küçük görülmemesi gereken bir sonuca sahip maç. milli takım bu gibi durumlardan defalarca geçmiştir. her buyuk mac sonrasinda aptalca bir puan kaybı adeta geleneksellesmistir. bu nedenle kazanana 3 puan verilen bir sistemde puan kaybının derin krizlere neden olacağı bir maçı son dakikada da olsa almak iyidir. burda.orta doğu vs sacmalamalari yapan ergenler iyi bilsin ki bu gol bizi Avrupa şampiyonasina götürmeye yeter.
güney marmara'nın göz ardı edilmiş bir mahallesi olan bandırma'ya bağlı levent'te yaşanan durum.
balıkesir’in bandırma ilçesinde çiftçilikle uğraşan mehmet utar’ın 1973 yılında ektiği ve “yüzyılın bitkisi” olarak adlandırılan agave, ekildikten tam 46 yıl sonra çiçek açtı
60 ile 100 yıl arasında yaşayan ve ömürleri boyunca bir kez çiçek açan, çiçek açtıktan sonra da kuruyan agave bitkisi 10 metrelik çiçek açtı. koruma altındaki bitki, unesco tarafından dünya mirası listesine alınmıştı. bandırma’daki tek agave bitkisinin sahibi olan 74 yaşındaki mehmet utar “ben bu çiçeği evin ilk yapıldığı senelerde çevresinde hiç ağaç yokken ektim. ev çok güneş alıyordu. gölge olsun diye ektim. uzun yıllar sonra ilk kez çiçek açtı. çiçek açınca bende devlete bildirdim. belki bir katkımız olur. kimisi geldi gördü, adını sabır çiçeği dedi. 50-60 sene de bir kere açıyor demişlerdi. belki görmeyiz dedim ama allah bana da gösterdi. kısa sürede 9-10 metre büyüyüp çiçek açtı” dedi.
özellikle son iki yıldır etkisinden ne yaptıysam çıkamadığım durum. hayat anlamsız bir yığın haline geliyor. etrafta telaş içerisinde oraya buraya koşturan insanları kıskanacak konuma getiriyor. diyorum ki bu ölüm fikrine bağlı olan hayatın saçmalığının bir tek ben mi farkındayım.
"bir şehir hakkındaki anlatılar o şehirde.biriktirilen anılardır" saptamasının vücut bulmuş hâlidir. vakti zamanında 3 yıl yaşamış olduğum şehre aradan geçen 8 yılın ardından bir daha yolumun düşmesiyle beni dertlere garkeden şehirdir aynı zamanda. evet insanı kabadır, kullandıkları Türkçe gülünç derecesinde özellikler gösterir evet dışından geçen otoyol haricinde kalan yerleri bir güney doğu Anadolu ili kadar bakımsızdır ancak eğer içersinde kısacık bir hayatın bir daha geri gelmeyecek yılları gecirilmisse epey huzinlendirici de olabilen şehirdir. imaret camisinin avlusundaki ağaçlara bile sarılıp gencliginizi hangi uğurda harcadığınızı sorasiniz gelir. o kaba insanların artik hafizalarinizdan silinmiş soyleyisleri bir gün hiç ummadiginiz bir anda kulağınıza caliniverdiginde aslında Afyon'dan hiç ayrilamadiginizi da anlamış olursunuz. vakit geçer umutlariniz ölür beklentileriniz stabil bir hale gelir ama siz hep Afyon'da kalırsınız. Uzunçarşı'nın dar sokaklarında ellerimiz ceplerinizde dolasiyorsunuzdur. kaleyi arkanıza alıp insanların kıyafetlerini zihninizde 500 yıl oncekilerle degistirisiniz. şehrin dokusu bu hayallerinizi size hiç yadirgatmaz. sıkışıp kalmislarin şehridir afyon....
1.
27 ağustos 2018 tarihinde sabah 08.30'da mng kargo bandırma şubesinden bursa nilüfer belediyesi kütüphanesine gönderilmek üzere yollamış olduğum evrakın önem derecesini defalarca yetkililere iletip erken teslimi için öncelikli kargo etiketiyle gönderdim. bugün kargomun durumunu merak ederek sisteme girdiğimde gonderimin bandırma şubesinden çıktığı ancak bursa aktarma istasyonuna ulaşmadığını gördüm. gün içerisinde acil ulaşması gerektiği için bandırma şubesi, bursa şubesini aradım. maalesef kargomun nerede olduğu hakkında bir bilgilendirme yapılmadı. bursa şube müdürlüğü de telefonları sürekli yüzüme kapatarak gayetilgili davrandı. sonuçta kargom yerine ulaşmadı bana bir bildirimde bulunulmadi. böyle bir ilgisizlik, böyle bir laubalilik olamaz. bu durum hakkında kanuni olarak basvurabilecegim merciler konusunda verilecek her bilgiye açığım. ayrıca böyle kepaze bir işletmenin en azından bu iletiyi okuyanlar tarafından tercih edilmemesini sağlamayı uzerime vazife edindim.
27 Ağustos 2018 tarihinde sabah 08.30'da MNG kargo bandırma şubesinden Bursa nilüfer belediyesi kütüphanesine gönderilmek üzere yollamış olduğum evrakın önem derecesini defalarca yetkililere iletip erken teslimi için öncelikli kargo etiketiyle gönderdim. Bugün kargomun durumunu merak ederek sisteme girdiğimde gonderimin bandırma şubesinden çıktığı ancak Bursa aktarma istasyonuna ulaşmadığını gördüm. Gün içerisinde acil ulaşması gerektiği için bandırma şubesi, Bursa şubesini aradım. Maalesef kargomun nerede olduğu hakkında bir bilgilendirme yapılmadı. Bursa şube müdürlüğü de telefonları sürekli yüzüme kapatarak gayetilgili davrandı. Sonuçta kargom yerine ulaşmadı bana bir bildirimde bulunulmadi. Böyle bir ilgisizlik, böyle bir laubalilik olamaz. Bu durum hakkında kanuni olarak basvurabilecegim merciler konusunda verilecek her bilgiye açığım. Ayrıca böyle kepaze bir işletmenin en azından bu iletiyi okuyanlar tarafından tercih edilmemesini sağlamayı uzerime vazife edindim.
toplumumuzun kendisinden olmayan, kendisi gibi dusunmeyeni nasıl da yok saydığını gözler önüne seren durum. kadınların saçını kapatıp kapatmamasi erkekleri ne ilgilendirir denilerek bana sormana bile gerek yokla nokta konulmalı böylesi bir isteğe.
doğrudur böylesi bir rahatlık elbette ki bazı memurlardan hatta hadi iyimser olmayayım neredeyse memurların çoğunluğunda vardır. bazı kurumlar istisna olmakla birlikte iş kamuda sadece çalışan ve vicdani arasındadır. denetleme mekanizması her ne kadar demoklesin kılıcı gibi tepede olsa da idarenin memur üzerinde fazlaca yaptırım hakkı olmaması bu durumu sağlamaktadır. ancak bu rahatlığa son vermesi düşünülen bir sistem inşaası daha kotu sorunlara sebebiyet vereceğinden buemur ve vicdanı arasındaki ilişki ezele kadar devam edecek gibi görünmektedir. bizim gibi 2. hatta 3. kategori ülkelerde siyasi erk baskısını her alanda tesis etmeye çalıştığı için performansa dayalı bir memur değerlendirme sistemi belki işleri hızlandırıp performansı artıracaktır ancak sendika başkanları, parti temsilcileri ile iyi geçinmeyen memurların işlerini bağımsız bir sekilde yapmaları mümkün olmayacaktır.
Türkiye gibi toplum yapısı ve aile düzeninde entelektüel birikimin yerlerde olduğu bir ülkede lise düzeyinde öğrencilere temel görgü becerisi vermenin dahi beyhude bir uğraş olduğu bir toplumda gereksiz zihinlere dert olmuş durum.
kerime nadir'in ilk baskısı 1939 yılında yapılan romanı. filme de çekilen bu roman bence Türk sinemasında eşine pek fazla rastlanmayan bir eserin oluşmasını sağlamıştır. Filmde, kıskançlık uğruna ayrılan bir çiftin ilişkisi anlatılır. Haluk, yıllarca Avrupa’da kaldıktan sonra istanbul’a dönmüştür. Vatan hasreti giderdiği günlerde genç bir kızla tanışır. Ümran henüz on altı yaşındadır. Aralarında yirmi beş yaş fark olsa da Haluk’a âşık olmuştur. Önceleri ilgisiz davranan Haluk, Ümran’ın boynundaki kolyeyi görünce tavrı değişir. Tecrübesiz kızın bir derse ihtiyacı vardır. Ona yirmi yıl önce yaşadığı bir hikâyeyi anlatmaya başlar. Halasının kızı Nüvit’le aşkları ve evlilikleridir bu hikâyenin konusu. Ümran henüz farkında değildir ancak anlattıkları onu çok yakından ilgilendirmektedir. Filmin yönetmen koltuğunda Hulki Saner oturmaktadır.
maximum kart tarafından hazırlanan 2017 babalar günü temalı reklamın müthiş şarkısı. insanın bir an önce baba olası geliyor. https://m.youtube.com/watch?v=tnuZk8U4Leg
son on yılda avrupa kupalarında kazandığı ülke puanı açısından sarıkızlara baya bir takmış olan tek ask. bayern eşleşmesini renklileri vardar osterdjfnfnfjf vs bağlamından çıkartarak değerlendirmekte fayda var. renklilere cevap dahi vermeyin bu ivme böyle giderse makas daha çok açılacak.beşiktaş neredeyse 4 yıldır baş ve baş altı takimlara karşı maçlar oynadı ve bu dört yıl içerisinde dinamo kiev maçı hariç ezildigimiz ya da bizleri umutsuzluğa düşüren bir oyun oynamadı. bu eşleşmeye bu noktadan baktığımızda umitvar olmamızın önünde bir engel yok. takımlar bir günde oluşmaz süreç oldukça zorlu ve uzundur beşiktaş sonuç ne olursa olsun son dört yılda avrupa'nın top class takımları arasına giremese de baş altı takımlarından biri haline gelmiştir. bir zamanların lyon'u, psv'si şimdinin shaktar'ı... bu örnekler uzar. velhasıl ayakların titresin beşiktaşlı korkudan değil ama heyecandan bekle mart ayında byernle oynayacağız sonuç ne olur bilinmez ama onları korkutacagiz.
Bayern eşleşmesini renklileri Vardar osterdjfnfnfjf vs bağlamından çıkartarak değerlendirmekte fayda var. Beşiktaş neredeyse 4 yıldır baş ve baş altı takimlara karşı maçlar oynadı ve bu dört yıl içerisinde dinamo Kiev maçı hariç ezildigimiz ya da bizleri umutsuzluğa düşüren bir oyun oynamadı. bu eşleşmeye bu noktadan baktığımızda umitvar olmamızın önünde bir engel yok. takımlar bir günde oluşmaz süreç oldukça zorlu ve uzundur Beşiktaş sonuç ne olursa olsun son dört yılda Avrupa'nın top class takımları arasına giremese de baş altı takımlarından biri haline gelmiştir. bir zamanların lyon'u, psv'si şimdinin shaktar'ı... bu örnekler uzar. velhasıl ayakların titreşim Beşiktaşlı korkudan değil ama heyecandan bekle Mart ayında byernle oynayacağız sonuç ne olur bilinmez ama onları korkutacagiz.
At the starting of the week
at summit talks, you'll hear them speak.
It's only Monday...
Negotiation's breaking down.
See those leaders start to frown.
It's sword and gun day.
Haftaya başlarken,
zirve toplantısında onların konuşmalarını duyacaksın.
Daha günlerden Pazartesi...
Müzakere dağılıyor.
Şu kaşlarını çatmış liderlere bak.
Bu silahları kuşanma günüdür.
Tomorrow never comes until it's too late.
"Yarın" asla iş işten geçmeden önce gelmez.
You could be sitting taking lunch.
The news will hit you like a punch.
It's only Tuesday...
You never thought we'd go to war,
after all the things we saw.
It's April Fools' day.
Belki de oturmuş öğle yemeğini yiyorsundur,
haberler yumruk gibi tepene inecek.
Daha günlerden Salı...
Asla savaşa gideceğimizi düşünmemiştin,
gördüğümüz onca şeyden sonra.
Bu "nisan bir" günüdür.
Tomorrow never comes until it's too late.
"Yarın" asla iş işten geçmeden önce gelmez.
We'll all go running underground
and we'll be listening for the sound.
It's only Wednesday...
In your shelter, dimly lit,
take some wool and learn to knit.
'Cause it's a long day.
Hepimiz yer altına koşuşturacağız
ve şamatayı dinliyor olacağız.
Daha günlerden Çarşamba...
Loş sığınağında,
biraz yün al ve örmeyi öğren.
Çünkü uzun bir gün olacak.
Tomorrow never comes until it's too late
"Yarın" asla iş işten geçmeden önce gelmez.
You hear a whistling overhead;
"Are you alive or are you dead?".
It's only Thursday...
You feel the shaking of the ground,
a billion candles burn around.
Is it your birthday?
Yukarıdan bir uğultu duyuyorsun;
" Hayatta mısınız yoksa öldünüz mü?"
Daha günlerden Perşembe...
Toprağın titremesini hissediyorsun,
etrafta bi milyar yanan mum var.
Doğum günün mü?
Tomorrow never comes until it's too late.
"Yarın" asla iş işten geçmeden önce gelmez.
Although that shelter is your home,
a living space you've made your own.
It's only Friday...
As you come out to the light,
can your eyes behold the sight?
It must be Doomsday.
O sığınak senin yuvan bile olsa,
kendin için yaptığın bir yaşama alanı...
Daha günlerden Cuma...
Aydınlığa çıkarken
gözlerin etrafı görebilecek mi?
Bu kıyamet günü olmalı...
Tomorrow never comes until it's too late.
"Yarın" asla iş işten geçmeden önce gelmez.
Ain't it funny how men think,
they made the bomb, they are extinct.
It's only Saturday...
I think tomorrow's come, I think it's too late.
I think tomorrow's come, I think it's too late.
Think tomorrow's come... I think it's too late.
Adamların düşünme şekli komik değil mi;
bombayı yapıyorlar, soyları tükeniyor.
Daha günlerden Cumartesi...
Sanırım "yarın" geldi, sanırım iş işten geçti.
Sanırım "yarın" geldi, sanırım iş işten geçti.
Sanırım "yarın" geldi... sanırım iş işten geçti.
bir yanda ülkemizin yıllar sonra iki takımla birden sampiyonlar liginde temsili öte yandan besiktaşımın kasasina olası bir Başakşehir yenilgisi durumunda girecek 9 küsur milyon euro. işte böyle bir ikilemle izlenmiş maçtır benim için.
sadece cocuk mu aglar sadece onların mi içi kanar. henüz goreve basladigimin ilk yılında bana hediye edilmişti. adını da hediyeyi verenler koymuştu. pek yaratıcı olmasa da çok sevmiştim çapkın'ımı. henüz evleneli 2 ay olmuştu. büyük bir sevinçle inu eve getirdigimde eşim ya o ya ben dahi demişti. sonradan bu isteksizliginin nedenini deştigimde kaçırmıştı dilinden "ben kuş beslemek istemiyorum ölümlerine dayanamıyorum" bunu bir kuruntu olarak düşünüp zorla da olsa kabul ettirmistim eşime senin varlığını. tüm bakımını benim yapacak olmam sözüne karşılık. bunların üzerinden koskoca 6 yıl geçti ve maalesef çapkın oldukça sancılı bir süreç sonrasında çırpına çırpına öldü. hem de eşimin ellerinde. ben de az önce onu gömdüm. bir dostu yolcu eder gibi. simdi çok pişmanım 6 yıl boyunca bizimle yasayan capkinin neden daha çok fotoğrafı yok diye neden daha fazla anını kayıt etmedim diye. şimdi geriye sadece onun sesi kaldı kulaklarımda ve soğuk kış gecelerinde ısınmak için televizyonun uzerine cikarak tvnin verdigi ısı ile ısınmak icin tunedigi yere bakıyorum anlamsizca ve gercekten gözlerim doluyor. ve maalesef insanoğlu neyi severse sevsin her zaman ölüme yenik bu düşünce de aklımdan çıkmıyor.
su an 60. sayfasında olduğum orwell eseri. ilk izlenimim orwell'in ikinci romanı olan eser 1984 ayrı tutulursa diger romanlarının aksine fantazi dolu bir gerçeklik vaat etmekte. ilk 60 sayfada göze çarpan üstadın eşsiz ironi yeteneğinin papazın kızı ile gümbür gümbür ben geliyorum demesidir. dorothy'nin işlediği her günahın ardindan kendine saplandığı iğneler orwell tarafından iki yüzlü topluma itelenen bir kazıktır aynı zamanda.
yeni bosna'nın göbeğinde yaklaşık bin beş yüz öğrencisi ile semte ruh veren okul. ruh dediysek genel olarak öğrencilerin başarı ortalamaları oldukça düşüktür. söz konusu öğrenciler semt tarafından, yaptıkları büyük çaplı kavgalarla bilinirler ancak oldukça harbi çocuklardır da.okulun önünde her daim bekleyen torbacilar ise adeta size yeni bosna'da olduğunuzu hatırlatır. ha buna ragmen bu okul güzel midir? itiraf edeyim cok güzeldir.
