bu başlığı kim açtı ya. neden açıldı. nasıl bir yalan bu. böyle bir şey yok ve olamaz da. evlilik tutsaklıktır, rezalet bir oluşumdur, olmaması gereken tek şeydir.
şahsımdır. konuşmam bile sakin sakindir. karşımdakini dinlemeye bayılırım, bana anlatsın dursun hiç sorun değil. hareketli bir hayat yaşadığım seneler oldu, o zaman bile içten içe çok sakindim. sakinlik bununla ölçülemez zaten.
asla görmezden gelinmemesi gereken etki. oturup da demet akalın dinlemek istemiyorum ben kimseyle ya da daha güncel gidersek zeynep bastık. ben rak istiyorum metal istiyorum. beraber müzik yapalım falan.. ne güzel şeyler bunlar. ama nerede?
bu işler hiç belli olmuyor. evlenerek bir kumar oynamanızı asla tavsiye etmem. ama illa deneyeceğim diyorsanız benim zamanında yaptığım sonrada boşanarak noktaya koyduğum şekilde bir alıklık yapmanızı tavsiye etmem..
adam dream theater şarkılarını kusursuz çalardı. muhteşem de bir müzik zevki vardı. ama evlenince fark ettim ki başka bir olayı yokmuş. bir sene sürdü. nokta.
efendi erkeği kim tercih etmez biliyor musunuz? tecrübesiz kadınlar. herkesin hayatına bir kez piçin kralı girer, hayatını mahveder gider, sonrasında kadın akıllanır kendine gelir. bir daha da efendi erkekten başkasına bakmaz. yani kalsın bence, efendi efendi yaşasın.
sözlüğün bir gerçeği. biraz daha çok entry mi girsek diyorum. azıcık bilgi ve duyar kassak hatta, güzel olacak gibi sanki. güneşli günler yakında olsun.
geçmek bilmeyen mesai saatleri içinde açtım da şimdi; günüm şenlensin. gerçekten bayılıp gideceğim bu boktan perşembede yoksa. şu aralar zorla çalışıyorum. bıktım amk düzeninden.
ama yapacak bir şey var mı? yok. bir şekilde sevilen şeyler için bir bedel ödenmesi gerekiyorsa, bunun bedeli de bu işte. içerken hastanenin 10. katında bebeği olmuş kadar sevinir insan ertesi gün ise morg da o bebek ölmüş kadar depresif olur.
alkolü bırakacağım diyorum da; mudanya rakısı uğruna bile bırakamam gibi geliyor. rakı en keyifli hala mudanyada içiliyor. yalnızsan da bodrumda. ben içkileri böyle mekanlarla bağdaştırdığımdan ne içki beni bırakır ne ben onu bırakırım. ben böyle şerefe diye diye mudanyada rakıya devam.
hayatımın bir miktar iyi gitmesi için almam gereken karar.
çünkü içmeyi bilmiyorum. içince 35lik rakı, 6-7 kadeh cin içip masadan kalkıyorum. artık beynim uyuşuyor o noktada. iyi geliyormuş gibi gelse de, aslında bok gibi oluyor. beynim uyuştu dün gece içmekten. bugüne ise berbat başladım. vücudum neredeyse her gün içmekten ağrıyor artık. sızarak uyudum dün gece, 2 sn de gittim. alkol benden çok şey götürüyor, artık hatırlayamıyorum bile bazı şeyleri. daha doğrusu geçmişi şimdiki zamanı. campral da kullanıyorum eş zamanlı olarak. ama buna rağmen sağlam içebiliyorum. hani bu nasıl mümkün oluyor aklım almıyor. ki günde 13 adet hap için biriyim, nasıl bu kadar sağlıklı kalabildim ben bile bilmiyorum.