saving private ryan filminin kopyası olmuş denen film. öyle mi olmuş evet. filmin neredeyse yarısı oradan araklamaydı ama bence bu kötü bir şey değil. bu sektörde taklit etmeden gelişemezsin, kendi fikrini üretemezsin. zaten şu ana kadar yapılan güya orj. senaryolu yerli malı hangi film bu kaliteye ulaştı söyleyin. bence yok.
bana kalırsa türkiyenin sinema sektöründeki büyük adımlarından oldu bu. alper çağlar ı ve ekbini kutlamak istiyorum buradan. umarım devamı gelir aynı şekilde.
bu arada diyaloglarla uyumlu bir şekilde gösterilen flashbackler harika bir tat katmış filme. izlenilesidir.
bu bölümde yapay insanların yaratıcısı olan dr. robert ford oluşturdukları "yapay" dünyada dolaşırken bütün canlıları kontrol edebiliyordu bizzat kendisi. bir nevi tanrı rolünü oynadı burada. o dünyada yaşayanlar onu göremiyordu görse bile hatırlamıyordu bildiğin ilahi bir güçtü kendisi.
dizi seyircinin kendini o yapay dünyada yaşayan insanların yerine koymasını istiyor çünkü seyirciler brain fuck yaşamaya bayılıyor artık. "ulan bizde mi böyle konrol ediliyoruz acaba da farkında değiliz" diye düşünmemiz gerekiyor bu sahneleri görünce onlara göre.
bu bölümde rüya olayına filan da girdiler, umarım bütün dizi matrix klişelerinden oluşmaz.
daha önce izlediğiniz veya kritik bir sahnesinin olduğunu bildiğiniz bir film izleyeceksinizdir. gözler fal taşı gibi açılmış, heyecanlı bir şekilde o sahneyi bekliyorsunuzdur. yanınızdakinin (kafa dengi arkadaş,sevgili vs.) o sahne hakkında ne düşüneceğini merak ediyorsunuzdur. o sahneyi bütün ayrıntılarıyla izleyip duyabilmek için cips yemeye bile ara vermişsinizdir.
ve beklenen an gelir. ağzınız açık bir şekilde sahneyi izledikten sonra yine ağız açık şekilde film partnerinize doğru kafanızı yavaşça çevirirsiniz. onun da aynı şekilde size bakmasını bekliyorsunuzdur. evet. o an telefondan instagrama girmiş keşfette takılıyor veya whatsappdan biriyle yazışıyordur. insanın sinirini bozar. kafa atma hissi uyandırır.
hiç sinirli bir insan olmama rağmen bi anda öfkelenirim sırf bu yüzden.
çalma listemde denk gelince bir anda mutlu olmama sebebiyet veren, ortamın atmosferini değişiren, her başlangıcında tüylerimi diken diken eden şarkıdır.
az önce uyandım ayrıntıları hatırlıyorken yazıyorum.
son sahnelerde yıkık dökük bir binada al pacino evet al pacino her tarafı kanlı bir şekilde tıpkı scarface filmindeki oturuşuyla kıpırdamadan duruyordu. gözleri açıktı. bir anda tavan çöktü. büyükçe bir delik açıldı. al pacino istifini bozmandan duruyordu. yukarı kattan bir poketop düştü. poketopun yere temas etmesiyle içinden büyükçe bi at çıktı. al pacino'nun paçasından tutarak dışarıya doğru sürükledi.
nereye götürdü adamcağızı merak ediyorum. tekrar uyuyup öğrenicem ama uyku tutmuyor şimdi de.
muhtemelen ırkçıdır da. kafasında bireyleri cinsiyetlerine renklerine düşüncelerine görünümlerine göre sınıflandırmaktan zevk alıyordur. insan kelimesinin anlamınıda bilmiyordur. egoisttir.
