o kadar yoğun yaşamış ki bazı duyguları şarkıyı yaşarak söylüyor bu adam. ayrıca türkiye'nin en iyi rock grubunun vokalidir ve söylediği her şarkı dinlenir tereddütsüz. hele konserlerinde haberin yok ölüyorum'u bir söyleyişi vardır ki ben böyle acı çekmedim ya.
nefes alamaz duruma geldin artık sen de biliyorsun bunu. o beklediğin işaret de verilmedi tanrı tarafından ve artık bir şeylerin yoluna gireceğine olan inancını da kaybetmek üzeresin çünkü hiçbir acı geçmiyor, çünkü hayatına giren hiçbir insan unutulmuyor. yavaş yavaş ölüyorsun ama içinde ve umarım artık bir şeyler iyi gider hayatında. herhangi bir şey.
klişelerin çok dışına çıkmış ve inanılmaz etkilemiş filmdir. aşk filmleri izlemezdim normalde ama iyi anlamda keşke izlemese miydim diyorum çünkü gerçekten inanılmaz etkiliyor. izlemeyenlere tavsiyemdir, mümkünse gece izlemeyin.
tamam artık bu sefer her şey yoluna girdi dersiniz, tam o an sanki geçmişte başka insanlara yaşattığınız bilerek ya da bilmeyerek çektirdiğiniz acıların hesabını sorar tanrı size. bir kez hayatınızda bir şey ters gitmeye başladı mı her şey boka sarar ama her şey. neden ya dersiniz neden abi bi kez de benim hayatım yolunda gitsin, düşündüğüm tek şey akşam ki fener'in maçı olsun ya da ne biliyim arkadaş ortamında tanışıp aklımı alan o kız olsun dersiniz ama tanrı sizi görmezden gelmiş gibi hissedersiniz çünkü siz bir engeli aştıkça daha çok engel gelmeye başlar ve sonunda düşersiniz. çevrenizdeki insanlar her şeyin yoluna gireceğini söyleyip durur ama sadece bir teselliden ibarettir bu. umut etmeye devam etmek gerek ve hiç vazgeçmemek. son olarak; eğer hayatın kötü gidiyorsa bu yazıyı okuyan her şey düzelecek inan buna.
telefonu tedirgin olduğu için açmamıştı diyelim ama mesajıma soğukkanlılıkla "hayır" yazabilirdi. cevap vermediğine göre onun gözünde benim gibi biri yoktu. Eğer onun gözünde yoksam ne kadar yokum diye düşünmeye başladım. bunun derecesini tayin etmeye çalıştım. bütünüyle mi yoktum acaba, yoksa kısmi bir yokluk muydu benimki? dünyada iki kişi kalsak mesela, arar mıydı?
bir insana alışmışsınızdır ve hayatınızda yer kaplıyordur o insanın varlığı. sonra o insan gider, boşluğu kalır. kısaca özlüyorsanız o boşluk dolmamıştır.
yanına gidip melekler yeryüzüne inmiş oha şuna bak diye iltifat edin, kezbansa bi kere bnm svglm var tmm mı .s .s gibi bir tepkiyle karşılaşarak anlarsınız. kezban değilse nazikçe iltifatınıza teşekkür eder ve bir erkek arkadaşı olduğunu söyler.
güzeldir. onun gülüşünü, saçını savuruşunu, şaşırdığında yüzünün aldığı o komik ifadeyi ya da sinirliyken ki tatlılığını aklına kaydedersin ve onunla ilgili binlerce hayal kurarsın. Ama iyi değildir uzaktan sevmek, çünkü siz sevdiğimi söylüyorum, söylücem derken biri gelir alır, gider ve siz verdiğiniz değerle kalırsınız. o yüzden gidin ve söyleyin kalbinizdekileri. en azından aklınız net olur.
bu sözlerim duman grubuna; abi sizin bize kastınız mı var ya, böyle şarkı mı yapılır lan. intihar mı edelim onu mu istiyorsunuz yani. ayrıca kaan tangöze'nin yine yardırdığı harika şarkıdır.
