol. Dik durmasını sağlar, cesaret verir. Lakin bira farklıdır. Bira ibnedir. Bira uzun süreli bir beraberlik ister. Diğer içkilerin yanında en çok litre ile mideye girmek ister. Doğaldır. Çıplak kadın bedeni gibi. Kimine göre korkutucu kimine göre arzulanan. Yıllar geçtikçe daha çok tatlı olan.
beş sene sonra lise yıllarımdan bana kalan. Hiçlik duygusu ve kahverengi şişe...
Anti depresan dolu bir mide. Promil, yasal sınırı güneş batmadan önce zaten çoktan aşmış. Eller titremekte. Araba ayrı heyecanlı, sen ayrı heyecanlı. Konumuz çok önemli;
"birinci kat sevdaları"
Demir parmaklar arasında tutuşulan eller sanki cezaevi gibi. Parmak uçları olmayan siyah eldivenim ince parmaklarını ısıtmaya çalışırken isyan ediyor. Dili olsa haykıracak ve hepimiz ibret alcağız. Başaramıyor.
Mavi, kırmızı renkleriyle memleketimin polisi bölüyor birinci kat sevdamı, el ele tutuşmamı. Babası çıkar diye çekinen bir genç kız. güzel. evet çok güzel. lakin yalancı.
mavi ve kırmızı yanan ışıklı araba, gel al beni. bu bir birinci kat sevdası...
Üyesi olduğum topluluk. Hiç birimiz diğerimizi tanımıyoruz. Doğuştan gelen bir yetenek gibi işte. Yağmur yağdığı zaman "sokakta yürüyen genç adam" olmak doğuştan gelen bir dürtü. Balkonlardan izlenilen yağmurun yanına alternatif unsur olmak içten duyulan bir ses. Bazen koşarak, bazen yürüyerek temayı tamamlama çabası.
Memleketin gerçeği kızılımsı sokak lambaları, yağan yağmuru ve varoş mahallede yürüyen bu genç adamları karpostal gibi bir konuma sokar. itiraf etmek gerekiyor; bunu hepiniz çok tatlı buluyorsunuz.
Ne mutlu bu genç adamlara. Herkesin hoşuna gidebilecek bir eylem yapıyor.
Ne zamandır aklımda olan ve sonunda uygulamanın nasip olduğu çok fantastik bir eylem. Bilindiği üzere yılbaşı gecesi atraksiyonlar ve keyifli kısımlar 00:00 dan sonra hayat buluyor. "Onla konuşayım bunla ilgileneyim" derken alkolün etkisi normal mekanlarda haliyle azalıyor. 23:00 dan itibaren ortama girerek bu kısır saat dilimini kendi istediğim müzikleri dinleyerek aşıp, ortama kilise papazı etkisiyle dalmayı planlıyorum. Faydası olabilir gelecek nesil kardeşlerimize diye yazdım. cool adam değilim. *
kaybetmeyi seven insanların, istediğini gerçekleştirmek için yaratılmış türbe.. On iki efes şişe getirenin çocuğu oluyormuş misal. fazlası zarar... efsaneye göre;
---
1004 yılında yaşamış yaşlı alkolik bir adamın tek amacı insanların istediklerini yerine gitirebilmekmiş. bunun kendi açısından imkansız olduğunu anladığı zaman, çok üzülmüş. "Herkes çok mutlu olsun, ırk ve din ayrımları son bulsun" diyerekten kendisinin bu şartlanmayı yenebileceğini sanmış. başaramamış. bir göl kenarında ağzında sigarasıyla ölü bulunmuş. kendisinin türbesi en yakın çöp kutusu kadar yakın. boş şişelerinizi kendisine adayıp ruhunuzu arındırabilirsiniz.
Nerden bakılırsa bakılsın insancıl olan eylem. Kaybetmeye alışan bireyin ayrı bir yazı yazması gerekir bu konu hakkında. Deneyelim;
"Hayatım boyunca çok üzüldüm ve sana bunu anlatabilecek kadar yazar değilim" dedi. "Anlat" dedim. Dinlemek istiyordum. Sessizlik çökünce "susma" diye fısıldadım. "Benim kazancım, başkasının üzüntüsünü sağlamamalı" dedi. Üzüldüm. "sen çok iyi insansın" diyerek sildim kendisini hayatımdan. Kazanmaya üzülen insanlarla konuşamazdım. kendimi kaybetmeye bu kadar yakın bulunuyorken bu olmamalıydı. başka bir zaman belki katlanabilirdi insan.
samimi yazardır. Uzun uzun cümleler kurup "lan acaba tdk'ya uygun mu yazıyorum" derdinden uzak samimi insanlardır. koz maça tiplerdir bunlar. "biz ne eziyet çekiyoruz burda biliyor musun ?" denilmesi gerekendir. *
yüreklerde ufak bir çırpıntı yaratsada gayet sıradan bir durum. Belgesel izliyoruz sonuçta. Türlü türlü hayvanların dişiyi elde etmek için çabaladığı savaşı çekirdek çıtlayarak izleyen nesiliz biz bir yerde. Çok normal bu.
Uzun tırnaklı ve herkesin hoşuna gidebileceği tarzda bir karşı cinsle sevişmek zaten memleketin hayali. Kendini bambaşka bir insan gibi tanımlayıp, sadece hatun kişisine fayda edicek şekilde ifade etmek samimiyetsizliktir malesef.
yazarsın sen kardeşim. Profiline bakıyorum, öyle yazıyor. Hiç mi hedefin yok ? bir tane bile mi hayalin yok ? o zaman Maçkolik'te kupon paylaş. "Yok olmaz kanka" diyorsan gazetevatan'da yorumcu falan ol. x nesil yazarmış. kaç kitap okudun ? *
Sözlükler çoğaldıkça ortaya çıkan acı gerçek. Klavyesi olan yazar sanıyor kendini. Önce bir klavye küllerini temizle. Sonra okuruz yazdıklarını.
Bekleyen kişi sayısı: 135 yazan bir kağıt parçası eldeyken istatislik hesaplara girilmiş ve acaba kaç dakika sonra burda olsam tam on ikiden vururum derdine girilmiştir. hesaplar yapılmış ve gereken zaman hunharca harcanmıştır. bankaya dönüldüğünde 10-20 kişi kaldığı görülür. Victory. içeri girilip sıcak hava akımından faydalanarak amaca hizmet çabası hedef edilse bile yine terler boşalır yüzünüzden. Eski sevgili ordadır işte. Sevişilen, sevilen kadın. Numara bir anda değer kazanır. Önce mi yoksa sonra mı diye kafa kendi kendine sevişirken öter ses. Kalkar o yatakta saati sormadan sevişen kız. Öndedir. işini halleder ve gider. Bakmaz. Sen beklemeye devam ederken....
yalan dostluklar yaratıp, uğraşarak ortaya çıkardığım üzücü gerçek. Esmer ve ortalama olarak oldukça güzel bir hatunu tanıma çabası ile içinde bulunduğum üzücü ve yıkıcı etki. "Sana ne ısmarlayabilirim prenses" dediğim zaman; "ben süt almaya gidiorummmm. istersen benle beraberrr yürüyebilirsean" cevabı ile neden bu dünyada yaşıyorum dedirtmiş etken. Bireye "ama" dedirtir. Kahreder...
her gece ortaya çıkan gerçek. bir altıncı nesil olarak aihm'e başvurup bu ayıptan kurtulmak istiyorum. * Maçkolik'ten alınan adamlarla aynı çatı altında yazı paylaşmak beni çok yoruyor.
birinci nesil yazarların çok önemli insanlar olmadığını gözler önüne seren gerçek. YAzdıklarımı beğenmiş ve mesaj yoluyla benle iletişime girmiş herangi bir birinci nesil sözlük yazarının bana yansıttığı acı gerçek. Bir elimde antep fıstığı diğer elimde votka "lan bu birinci nesil neymiş bakalım" düşüncesiyle görüntülü konuşma başlatıp, karşılaştığım acı tablo. Hatta bunlar her hafta mevsimine göre meyve zirvesi düzenliyorlarmış. Cam açıp türlü manav aksiyonlarına giriyorlarmış. Acıdım. *
inançlara saygısızlıktır ve yapılmaması gerekir. "insanlar dua ederken sen işiyorsun. Oldu olacak sağlamından bir balgamda salla bari" dedirtir insana.
3 yıl önce bizim aile şirketinin roma'da düzenlenen bir iş yemeği vardı. Peder tayfası ısrar edince kıramadım ve dahil oldum yemeğe. Istakozlar, alkoller falan derken yemekte yahudi bir çocukla tanıştım. 20'li yaşlarda bıyıkları yeni terleyen, bembeyaz tenli sıfatı bozuk bir insandı. imkanlarının büyük oluşu bileğine taktığı kendi adının yazılı olduğu altın künyeden farkediliyordu. Sohbet sohbeti kovaladı ve beni kudüs'e davet etti. "ağlama duvarında içeriz kanka" diyerek aklımı çeldi ve bu fikir bana oldukça çazip göründü. 2 ay sonra ağlama duvarının başında bu dallamayla birlikte kendimi alkole verirken buldum. Eski kız arkadaşlarından bahsediyor ve her biri için duvara bir yumruk atıp "neden" diye lacivert gözleriyle bana bakıyordu. "Neyse kanka senin muhabbet çok güzel ama ben bir işeteyim" diyerekten duvara doğru tahmin edilen eyleme giriştim. Kızdı bu yahudicik. Bıraktım gittim orda. O günden beri içeceğim insanları daha bir titizlikle seçer oldum.
Yaklaşık 6 yıldır bu durumun nedenlerini araştırmaktayım. 4 yıl önce üşenmedim kalktım kudüs'e gittim. Gördüğüm ilk kiliseye girip haç çıkardım, arkasından ilk camiye dalıp ikindimi kıldım ve sonra "lan hazır gelmişiz buralara" diyerek israil ordusuna yazılmaya çalıştım. Almadılar. Vazgeçmedim. final dergisi dershanesine kayıt olup 1 senede piskoloji bölümü kazandım. Bu konunun üstüne gerçek bir psikiyatr olarak gitmek istedim. "Sevgilimden ayrıldım, çok kötüyüm" gibi kalıplarlarla gelen hastalarıma bıyık altından bu konudan bahsetmeye çalıştım. inancına göre; değişik tarzda benzer sorular sormaya yeltenerek bu konu hakkında esas amaca ulaşmaya çalıştım. Başardım mı bilmiyorum ama sonuç şu şekilde;
Büyük bir kısım ateistlerde günah olgusunun olmadığını söyleyerek kötülük yapmaya müsait insanlar olarak görüyorlar. Bunu takip eden en büyük kitle ise;
"Ey âmenû olanlar (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyenler)! Allah'ın kendilerine gadaplandığı (rahmetinden terkettiği) bir kavme dönmeyin (dostluk kurmayın)! Kâfirlerin, kabirdekilerden ümitlerini kesmiş olduğu (tekrar diriltileceğine inanmadığı) gibi onlar da ahiretten ümitlerini kesmişlerdir (ahiret hayatına inanmazlar)." *
Tarzında bir düşünce içersindeler. Diğer kısımlar o kadarda önemli değil zira çok azdılar.
Bunun akabinde garip bir tuhaflıkla karşılaştım. insanların çok büyük bir kısmı ya da hepsi yaşamı boyunca öncelikle kendini düşünmekteydi. * Bu sebepten dolayı allah'a inanan ve kitapta yazan eylemlere uyan birinin kendisini rahatsız etmeyen bir ateiste * kendi bildiklerini anlatma çabası ya çocukca saf bir sevgiden kaynaklanmaktadır ya da allah tarafından daha çok sevileceğini umduğundan.
Kendilerini rahatsız eden ateistlerden nefren eden müslümanları inceyelecek kadar önemli bulmadım. *
"Bambaşka" adlı yeni single çıkaran Yeşim Salkım kişisinin şu sıralar etrafta dönen şarkısı. Kimin yazdığını tahmin etmek için sağır olmak bile fayda etmiyor. Buyrunuz;
yanına almadın düne kadar
oysa benim yerim medeniyet
bana bir başkası göbek atar
sendeki boş asabiyet
karıştıran olmasın
beyi ve serseriyi
bir ömür aç dinledim
bu deli felsefeyi
sana o vediğim emek
çürütür alfabeyi
bana güneş gibi gel
aşka eş gibi gel
içime yaz gibi gel
daha geç olmadan
süresi dolmadan
bir nefes almadan gel
Önünüzden geçtiğiniz herhangi bir bakkalın size "kanka, kardeşim, biladerim vs" diyebileceği güne kadar devam eden süreçtir.
Öncelikle samimi olunmak isteyen bakkal;
Ne çok küçük olucak, ne çok büyük,
Ne çok işlek yerde olucak, ne de çok kuytu.
Bunları benimsedikten sonra hedefte olan bakkalı her gün aynı saat civarlarında ziyaret etmek gerekir. En çok işe yarayan taktik kapanmadan yarım saat öncesidir. ilk günlerde borç muhabbetinden eser olmamalıdır. Üstüne üstlük o ilk günlerde oldukça zengin havalarında takılıp, 3-4 gün sonra "abi nabıyon, bilader nabıyon" gibi kalıplar kullanılmalıdır. Bakkal arkadaşın elini sıkmak farzdır ve mahalleye yeni taşınmış zengin piçi imajı verilmelidir. Eylemi takiben 2-3 hafta sonra parada ucuz olan bir nesne "üstümde para yok" diye istenir. * "Sorun değil kardeşim" lafını duyduysak arkadaş pişmiştir. Bakkalda küçük bile olsa kullanabileceğiniz bir limitiniz vardır. Hayırlı olsun. *
işini bilen akıllı bireyin ara sıra yaptığı eylemdir.
Öncelikle bu tarz bir çaba içine giren arkadaşın en basitinden biraz tipinin müsait olması ve iyi yalan söyleyebilmesi gerekir. Elde defter kağıt bilinen adrese girilir. Yaşanılan ilde bulunan herangi bir üniversitesinin edebiyatla alakalı bir kısmında okuduğunuz yalanı söyledikten sonra yazmış olmakta olunan bir kitaptan bahsedildilir. Sonrasında kitabın ana karakterinin böyle bir çalışma zorunluluğuna düştüğüde söylenir. Gerekirse para verilebileceğini ve hayatını dinlemekten başka bir çabanız olmadığı blöfüde sallanır. ilk bir kaç gün biraz zordur ama sabreden taşı delermiş sonuçta. *
"evlilik hayatını" kısada olsa köşesinden yaşatacak talihsiz durum.
hoşlanılan kız boş bir eve götürülmüştür. Yeterli sayıda alkol ve yanında iyi giden şeyler bulunmaktadır. Mutfakta gerekli hazırlıkları yapan er kişi kıza bir soru sormak için kızın bulunduğu odaya gitmekteyken açık olan tuvaletten gelen şelale sesiyle irkilir. Aman tanrım. Manzara çok şeffaftır. Hoşlanılan kız kapıyı kapatmadan küçük abdestini gidermektedir. Kusura bakma denir ve uzaklaşılır. *
eli sikinde gezen karakterlerin yapmış olduğu yanlış tespittir. Güzel bir kız gördümü direk olarak; içine girmeyi, göğüslerini yalamayı, kulaklarına boşalmayı düşünen tiplerdir genelde bunu düşünenler. Ters bir durum olursa "allah sahibine bağışlasın" der, odalarına çekilip masturbasyon eylemini gerçektirirler. **
insanı basitleştiren bir durumdur. Zavallı, acınası hallere sokar bu yoksunluk. Zenginin fakiri anlayamaması gibi, fakirin de zengini anlayamamasıdır. bazen aşktır, bazen umut. Empati yoksunluğu insanın kaybetmesini sağlayan en asil eksikliktir. inanan, inanmayanları kötüleyip inandığı unsurda iyi ve başarılı olmayı hedefler. inanmayan, inananı kışkırtıp ruhunu hafifletme çabaları içindedir. Binlerce klon sözlükte ve normal hayatta karşılaştığımız durum bundan farklımıdır ? değildir.
Peki hala niye bu çaba bu kadar popüler ?
insanın içinde bulunduğu konumdan dolayı. Nasıl abilerinin devletin polisine taş atmasını izleyerek büyümüş bir ilkokul çocukları varsa aynı şekilde kaybetmeyi çok ufak yaşlardan farkedip vazgeçmiş türk çocuklarda vardır. Burda asıl unsur ırk değil insanın istediğidir. Sevgili peygamberleri kendini düşünerek yazdığı o kadar ayette rağmen ben son peygamberim demeseydi şüpesiz ki bu çocuklarda çıkış yolu olarak var olan unsurları yıkmayı deneyebilirdi. Ne yazık ki öyle bir şansları yok.
