Bir arkadaşım annesinin vefatından sonra tırnaklarını yemeye başlamış istemsizce. Sonra bir çözüm aramış ve jel tırnak yaptırmış. Şu an istese de yiyemez. Çok kötü kokuyormuş. Böyle bir sorunu olan kadınlar deneyebilir.
Geçen gün bir kafede oturuyorum ve arka masada oturan ufacık çocuklar şunları konuşuyordu "silahı annenden nasıl saklayacaksın?" , "o motoru sürecek ben dükkana kurşun sıkacağım, yapamayacağım sanıyor o", "kayra'yı döveceğiz" , "çakallarla dans 7'yi izledin mi? Dur anlatma bende izleyeceğim" , "abi ben namaza başlayacağım."
Gençlik nereye gidiyor? Gerçekten içlerinde bir iyilik var görüyorum hepsi de güzel çocuklar ama neden böyle işlere özeniyorlar ? Aileler ilgilenmiyor bence. Çok üzücü.
"acını anlıyorum" yazmış sana kardeş Bir de "bir daha düşün" vs. Yazmışsın, saf mısın? Herkesi eliyormuş da bence bu kadın başka bir şeylerin sevdasına düşmüş, hayat standartlarını değiştirmeye çalışacak önce senden kurtularak başlayacak işe. Geçmiş olsun.
Yanlış bir insanla geçmiş 8 yıl görüyorum yalnızca.
Çoğunun çocuğu burada doğdu eğitim aldı ve artık ana dilleri türkçe. Dönmezler.bir kaç kişi dönüyor diye umutlanmayalım boşuna. Onlar için Türkiye cennet.
Dün oğlumun okulundan dönüyorum karşıma dana gibi bir sokak köpeği çıktı. Herkese atlıyor; arabalara, insanlara. Korkudan elim ayağım boşaldı. Arabanın arkasına saklandım. Köpek yolun karşısına geçerse kaçarım diye düşünüyordum ki karşıdan kayınpederimin geldiğini gördüm. Sadakalarımın karşılığıydı belki çünkü
"baba nereye gidiyordun?" Diye sordum "eczaneye gidiyorum" dedi ve eczane arka sokakta diğer yönden gitse çok yakın. Kayınpederime doğru koştum. Hayır yaşlı adam bir de engelli belki beni Koruyamaz biliyorum ama yine de bir güven veriyor. Böyle olayların benim gibi bir akıl hastasının başına gelmesi çok kötü. Yarın eşimle gidip geleceğim sırf korkudan. Sonraki gün bakacağım artık. Barınak şartları iyi değil diyor herkes ama sokakta da tehlike saçıyor çoğu köpek. En az on beş dakika kalbim güm güm diye attı dün. Köpek üstüme koşsa muhtemelen yola atlayıp Arabanın altında kalır ölürdüm. Sağlıklı düşünemiyorum çünkü hastayım.
Kendisinden 24 yaş küçük sevgilisi olan bir teyzeye 70 milyon miras kalmış. Teyzenin çocukları o adam seni koparacak anlamıyorsun diyor teyze hala aynı kafada. Ay buradan ben çıldırıcacağım. Kadını alıp hastaneye kapatsınlar bence. Sevgilisi teyzeyi kimseyle tanıştıramamış bile utancından.
Kısacası bekçilere üst arama yetkisi geri verildi. Yetki alındığı süre zarfında üst aramasını yanlarındaki polis yapıyordu şimdi kendileri de devam edebilecek. Gayet güzel oldu. inşallah bir daha bazı partililer tutturmaz bekçi üst aramasın diye. Bazı haber gruplarında bile yorumları okursanız tehlikeyi anlarsınız; biri şey yazmış mesela "emanet vardı üstümde yalnızca kimlik kontrolü yapabildi", biri şunu yazmış "üstümde iki bıçak vardı ama bakamadılar."
Toplumun huzur ve güvenliği için üst arama yetkilerinin olması şart.
Günaydın sözlük. Bu gece rüyamda dayımı gördüm. Güzel bir rüyaydı. Allah rahmet eylesin dayıcığıma. Şimdi bugünün cuma olduğunu farkettim. Hayırlı cumalar.
Polis kendisine saldıran kişiyi vurursa görevinden oluyor ve hapse giriyor. o yüzden böyle davranıyor olabilirler mi acaba polisler? Versinler yetkiyi şehirdeki teröristleri de polis temizlesin.
Çok fazla mutlu olunca kötü bir şey yaşayacağımı düşünüyorum bende. Çocukluktan kalma bir şey ne zaman çok gülsem, eğlensem arkasından çok ağlardım. Şimdi de aynı fobim devam ediyor. Mutlu olmaya korkuyorum.
Bu akşam neredeyse olacaktı. Kalbini kırmayayım dedim. Kuzenim amsterdam'a gitmiş onu söyledim anneme "AA...'larda orada." Giderler dedim avrupadakilerde para var. Diyor ki "çalışıyorlar gidiyorlar." Annem 13 yaşından beri çalışıyor ve daha ülke dışına hiç çıkmadı. Diyemedim ki sende çalışıyorsun ama gezemiyorsun diye. inatla içinde bulunduğumuz durumu kabullenemeyen bir kitle var. Yemin ediyorum bezdim.
Benim gittiğim kuaför yurt dışına tatile gidiyor artık. Kendine jeep aldı ve havuzlu siteye taşındı.
Gittiğim psikiyatrda öyle gerçe ülke ülke geziyor.
Ablam üç çocuğunu da normal doğurdu ama ben öncesinde nörolojik rahatsızlığım olduğu için ıkınamayacağımı doktoruma kendim söyledim ve sezaryene girdim. Hatırlamak istemiyorum. Ara sıra sezaryen yerim iltihaplanıyor hala. Neyse.. iyi ki normal doğum diye ısrar etmemişim iyiki beyin kanamasından çat diye giderdim biliyorum.
Dün sağanak yağışta izmir'den istanbul'a geldik. Korkudan ufak bir kalp krizi geçirmiş olabilirim. Göz gözü görmüyordu. Yalnızca öndeki arabanın farları...
Yolculuk bitmek bilmedi. Orta şeritten giden tırlarda cabası. Hastaysanız her şey sizi daha da zorlar. Annem de telefonda "rahat rahat git, keyfine bak" dedi. "Rahat mı?" Dedim. "Diken üstündeyim." Bipolar olanlar bilir ki bipolar bozukluğu olan kişi zarar görmekten, ölmekten korkmaz. Ben oğlum için korktum. Hep evham, hep korku, hep panik. Bu hastalık ilerliyor mudur nedir seneler geçtikçe? Bir yandan tedavi işe yarıyor intihar düşünceleri yok bir yandan da anksiyetem artıyor gibi. Beynimde susmayan o sesler ... Nefret ediyorum bu hastalıktan.
Bugün ilk kez dayımın mezarına gittim. Anneannemi de mezara götürdük. Anneannem "Ben ne biçim anneyim" diye ağladı pişmanlıktan. "Oğluma doyamadım , onu Almanya'ya gönderdim sanki Türkiye'de kalan açlıktan mı öldü? Oğlumun sevdiği bir kız vardı onunla evleneceğim demişti bana.." diye ağladı da ağladı. Çok zor dakikalardı. Yaşarken kıymetini bilemiyoruz sevdiklerimizin.
Diyebilir her şeyde tuzak aramayın. Her insanın bir estetik algısı var. Dün akşam bir video izledim örneğin orada kadın futbolcu şahane bir gol attıktan sonra utanıyordu. Kadın bana göre hem çok güzel hem çok sempatikti. Eşime de gösterdim. Her Kadın başka kadınları kıskanacak sanmayın.
Kadın güzel olmasına güzel de ahlak yoksunu. Bizi ilgilendirmemesi gereken mevzular orası ayrı. Bu ecnebilerin hayatları değişik. Bugün bir fotoğrafını gördüm yanındaki adam ünlü rapçiymiş. Çirkin bir ergen gördüm yalnızca yanında öyle bir tip. Ünlü olmak, gündemde kalmak bu kadar mı önemli? Ne yaşıyorsan sessiz sakin yaşa. Yataktan fotoğraf atmak nedir?
Normalde küfürlü yazardım.
