bir evim olsun isterdim
küçük bir bahçesi önünde
çiçeklerden gül karanfil
bir de hanımelleri penceremde.
denizi görmesi ne hoş,
karşıdan vapurlar geçer...
iki üç odacık yeter.
çocuklarımla geliriz okuldan
karım çay hazırlar
büyük kızım masayı donatır
bir yeniharman yakarım
denizin sesine dalar giderim
bazan balığa çıkarız oğlumla
anneleri bir iş alır eline
pencerenin kenarına ilişir
küçükler bahçede oynar
sonra akşam olur
hep beraber otururuz sofraya
neşeli sıhhatli yemek yeriz
kahvemi getirir kızlarımdan biri
biraz da gazetelere bakarım...
arada bir tiyatroya sinemaya gideriz
günler yıllar geçer
çocuklarım büyür
her biri bir iş, ev bark sahibi olur.
karımla başbaşa veririz bu sıcak yuvada
onların saadetini konuşuruz...
bir evim olsun isterdim,
çocuklarımın gülüşleriyle dolsun içi,
karımın bakışlariyle aydın,
alın teriyle olsun duvarı, çatısı
yarın çocuklarıma kalacak.
aşkım da değişebilir gerçeklerim de
pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
yangelmişim diz boyu sulara
hepinize iyiniyetle gülümsüyorum
hiçbirinizle dövüşemem
benim bir gizli bildiğim var
sizin alınız al inandım
morunuz mor inandım
ben tam kendime göre
ben tam dünyaya göre
ama sizin adınız ne
benim dengemi bozmayınız.
