ankara da lisedeyken dersaneden donerken arada basima gelen durumdu.. cantada, elde, kolda kitap oldugunu* yorgunluktan agzinin ayrildigini goren amcalar 'gel yavrum sen otur biz zaten butun gun oturuyoruz, siz yoruluyosunuz' seklinde soylemle yerlerini verirlerdi.. ben otutur muydum tabiki hayir ama dusunmeleri yeter..
fettah can- bos bardak
dogrusu: birimizden birimiz ciftsek eger
anlasilan: birimizden birimiz cizme giyersek eger
dedim burda bi mantik hatasi var diye ama anlamam epey bir zaman aldi..
zerre katkisi yoktur valla sahsen sirf gitmek icin gidiyorum.. ev arkadasim gerine gerine yatarken ben sabahin bi vaktinde kalkip gidince bu kadar oluyo..