ilkokul 5. sınıftayken ben, yani sene 2001de okulda bir beslenme saatindeydim. Arkadaşım Burcu'nun beslenmesini çıkarmasını bekliyordum beraber yemeye başlamak için. Burcu peçeteye sarılı bir somun ekmek çıkardı. Merak ettim içinde ne olduğunu. Peynir mi? Patates, domates mi? Çocuğun beslenmesi o ailenin sosyoekonomik durumunu gösterirdi nitekim. O yaştan daha insanları etiketleme, fakir mi varlıklı mı anlayabilme kapasitesindeydik. Burcu'nun ekmeğinin arasından bir şey görünmüyordu. Merak içindeydm. Sordum safça... ''Burcu ekmeğinin arasında ne var? Boş ekmek mi getirdin?'' Burcu da 'Sarmısak var.' dedi. Cahilliğime küçüklüğüme sıçayım ben. IYYYYKKK diye bağırdım. Kız çok utandı. Tadına bak çok güzel vallaha dedi. Yok yemem ben o ne dedim. Ama denemedin bi bak öyle söyle ne olur dedi. Israrla yemedim. Akşam olunca eve gelip anneme 'anneeeeğğ Burcu sarımsaklı ekemk getirdi okula bugün ıyyy ne iğrenç yaa' dedim. Bir ağzıma sıçtı! ''Ya yoksa? ya durumları yoksa? Ayıp değil mi kıza öyle demişsin! Budan sonra beslenmeni Burcuyla beraber yapacaksın! Gelip okula göreceğim ikinizi! '' Bunu dedi ama vah vah vah cık cık cık diye söylene söylene durdu bütün gün. Anladım ne salaklık ettiğimi. Annem ertesi gün poşet poşet pastayla kekle kurabiyeyle geldi. Burcuyla bizi yanyana oturttu sınıfta. '' havuclucevizlikek'e ikiniz için yemek koydum beraber yiyin kızım'' dedi gitti. Sonraki günler beslenme çantası kontrolörü oldum sınıfta. Anneme kiminki kötü dediysem pastalar alıp geldi ona. Bütün sınıf bilirdi annemi. Pastacı teyze derlerdi.Parayla almazdı üstelik o pastaları kurabiyeleri. Pastanecin hasta annesini hastaneye götürürdü, ilgilenirdi, hastanede yattığı sürede gider sorardı, çay götürürdü, doktorlara durumunu sorardı. iyi şeyler yapmak için elinden ne gelirse yapardı. Hiçbir fırsatı boş geçmezdi. Bu da böyle bir itirafımdır sözlük.
Ya bıktım ben sözlük bu meselelerden. Şöyle bir şiir okuyan olsa da dinlesek, hoş söz eden olsa da okusak. iki dakika sözlüğe girdim sanki herkesi ateist öpmüş gibi bu ne anlamadım yaa.
Allah inancıdır, sevdiklerinin atan kalbidir, annenin, babanın hala hayatta olmasıdır, kötü bir günün olur her an her saat arayacağın bir dost telefonudur. haklısın sözlük çok kolay.
