diş hekimi sevgilimden ayrıldığım gün oldu maalesef...
bir kez bile kavga etmedik. kendisi benim son derece anlayışlı bir insan olduğumu bu yüzden kavga etmediğimizi defalarca söyledi. bu kız da gerçekten oldukça olgun, küçük şeyleri büyütmeyen tatlı bir kızdı.
peki niye olmadı bu ilişki?
kızın geçmişi bir kere bunda etkili oldu. daha önce nişanlanmış, bu kişiyle de yatmış kalkmış birisi imiş kendisi söyledi. bu bir kere bir türlü kafama yatmadı. kendime söz geçiremedim. keşke hiç böyle şeylere bulaşmamış birisi olsaydı...bana belli ki bağlanamadı zaten. zaten de yeni ayrılmıştı bu kişiden de . son buluşmamızda bir önceki ilişkisinde yüksek dozlu duygular yaşadığını, bizim ilişkimizde bunları bulamadığı söyledi.
dedim ya; maalesef kadınların geçmişi önemli....
onunla artık neler yaşamışsa duygusal ya da cinsel , bana bağlanamadı.
ha ben de ona çok bağlanamadım doğrusu.
belki de bu anlattıkları yüzünden.
bu kız ne olsa evlenirdim? bakire olsaydı bir kere belki evet. çok etkili olurdu.
ha araya sıkıştırayım bir kere bile seks yapmadık. çünkü ben evlenmeden yapamayacağımı söyledim. kendisi çok kez istedi ama ben yapmadım.
belki başka kişilerle de yapmıştı bilmiyorum. sayaç yok ki aq nerden bileyim. kızlar ne derse inanıyoruz haliyle...
sen iyi kızdın ama. beni hiç üzmedin seni hep iyi hatırlayacağım. umarım çok mutlu olursun tatlı kız.
bu ilişkiden ne öğrendim.? toksik olmayan kızlar da varmış. bu ilişki ben istesem bitmezdi. ben bitirdim gibi oldu. hiç de üzülmedim bitirdiğim için. ya büyüdüm artık iyice. ya da çok sevmedim hakikaten. içim bi huzurlu.
2 yıl içinde 7 milyon tl ye sahip olursam hemen 3.3 milyonu ile fiziki altın alacağım. fiziki altın her 15 yılda dolar bazında yaklaşık 3 kat artıyor. o da 300 bin dolar garanti demek 16 yıl sonra. o da aylık 1500 dolar getiri demek 16 yıl sonra. neden 16 yıl? çünkü 7 yıldır çalışıyorum. 25 yılda prim günümü doldurmuş olup emeklilik günümü doldurmuş olacağım. yani 49 yaşında emekli olacağım. ayda 1500 dolar garanti olacak.yani o parayı unutacağım, koyacağım kenara.
geri kalan 3.7 milyon tl ile ne yapacağım?
işte onu tam bilmiyorum? siz olsanız ne yapardınız?
aklımda değişik fikirler var.
yarım kalan ukdelerim var.
mesela ingilizce bilmiyorum. 1 senemi buna ayırabilirim istifa edip ya da etmeden.
bunun için herhalde yurtdışında kurs, özel ders vs. ile yaklaşık 20 bin dolar yani 700 bin tl harcayabilirim.
kaldı 3 milyon.
500 bin tl ayırıp arabamı yenileyebilirim.
kaldı 2.5 milyon.
dünya turu için hesapladım 50 bin euro yetiyor yaklaşık olarak. o da yaklaşık 1850000 yapıyor.
kaldı 650 bin tl. onunla da kriptodan devam. fikrim değiştikçe editleyeceğim..
takımın kimyası için takımda olması elzem futbolcu çeşidi.
an itibariyle bizim takımda barış, kerem, almancı kerem, kaan, berkan, apokerim, yunus, avusturyalı yusuf olmak üzere önemli gençler var. bir iki tane daha olsa fena da olmaz hani.
diyete başladım. yarın spor salonuna yazılıyorum. sabah aç karnına tartıldığımda 83,7 çıktım bugün. hedef karın kası yapmak.
şu ana kadar hiçbir sportif hedefime ulaşamadım. ne istediğim kiloya inebildim ne de istediğim kası yapabildim.
hayatımda hiç karın kaslarım gözükmedi. ve bunu 31 yaşına basmaya yakın olduğum şu günlerde karar verdim. bakalım başarabilecek miyim? bunun gerçekten olanağı var mı merak ediyorum doğrusu.
onun dışında ramazan ı geçirdik. kafamı rahatlamış hissediyorum. üzerimde bir dinginlik var. bir olgunluk geldi bana. eski aşklarımı özlemiyorum bu günlerde. yine evlilik fikrinden uzaklaştım. 1,5 ay önce kankimin tavsiye ettiği çok iyi bir kızla date e çıkmştım. evlenmeyi de düşünüyordum. yine istemedim olmadı.
ben galiba evlenemeyeceğim sözlük....
yine işimi değiştirsem mi diye arada geliyorlar bana. ama yapamayacağım galiba.
aile hekimisin sen aile hekimi kal...
gitar çalmıyorum pek. ama müzik baya dinliyorum. müzik herşeyim.
havalar güzelleşti. çıkıp gezmek güzel oluyor.
bir de şu ana göbeğimdeki yağları eritsem ve karın kası yapsam ne hoş olurdu. kendimi prens gibi hissederdim yeminle...
onun dışında neymiş israil iran savaşı varmış. banane amk.
bir de her konuştuğum kişi gel seni evlendirelim gel sana kız bulalım demese daha iyi olacak. tamam iyiliğime diyorlar ama her ortamda konu oraya geliyor amk.
çocuk istemiyorum. karı dırdırı çekmek istemiyorum. şuan sadece karın kası ve deltoid istiyorum *
düşün yani en olgun halim bu işte asddasdsjasjj..
insan kendini sevmeliymiş hayattaki en önemli şey buymuş. bunu geçen bir yerde okudum. kendime söz verdim kendimi seveceğim fazla eleştirmeyeceğim.
ölümü de düşünmeyeceğim. yaşayacağım öyle . bakalım zaman neler gösterecek.
bu ay elime ne kadar geçti?
bu ay kenara ne kadar koydum?
hangi kıza yürüyeyim ya da hangi kızı düşüneyim?
akşam acaba ne yiyeceğim?
ne yapsam daha fazla kazanabilirim?
kafamın karışık olduğu, boşlukta olduğum bir gün .
kadın doğum rotasyonum bitti ( yaşasın ! ). önemli bir engeli daha atlatmanın sevincindeyim doğrusu sevgili sözlük. saçma sapan geçen 3 ay.
hayat hep böyle istemediğin engelleri aşarak mı geçecek? hele bir şu da geçsin. hele bir şunu da atlatayım derken yaşım 31 olacak. bu döngüyü kırmayı, hayatta sadece sevdiğim şeyleri yapmayı herkes gibi bende çok istiyorum.
evet tembelim ama belki bir gün başarırım sözlük. ne bileyim belki bir gün ingilizce öğrenebilirim mesela. kimbilir.
ben maddi manevi kendimden aşağı insanlara bakıp halimize şükür demeyi kendine şiar edinmiş bir insanım. acaba bu beni huzurlu yapmasına rağmen geri de mi bırakıyor bilmiyorum.
demiş ya birisi: '' insanın başına ne gelirse sessizce bir odada oturmayı başaramamasından gelir '' . tam konfor alanımı terkedecek gibi oluyorum aklıma bu tarz şeyler geliyor. dur diyorum hakan.
onu bilmem de insan denemeli yav. hele bir de kaybedecek çok bir şeyi yoksa kesin denemeli.
bu yaşımda elimde ne var? ilişkilerim ve bunlardan edindiğim tecrübeler. iyi kötü bir işim. iyi kötü bir evim ve arabam. ama daha katetmem çok yol var. keşke daha çok pişsem. mesela 4 ay sonra 31. yaş günümde bambaşka bir insan olsam.
böyle düşünürken bir de 50 lerde 60 larda ölen insanlar geliyor aklıma. boşver diyorum hako. kendinle barışık ol huzurlu ol herşey olur. sakın çıkma zıvanadan.
yazmak iyi geliyor sözlük ondan yazıyorum. annem de olmasa aslında yapayalnız bir insanım. yalnızlığın çaresi okumak yazmak izlemek. bugün bu yazıyı yazıyorum. belki yeni başlangıçlar yaparım.
belki biraz kilo verir, belki biraz daha öğrenirim . inan bunları huzurum artsın diye yapıyorum. son zamanlarda birşey duyuyorum. '' kendini gerçekleştirmek diye '' çok sık çıkıyor karşıma sağda solda. bence kendini gerçekleştirmek iç huzuru yakalamak ve devamlılığını sağlamaktır. çünkü sürekli zevk almak sürekli haz duymak gibi birşey bence mümkün değil. hayatta herşey var. bunu bilmek ve ona göre yaşamak lazım. makul bir iş ve iç huzur varsa tencere kaynıyorsa akşam başını da yastığa rahat koyuyorsan daha ne. Al işte kendini gerçekleştirmişsin sen.
tabi ki her zaman daha iyisi vardır. insan potansiyelinin gereğini yapmalı elbette. ama potansiyeline ulaşmak insanı huzurlu yapmayabilir. bunu da akıldan çıkarmamak lazım.
hedefsiz bomboş bir istanbul cumartesi günüdür efendim.
yaşın 31 e dayandığı şu günlerde bazı şeyler için artık çok mu geç kaldım acaba?
30 yaş kesinlikle psikolojik bir sınırmış benim içim. hele hele 50 li yaşlarda ölen insanları görünce ve de babam da görünce bu hayatı çok mu ciddiye alıyorum acaba diye kendi kendime söylemiyor değilim doğrusu.
kitap okumaya karar veriyorum. kitaplar o kadar çok düşünmeye sevkediyor ki insanı kafka gibi kafayı üşütmekten korkuyorum. evet bence franz kafka kafayı üşütmüş.
bazen ekşide sol frame de '' 30 yaşını geçen erkeklerin patatese dönmesi '' diye başlık açılıyor. vücut olarak daha dönmedim ama sanki kafa olarak döndüm.
çok hedefsiz kaldım. artık şu hayatta muhakkak şunu yapmalıyım dediğim birşey yok gibi.
işe gidiyorum geliyorum. evlenmiyorum çoluk çocuk karı da yok. olsa nasıl olur bilmiyorum ama sanki daha kötü olur gibi.
evlensem daha mutlu olur muyum bilmiyorum ama bu ara muhakkak kendime bir sevgili yapacağım artık.
daha 30,5 yaşındayım 55 te ölsem 25 sene nasıl geçecek gerçekten hiçbir fikrim yok.
martta karadağ bosnaya gideceğim ilk yurtdışı turum olacak bu. nisan gibi de karadeniz -tiflis turu yapacağım.
eğer gezmek bana iyi gelirse bundan sonraki hayatımı gezerek ve gezmenin hayalini kurarak bitirmek iyi bir fikir olabilir.
ama teoman gibi '' ben yurtdışına gitmeyi sevmiyorum, ben eminönü'ne gitmeyi seviyorum '' gibi bir düşünce bende hasıl olursa o zaman yandık.
hem o kadar kazandığım parayı nereye harcayacağım . öyle bankada birikir durur artık.
hayatı yaşayanlar, yaşamaktan zevk alanlar özelden bana fikirlerini yazsalar ne güzel olur aslında ama burada daha doğru düzgün bir özel mesaj almadım. muhtemelen bu entry de pek okunmaz zaten.
velhasıl kelam uzay boşluğunda gereksiz yer kaplamaya devam ediyorum.
işe yarayasım da yok. üretesim de yok. nefes alıyorum işte. boş oksijen israfıyım.
şimdilik herşey iyi gidiyor diyebiliriz. bugün eminönü, karaköy, fındıklı, galataport, kabataş, beyazıt, sultanhamet, laleli, aksaray ı dolaştım. birçok kez tramvaya bindim. birçok işyerini ziyaret ettim. birçok kadın gördüm ama yüzümü çevirdim bakmadım bakmamak için elimden geleni yaptım. sadece bir yerde çok güzel bir kıza iki kez baktım ama ona da sonra bakmadım. kaza namazlarıma devam ediyorum. namaz kaçırmamaya çalışıyorum. müzik asla dinlemiyorum. bedenimi kirlerden, günahlardan arındırmak için elimden geleni yapıyorum. düzgün bir adam olmaya söz verdim kendime. bu entryi de motivasyonum devam etsin diye yazıyorum. şuan evde çay içerken bu entryi yazıyorum ve günahlarıma tekrardan kocaman bir tevbe diyorum. bu harika yaşama alışmaya gayret etmeye devam edeceğim.
hayatıma çeki düzen vermeye karar verdiğim gündür efendim.
müziği bıraktım bir kere. evet teoman gibi müziği bıraktım. gitar çalıyordum, çok fazla müzik dinliyordum günde belki en az 5 saat. ikisini de bıraktım sürpriz bir kararla. 30 yaşıma kadar müzikle çok iç içeydim. 18 yaşımdan beri aşırı müzik dinliyordum.
müziğin beni uyuşturduğunu, daha az düşündürdüğünü, durup dururken tribe soktuğunu, durduk yere eski ilişkilerimi aklıma getirdiğini düşünmeye başladım. zihnimin daha parlak, berrak çalışması için bıraktım müziği. sadece kuranı kerim dinliyorum o serbest o da müzik değil zaten.
bir de kadınları ve haramı bıraktım. kesinlikle bakmıyorum ilgilenmiyorum. en ufak bir cinsellik, karşı cinsle ilgili en ufak bir şey düşünmüyorum 3 gündür. inanın bu da çok iyi geldi. afedersiniz 3 gündür şeyim 1 kere kalkmadı. orayı hiç düşünmedim bile. kadınlar, ilişkiler, cinsellik yokmuş gibi davranıyorum.
instagramı dm leri fotoğrafları temizledim. en ufak bir ilişki yaşama ihtimalim olan insanları( tanıdklar hariç) çıkardım hayatımdan, instagramdan . 60-70 kişi kaldı sadece hesabımda.
tüm günahlarıma tevbe ettim.
bugün 3. günüm bitti. zamanla bu entryi editlerim. bakalım bu duruma ne kadar uyum sağlayacağım. ama şu bir gerçek ki 3 gündür kendime olan saygım arttı. kaza namazlarımı da kılıyorum. adam olmaya karar verdim. kendime söz verdim. daha doğrusu vermedim de . denemeye karar verdim. adam gibi adam olmaya çalışacağım, hayatımı bu minvalde yaşayacağım. Allah benimle olsun. doğru yoldan saptırmasın.
eğer adam gibi adam olmayı başarabilirsem ve bu işi şöyle bir 3-4 ay devam ettirebilirsem belki evlenmeyi bile düşünebilirim bilmiyorum. ama ilk hedefim şu manalı hayatı devam ettirebilmek. kendimi ilim irfana vermek, boş şeylerle uğraşmamak, haz peşinde koşmamak.
ara ara düşündüğüm ama düşününce de korktuğum çekindiğim eylem.
bir kere en başta cami yok lan her yerde. namaz kılacaksın ya da tuvalete gideceksin diyelim ben hemen en yakın cami nerede diye bakıyorum navigasyondan. yurtdışında nasıl olacak bu işler. bu sıkıntı.
sonra mesela hadi gittin yalnız başına . işin de iyi. akşam iş bitince heryer kapanıyormuş oralarda. e kimse de yok zaten tanıdığın. ben öyle gece kulübüne gidecek, alkol alacak, karıyla kızla zina edecek birisi de değilim. ne yapacağım oralarda iş dışında.
hadi evlisin çocukların geleceği için gittim diyelim. çocukların o ortamda büyümesi çok kötü lan. onun yerine diyorum ki burada 1 çocuk yaparım. zaten benim mal mülküm ona kalacak en azından bir ev araba bırakırım çocuğa. gelecek kaygısı da pek olmaz aslında.
bu yurtdışının nesi iyi lan? burada iyi bir işin, ortalama 2 bin dolar bir gelirin varsa aslıında çok da gitmeye gerek yok gibi geliyor bana. ileride pişman olur muyum bilmiyorum ama 30 yaşındayım ve hiç mantıklı gelmiyor.
evet medeniyet, evet adalet, evet güvenlik bunlar var. eminim çok da artısı vardır ama eksileri beni korkutuyor yav.
çok gülmüşsün, çok ağlamışsın, çok sevmişsin, çok sevişmişsin, çok iyilik yapmışsn hepsi ama hepsi bitiyor ve ölüyorsun.
ölüm fikri insanın aklına neden gelmez yav. daha önemlisi bunlar kimsenin umrunda da değil. sen de kimsenin umrunda değilsin ve bu alemde harbiden bir tozsun. tarih de seni unutacak haberin olsun.
sabah zorla uyandım. yataktan zor kalktım evden işe geldim. nedense son derece mutsuzum. kalbimin içinde öyle bir boşluk var ki . olmadık biz. yapamadık. belki de dükkanı kapatsak daha güzel olacak.
tıp fakültesinde okurken hayalim olan meslek çeşidi, uzmanlık dalı.
daha tıp fakültesi yazmaya karar verdiğimde henüz 18' imde iken kendi aile hekimimle tıp fakültesi meselesini konuşmuş ve beni ikna etmişti. mutluydu. yaz dedi güzel dedi.
ben de zaten kendisini severdim. bir kere sağlık ocağına gittiğimde oradaki hekimlere hayranlıkla bakardım. derdim ne güzel çalışıyorlar ne bilgili adamlar.
tıp fakültesi maceram başladığında adeta ömrümden ömür gitmeye başlamıştı. her gittiğim , eğitim gördüğüm uzmanlık dalından sonra yok ben bunu yapamam, yok ben bunu istemiyorum diye diye 6 senenin sonunda şuna emin olmuştum ki aile hekimi olmak benim kaderim ve karakterim.
aslında çok şanslıydım. aile hekimliği en tercih edilmeyen dallardan birisi idi ve daha pratisyen hekimliğimin 1. senesinde bu arzuma ulaştım.
şimdi uzmanlığını bile yapıyorum. mutluyum. bu benim hayalimdi ve başardım. toplumun gözünde cerrahın 10 da 1 i kadar değerimiz yok belki. belki çok para kazanmıyoruz. ama o önlüğü giyiyor, o steteskopu takıyor , insanlara dokunmanın kutsalına nail oluyorum.
sabah kalkıyorum. işe vardığımda personelim çayımı hazır etmiş oluyor. kahvaltımı yapıp, dişlerimi fırçalayıp, önlüğümü giyip bismillah deyip başlıyorum. hastalarım anlayışlı. seviyorum kerataları öyle hır gür çıkaran yok. hastanedeki gibi kapıma yığılmıyorlar randevularını alıp efendi gibi geliyorlar ben de onlara adam gibi bakmaya çalışıyorum. herkesin her derdini çözmeye çalışıyorum. çayı çok sevdiğimden günde en az 10 bardak çay içiyorum. yemeklerimiz de iğrenç hastane yemeği değil kendi personelim çok güzel yemekler yapıyor onu yiyoruz. ortamımız gayet hoş. hemşirelerim doktor arkadaşlarım hep benden büyük tecrübeli abi ablalarım. bana şefkatle bakıyorlar. bazen diyorum ki hako ne kadar şükretsen az. seviyorum seni aile hekimliği. beni yormadığın, psikolojimi bozmadan bana ekmek vermeye vesile olduğun için.
bu satırları güzide bir asm'den hafif can sıkıntısı içinde oruca niyetli biçimde yazıyorum.
5 nisan 2023 de büyük bir karar aldım. hayatta yeni bir sayfa açmaya, sıfırdan başlamaya karar verdim. sıfırdan derken şunu kasdediyorum; dedim ki 5 nisan 2023 senin 18. yaşın olsun. evet sözlük artık 18 yaşındayım.
18. yaşından beri ne yapmadıysan, ne yapamadıysan içinde ukde olarak ne kaldıysa yapmaya başla ve asla günlerini ziyan etme. yaşım 30 a ramak kalmışken böyle bir psikolojik karar almaya karar verdim.
18. yaş fotoğraflarıma bakıyorum. çok çirkinim be sözlük. saçlar uzun. gözde gözlük, dişler çarpık, burun zaten kocaman. fakirlik, avamlık paçalarımdan akıyor falan. sıfır hayat tecrübesi, sıfır para, tıp fakültesine başlayan taze bir öğrenci.
şuanda nasılım peki? gözler laser oldu, dişler tellerle düzeltildi, saçlar kısaltıldı, sakal bırakıldı, bu yaz burun ameliyatı da olacağım inşallah liposunction la beraber. yani tipi düzeltmek için bir hayli gayret var.
artı arabam var, hesabımda 2250 euro, 500 gr altın, 37 bin tl para var . başka elimde ne var. 6 kez sevgilim oldu. 2 kez reddedildim. yani bazı ilişki tecrübeleri ve yaşanmışlıklar var. amatör seviyede gitar çalmayı biliyorum, az buçuk söyleyebiliyorum da.
ilk başladığım şey ingilizce oldu sözlük. 5 nisan da günde en az yarım saat ingilizce listening çalışmaya başladım. bugün 9 gün olmuş bile. hedefim ingilizcemi iyi seviyeye getirebilmek.
bu yaz yurtdışı gezisi planlıyordum zira o yaşta yaşıtlarım birçok ülke gezip gördüler ben de o da yok maalesef. bu yaz olmasa bile bir dahaki yaz kesin bir avrupa turu planlıyorum sözlük.
kısaca bugünkü 18 yaşımda daha güçlü daha havalıyım sözlük. burayı belli bir süre sonra editlerim belki ama kaybolan zamanlarımı telafi etmek de kararlıyım.
yeni aşklar, yeni tatlar, yeni yaşanmışlıklara be sözlük.
4 ekimde şu entryi yazmışım sözlük. hayat gerçekten çok ilginç.
1 aydır yürüyorum, yürüdüğümden midir babamın yoğun bakımda olmasına üzüldüğümden midir yoksa 1 haftadır covid oluşumdan mıdır bilinmez ( belki de hepsi ) bu sabah tartıldım ve kilom 79,9 çıktı. 4 ekimde 81,9 du. şu aralar sevindiğim tek şey bu oldu herhalde. hiç beklemiyordum doğrusu acayip şaşkınım. 1 ayda 2 kilo harika oldu benim için ve hayal ettiğim kiloya ulaştım sanırım.
benim 4 ekimden beri uyguladığım programı uygularsanız muhtemelen siz de verebilirsiniz. bu tavsiyeyi vermek ne kadar güzelmiş. bakın bu kardeşiniz bi şekilde başarmış.
bundan sonra sağlıklı yaşam, sağlıklı yiyecekler forever. asla kilo almak yok. hayat mottomuz bu.
yurtdışı planı yaptığım, dil öğrendiğim şu günlerde kafamı en çok kurgulayan şey.
ben bu ülkenin istanbulun ta kendisiyim sözlük. kebap severim, çay severim, türk kahvesi içerim, türk yemeklerine bayılırım, beyoğlunu severim ulan metrobüse binmeyi bile seviyorum. arabayı bıraktım metrobüsle gidiyorum işe bu bir türklük göstergesi mi bilmiyorum ama bunu bile seviyorum arabadan daha iyi amk.
5 vakit namaz kılan adamım dışarıda namaz vakti gelince cart diye hemen cami bulmayı bile seviyorum. her yer cami ne güzel.
tarih desen var, sanat esen var, komedi desen var, ruh var bu ülkede özellikle de istanbul'da.
koyu galatasaraylıyım fenerbahçe ve beşiktaş ı bile seviyorum sözlük. bu ülkeyi yansıtan, bu ülke insanının ruhunu veren herşeye hastayım.
bu aralar sabahları tsk armoni mızıkasını dinliyorum. ne güzel marşlar. yolda mustafa kemal paşanın resmini görsem muhakkak selam veririm.
kürtleri bu ülkenin bir parçası diye seviyorum. alevileri de öyle. öyle lafta da değil sözlük valla seviyorum.
başka yerde yaşayamam derler ya. ben başka yerde doğamazmışım herhalde .
yurtdışına gelince... gidersem de doktoramı yapıp kesin geri dönerim ben.
zam gelmiş, gelsin. dolar artmış, artsın. 3 dilim ekmek, bir tabak menemen, 3-4 bardak çaya doyuyorum ben. seviyorum ülkemi. nolcak benim bu halim bilmiyorum amk. bunlar hep antidepresan etkii herhalde...
bu aralar yine kilo verme saçmalığındayım sözlük. sabah aç karnına 81.9 çıkıyorum. işe yürüyerek gidip gelmeye başlıyorum yarın.( yolun yarısını,, diğer yarısını metrobüsle ). ne olacak bu kilo verme işleri...kocaman hiç yakışmayan bir göbeğim var. kilo vermek de Allah için zor iş. hergün 1 saat 30 dakika yrüyorum 1 haftadır üstüne haftada 3-4 gün de spor salonuna gidiyorum. ekmeği bıraktım falan ama pek gitmiyor gibi. giderse biraz yazarım gene.
bu arada bir kız arkadaşım var. aslında ayrılmak istiyorum artık. aşıkmış bana bir ay oldu bana bayılıyor. kendisi hastamdı öyle tanıştık. intiharın eşiğindeyken bana hasta olmuş. ne yaptıysam intihar duygusundan vazgeçiremedim. geçenlerde doğalgazı açıp uyuyup intihar girişiminde bulunmuş ama başaramamış. dün görüştük iyiydi. ona psikiyatrik ilaç başlayacağım. biraz toparlasın ayrılmak istiyorum.
malum eski aşkım londrada çok uzaklarda. mutludur umarım. bu aralar onu unuttum gibi. ne mutlu bana. gerçi instadan stalklıyorum ama ...
bir de isveççe çalışıyorum sözlük. 10 ay olmuş bugün kursa başlayalı. 1 haftadır iyi asıldım. eğer başarabilirsem isveççe öğrenip isveç te uzmanlık yapmak istiyorum. ama hayal gibi ruya gibi başaramazmışım gibi geliyor.
coin piyasasındayım . 40 bin kazandım 30 binini kaybettim. 5 bin kazandım şuan artı 15 bindeyim. ytd.. her masada varım.
bu aralar hayata konsantreyim. tiklerim de çok arttı. kurtulabilirsem ne ala.
dayanamadım 10 nisan gibi bu kıza onu sevdiğimi ve hayatımda olmasını istediğimi herşeye rağmen söyledim.
kız ise hayatında birisi olduğunu ve bana zaten konuşurken benim tarafımdan ilgi sezdiği için mesafe koyduğunu söyledi.
bu da benim bu entry de yazdıklarımı açıklıyor.
belli ki fazla değişmemiş ben salça olmayayım diye bile isteye o şekilde mesafeli ve kötü davranmış.
teşekkürler hayat.
nisan 10 dan beri bu duruma alışmaya çalışıyorum.
bu sırada ne yaptım. bir sevgilim oldu. gayet güzel bir kızdı. sırf bir ilişkim olsun onu biraz olsun unutayım diye bu kızla 1,5 ay takıldım. 1.5 ay sonra onu asla sevemeyeceğimi anladım ve ilişkiyi sonlandırdım. gene de bana iyi gelmiş olabilir.
malum kız ise benim için sadece güzel bir ruya olarak kalacak öyle görünüyor. onu hep o saf halimle saf sevgimle hatırlamak istiyorum. benim için asla gerçekleşmeyecek güzel bir ruya....
önüme bakmaya çalışıyorum sözlük. daha önce hayatımda bir kişiye aşık oldum ( maalesef bu kıza), bir kişiyi gerçekten sevdim. ikisinden de randıman alamadım.
yeniden sevebilir miyim bilmiyorum yaş oldu 28.
Allah yolumu açık etsin. ama sanırım her ayna bana seni hatırlatacak. belki evlendiğini görürsem soğurum senden. herşey için özür dilerim. geç kaldığım için ve seni tekrar rahatsız ettiğim için. kızcağız benimle arkadas gibi buluşmaya gelmişti oysaki.
neyse. yolumuz açık olsun. Allah bu acıyı sevgiyi kalbime gömmeme yardım etsin. amin.
bu satırları yazarken büyük bir hayal kırıklığı hakim.
yıllardır sevdiğimi söylediğim, onu hep o 17 yaşında haliyle saf-temiz-berrak kız olarak hatırladığım kişi çok değişmiş.
aldığı o muhteşem ! eğitimden midir , yoksa yıllar içinde gördüğü yaşadıklarından mı bilinmez farklı bir insan olmuş. giyiminden kuşamından ve hareketlerinden ve ilk buluşmadan sonra attığım mesajlardan ve aynı zamandaki ilk buluşmamızda da yaptığı hareketlerden müthiş bir ego sezdim. uzun uzun yazdığım mesajlarımı geçiştirmeler, kısa kısa cevap vermeler beni o kadar yıktı ve yaraladı ki hayal kırıklığımın sınırı yok.
ya beni gerçekten hiç beğenmedi ve bir an önce hayatından çıkayım diye öyle davranıyor. ya da gerçekten herşeyi unutmuş, havasından geçilmeyen büyük bir gurur makinasına dönüşmüş.
nice güzel doktor arkadaşlarım oldu. müthiş yerlerde uzmanlıklar kazandılar. hiçbirinden böyle birşey görmedim.
kendimi enayi gibi hissediyorum.
adeta yıllarca kendi yarattığım bir peri kızını. bir meleği sevmişim.
keşke hep o 17 yaşındaki halinle kalsaydın.
sende tek gördüğüm mesleki tatminsizliğini kapatmak için adeta çırpınışın, değerlerini küçümseyip adeta kocaman bir batı özentisine dönüşmüşlük, hayatın gerçeklerinden çok uzak kendi tatmin etme dünyanda çırpınman ve inançlarını bile hafife alarak yaşaman. yazık sana.
sen 17 inde daha büyük daha güzel bir insandın. yıllar seni geriye götürmüş.
en çok da dinlediğimde duygulandığım, duyunca efkarlandığım o anlara ve yıllara üzülüyorum.
Allahım ne kadar da boş geçirmişim.
sanırım artık müzik dinlemeyeceğim. bugün böyle bir karar aldım.
sen kocaman bir yalanmışsın. hayat yalanmış. aşk yalanmış. beni sevdiğin günleri unutacak kadar hatta hatırlamaya tenezzül etmeyecek kadar değişmişsin.
seni hayatımdan çıkarıyorum.
umarım bir daha karşıma çıkmaz hayatımdan da zihnimden de silinip gidersin.
şoku tam atlatmam biraz sürecek gibi. ama bana çok şey de öğretti bu iş.
bir daha ne aşka boyun eğerim, ne de kadında samimiyet ararım.
siz kadınlar ne kadar çabuk değişiyorsunuz.
bir de kadın olacaksınız.
gitarı da bırakıyorum, müziği de. artık bir manası yok benim için.
elveda giden günlerim. elveda yalan dünya. elveda hayatın rengi zannettiğim yalan toz pembe.
11 yıldır aşık olduğum ve 10 yıldır görmediğim benim için adeta bir efsaneye dönüşen kızla bugün saat 14:30 da buluşuyoruz sözlük.
o kadar heyecanlı ve mutluyum ki acaba bu kadar mutlu olmamın nedenini bilse ne düşünürdü.
herşeyi merak ediyorum. 10 senedir ne yaptı, şuan ne yapıyor, nasıl gülüyor, nasıl kahve içiyor, mimikleri, gülüşü, duruşu...
benim bu hikayemden film olur sözlük. unutamadım sözlük. terketmedi sevdası beni. olmadı çok uğraştım.
bugün sevdayla yüzleşme vakti. 10 senelik bir alacağım var. onsuz geçen, onu düşünmekle geçen 10 seneyi telafi edip intikam almak mı yoksa sadece anın tadını çıkartmak mı lazım.
bana bu günlerimi gösteren ulu Allah a buradan şükranlarımı gönderiyorum. hep benim yanımdaydın Allahım. ne istediysem hemen hepsini verdin. bugün de sıra bunda sanırım.
şu anda buluşma saatine 12 saat kadar kaldı. 12 mutlu saat.
ona gümüş bileklik aldım sözlük. belli olmaz. belki bir daha göremem. muhakkak fotoğraf da çektireceğim.
heyecandan ölüyorum sözlük. o kadar iyi karşıladı ki beni. içim içimi yiyor.
son 1 haftadır son yıllarda hiç olmadığım kadar mutluyum. inanılmaz heyecanlıyım. henüz buluşmadık. pandemi den dolayı kafeler kapalı. açılınca buluşacağız. 1 martta açılacak diyorlar. 5 gün geçer mi sözlük.
bu 1 haftada heyecandan tiklerim arttı. moraller tavan. heyecan dorukta. son 10 yılda dinlenen tüm şarkılar dinlendi dinleniyor. her şarkıya tek tek mana kazandırılıyor.
benim onu bu kadar heyecanla beklediğimi bilse sözlük acaba ne düşünürdü? eminim çok şaşırırdı.
8 dakika telefonda konuşmuştuk. o 8 dakikayı düşünüp sürekli mutluluğumu tazeliyorum. o ne güzel 8 dakikaydı.
ben en önemlisi kendimle barıştım sözlük.
kendimle 10 senelik bir hesaplaşmam var. şu garip dünyaya gelmişsin 1 kez aşık olmuşsun onu da kovalamamışsın. olur mu öyle şey sözlük. önce kendime olan borcumu ödemem lazım. bu işi aşacağım sözlük.
23 temmuz 2020 günü yıllar sonra çağrıldığm bir halısaha aktivitesinde maçın 3.dakikasında tüm kondisyonumun bitmesi üzerine hemen o anda bir karar aldım. dedim ki bundan sonra koşacağım.
neyseki malum halısaha maçında iyi oynadım da (tekniğim iyidir ) adamlar beni her hafta çağırmayı düşünüyorlar. bu benim için çok iyi bir motivasyon kaynağı oldu.
26 temmuz 2020 tarihinde tartıya çıktığımda kilom 87,8 çıktı. boyum 1.79 bu arada. bildiğin göt göbek mevcut.
23 temmuzdan sonra 25 temmuzda 20 dakika 26 temmuzda 30 dakika koşma yürüme karışık spor yapıyorum sözlük.
bir dahaki maç 30 temmuzda. ve bugün itibariyle o maça daha 3 gün var. bildiğin futbolcu gibi tam konsantre yememe de biraz dikkat ederek spora ve hafif diyete başladım.
hemen hergün koşmayı planlıyorum.
hedefim halısahayı rahatlıkla çıkarabilecek kondisyona ve güce erişmek ve bu süreçte kilo vermek.
kilo verir miyim kaç kilo veririm bilmiyorum. ama ben bu işe taktım sözlük. şu fani hayatta kendime yeni bir challange oldu.
bu tarz bir challange ı 4 sene önce de yapmış ve inanılmaz sonuçlar almıştım. 13 kilo kaybetmiş ve zımba gibi komando gibi bir delikanlı olmuştum 2 ay gibi bir sürede.
buraya bugün bunu yazıyorum. bugün iş çıkışı koşuyu sabırsızlıkla bekliyorum. inanılmaz motiveyim. bakalım ne kadar devam ettirebileceğim ve ne sonuçlar alacağım...
