içe dönük, hayatla ilgisi az olan, ortalamanın 1-2 tık altı bir görünüşe sahip olduğum için. param çok olmasa da var. istediğim şeyi alıyorum, tüketebiliyorum ama utangaçlığa derman olmuyor.
sonucuna ne üzülür ne sevinirim ama bu maç bir dönem ülke puanını ayakta tutan neredeyse tek takım olarak beşiktaş'tan çok fazla şey götürmez. keşke yine talisca lyon'u donunda sallasa, olympiakos maçındaki gibi sirtaki çalınsa. özledik beşiktaş'ın o günlerini.
ben cinselliğe üstü örtülü duygusallık olarak bakıyorum. hiç hemcinslerime sövemem durduk yere. zaten kadınlar hep zor insanı oynadıkları için ister istemez maskülen tavırlara bürünmek zorunda kalıyoruz. bu da bizi arafta bırakıyor. duygularını aktarsan zayıflıkla, kuyruğu dik tutmaya çalışsan da odun oluyoruz, düşüncesiz oluyoruz. sadece seks isteyen, akşamları evde maç bakan adam konumuna düşüyoruz.
bıktık artık şu erklik savaşlarından. zamanında kız arkadaşımın bildiğin ağzıma yüzüme vurduğunu bilirim. başka bir odaya gidip dolaplara vurmuştum sinirim yansımasın ona diye. sadece kadın meselesi de değil; çocuk, erkek, kadın, hayvan, kimse şiddeti hak etmez.
hayatta yapacağım en son şey olabilir mevcut gündem ve saniye başı haberler sağ olsun. bi yere giderken önde güzel hatun görünce solluyorum direk. e tek hücreli canlı da değilim. illa ki hormonlar devreye girecek. uğraşamam valla linç edilme tedirginliğinden ötürü.
yemeksepeti gibi bi şey. üniversite zamanlarında kullanıyodum. sadece yüzümün göründüğü fotileri dayadım döşedim. 3 tane de hatunla buluştuydum. hepsi de kocaman göbeğimi görünce mekandan erken ayrılıp bi daha da yazmadılar. artık bayrağı gençlere devretme vakti gelmiş. geçenlerde tam 2 yıl sonra ilk kez yükledim. 1 kişiyle eşleştim. merhaba dedim cevap gelmedi, muhabbetine doyum olmuyor yazdım eşleşmeyi kaldırdı hatun. bizden geçmiş bu işler.
Şampiyon olana, daha çok sükse yapana biat edilecekse segment'imizde Trabzonspor yok diyen gerçekçi yazarlardır. Ben şahsen fener şampiyon olmasın diye yıllarca işkence çektim. Bizim rakibimiz Fenerbahçe ve Beşiktaş.
Lise ve üniversite hezeyanım. Gün içinde sokağa çıktığımda ne adamlar görüyorum. Neler neler hem de. Sevgili işleri çin kadar uzak artık benim için Bize düşmez. Bugün spordan geldim; cengaver gibi herifler var. Gora'ya esir düşen Arif ışık gibi hissettim. Sağ eli yormadan yaşamaya devam.
ingilizler fa cup'a nasıl önem veriyorsa bizim de bu kupayı biraz süslememiz lazım.
hazırlık maçlarından hallice turnuva. galatasaray kazandığında bile çok sevinemiyorum. sanırım artık tek olayı avrupa ligi'ne bedavadan bilet almak oldu.
oturup izleyeceğim bir yarışma olmaktan çıktı trt sağ olsun. spotify listemde 1000 küsür şarkı var, en az 50-60 tanesi eurovision şarkıları. bülend özveren'sizlikten çürüdük. tv'de çıkmayınca tadını alamıyorsun. 2006-2007 yedi yıllarındaki şarkıların çoğu ezberimde halbuki. bi milli takımın dünya kupası'na gidememesine yanıyorum bi de 2013 öncesi eurovision'lara. sergey lazarev yokken dima bilan vardı. hey anam hey..
8.yıl dönümümüze girdim kendisiyle. Bir AVM'de nefesimi kesişiyle başladı her şey. Doktor ne derse yaptık. Sorumluluk almak, sosyalleşmek, çalışmak, gezmek, okumak, egzersiz yapmak, uyku düzeni, terapiler, kendine yardım kitapları vb.
Bir kere yapıştığında bırakmıyor ağzına tükürdüğüm. Ne menem bir şeymiş ben de anlayamıyorum. Bi yerden sonra genlerdeki yıkıklığa inanmaya başladım.
Anlardan ibarettir. Kahkaha gibi, üzüntü gibi, korku gibi, mutluluk gibi veya mutsuz olmak gibi.
Maalesef hayatlarımız düz bir yol değil. Direksiyonu illa bi yerde kırıcan. Yarın ne olacağını bile kestiremiyoruz. Bence ölmüş insanlar kavuşur o hep bahsettiğimiz huzura. Kaos içinde yaşıyoruz her daim.
başlık "fenerbahçe kanseri" olarak güncellenmeli. bu adamların o kadar çok 2. olmuşluğu var ki insan vikipedi'den bakınca hayrete düşüyor.
adamlar sadece bize; yani galatasaray maçlarına bu kadar bileniyorlar. biz de bunu bal sanıyoruz. yoksa fener'de bal olsa 2013'te chelsea ile avrupa ligi finali oynardılar.
