Deprem esnasında yolun ortasında donup kalmama vesile olan hastalık. iyi bir şey miydi kötü müydü bilmiyorum? Sanki zaman durdu. Gösteri için toplanan kalabalık, koşuşturan insanlar, bayılanlar, ağlayanlar. Ama ben donup kaldım. Annem aradı izmir'de yaşıyor. Onlarda eş zamanlı sallanmışlar. "Kızım biz hala sallanıyoruz dedi sesi çok telaşlıydı ben ise çok sakindim. içimden tabiat anayı kucaklıyordum sevgiyle. bize neler yapabileceğini bir kez daha yüzümüze çarpmış gibiydi. Çok karışık duygular hissediyorum Deprem anında. O insanların halini görünce toplum tarafından bizim "hasta" olarak lanse edilmemiz büyük bir haksızlık gibi geldi.
Oğlumun 23 Nisan gösterisi iptal oldu deprem nedeniyle. Bir görseniz çocuklar çok kötü oldu. Hem depremden etkilendiler hem bayramları mahvoldu. Rabbim beterinden korusun tüm çocukları.
Bugün deprem esnasında tüm sınıf çığlık çığlığa ağlarken bir tek benim oğlum sakin sakin duruyormuş ayakta.o kadar tatbikat yapmışlar çök kapan tutun falan yapmamışlar. Sınıf annelerinden biri bayılmış çocuklar daha çok korkmuş.
Oğlumun aslında depremden etkilendiğini ama belli etmediğini söyledim. Bana gelip "benim için depremden etkilendi demişsin hayırdır kardeş?" Dedi. Nasıl bir çocuk olmuş vay arkadaş.
Eşim deprem olunca dışarı kaçma taraftarı ben ise evde kalma taraftarıyım. Zihnimde sokakta yıkılan binaları canlandırıyorum da her yeri toz bulutu kaplıyor önümü göremiyorum ve binalar yıkılmaya devam ediyor. Kaldıki korkunç bir kalabalık var bizim ilçede. Depremde bir şey olmazsa Sokakta her şey olabilir. Ne yapacağım ki zaten 100 yıl mı yaşayacağım? "Coğrafya kaderdir" deyip geçiyorum. Bir yerde okumuştum istatistiksel olarak Türkiye'de altı ayda bir 6'nın üzerinde deprem oluyormuş. Depremden kaçış yok. Ancak önlem alabiliriz. Şu an tek korkum enkaz altında kalmak. Olası büyük depremde kötü insanların depremzedelere neler yapabileceğini düşünmek bile istemiyorum.
Umarım bu depremden daha büyük bir deprem olmaz. Bugün hayatım boyunca hissettiğim en büyük depremi yaşadım sanırım. Gerçekten korkunçtu.
Oğlumun 23 Nisan gösterisi için okuldaydık. Deprem başladığında kaldırımdaydık eşimle yolun ortasında kalakaldım. Dengemi zor sağladım. Eşim oğlumu sınıftan almak için okula koşturmuştu. Bayılanlar, çığlık atanlar kıyamet mi kopacak dedim. Deprem bitmek bilmedi.
Bu sabah oğlumun balığı ölmüştü. Hayvan hissetti mi acaba?
Altından hiç anlamadığım için çok fazla bir şey istemiştim. Hoca bozulmuştu baya nikahta. Şu an ne istediğimi hatırlamıyorum bile. Sanki alacağım da ondan mı istedim. illa mehir belirleyeceksin dediler.
