anlayışla karşılamak bazı şeyleri ve alttan almak ve vazgeçilmez hissettirmek birilerine kendilerini kötüdür gerçekten... can yakar, yalnız bırakır insanı.. veremliymişsin gibi uzaklaşır insanlar.. ve bir süre sonra anlarsın hayat aslında; ne kadar acı çektiriyorsan o kadar mutluluk getirir sana...
sözcüklerin düğüm olmasıdır boğazında. susarsın öyle bir susku ki sağır eder kulaklarını.. üç harfi yan yana getirmek hiç zor olmamıştır o kadar. canın yanar susarsın. gurur değildir aslında seni durduran, kal demekle kalmayacağını bilmektir. bilmekten nefret etmektir.
son bir sigara yakılır. bilirsin ki birazdan usulca süzülüp gidecek yanından. belki karşılaşacaksın belki de bir daha görmeyeceksin. anlayamazsın o an hangisi daha zor, hangisi daha acı. "böyle olmalıydı" der. bir küfür savurursun içinden tüm gereklilik kiplerine. ama kendine bile yabancı bir sesle "haklısın" sözcükleri dökülür dudaklarından.
oysa haykırmak istersin, kal demek istersin sözcükler yürek sancısı olur dökülmez dudaklarından.
sonrası biraz buruk, biraz acı devam eder. güçsüz olmayı bu gidiş karşısında yıkılmayı yediremezsin kendine. öyle gidişlere katlanmışsındır ki avutursun kendini onların yanında bu ne ki dersin. birkaç gün yeter bu seni avutmaya sonrasında ise sadece başkalarını kandırmaya yeter gücün."KAL" deseydim dersin daha farklı olur muydu. olmayacağını bildiğin halde diyemediklerinin acısı çöker içine..
Kal desen kalmaz bilirsin. demesen yüreğinin sancısı pişmanlıkla karışık yağar beyninin, yüreğinin her bir hücresine...
en tehlikeli insandır. çünkü öylesine kaybetmiş ve öylesine yaşamıştır ki her şeyi, o saatten sonrası hiçbir anlam ifade etmez. umut tehlikelidir o insan için. ve umut etmez. yaşamak için umuda değil kendine ihtiyacı vardır. sevmekten korkar. bağlanmaktan, alışmaktan, ait olmaktan ve olunmaktan kaçınır. çünkü hayat göstermiştir ona en yakınlarının bile zamanı gelip el olduğunu. en yakınlarından, en sevilesi insanlarda öğrenmiştir acı ne demek. ve ağlamayı unutan insandır. ağlamanın zayıflık olmadığını bilecek olgunluğa erişmiştir elbet ama öylesine susmuştur ki artık nasır bağlamıştır yüreği, istese de ağlayamaz.
velhasıl kelam, kaybedecek bir şeyi kalmayan insan candır. insanların aptal üzüntülerine tebessüm edip susandır. ve genellikle çevrenizde gördüğünüz, hiçbir şeyden şikayet etmeyen, sürekli gülen insanlar o insanlardır.. Bütün dünyaya karşı susarlar, dünya bu susuşu dinlemez.. (bkz: )oğuz atay
