Bu yanılgıya zamanında ben de düşmüştüm. Efendim tarih 2009, lisemizin italya gezisine gittik. Başımıza da müdür yardımcısı diye din kültürü öğretmenini verdiler ama adam bildiğin şakirt. Udine'de bir okulda bize hoşgeldin kokteyli verdiler, şaraplar biralar havada uçuşuyor. Ben ve bir arkadaşım da birer kadeh şarap içtik. Sonra bunu öğrenen din kültürü öğretmeni "siz burada müslümanları temsil ediyorsunuz, sizi Türkiye'ye erken göndericem, ben sizi okuldan atmadan siz kaydınızı aldırın" gibi laflar söyledi. Bir yandan da bakıyorsun italyan öğrenciler de içiyor ve hocaları ses çıkarmıyor. Tamam 18 yaşından küçük birinin bir okul gezisinde alkol alması çok desteklenebilir bir şey değil ama bunun müslümanlığa bağlanarak böyle bir tepkiyle karşılaşmak, üstelik bunun din kültürü öğretmeni tarafından olması beni islamdan soğutmuştu.
Lise sona geldiğimizde de başka bir din kültürü öğretmemimiz kalp gözü tarzı hikayeler anlatarak dini korkutma yoluyla dikte etmeye çalışıyordu. Bu da gene kendini bilmez biri yüzünden islamdan soğumama nedem olmuştu.
Ben bu duygular içerisindeyken çok sevdiğim bir arkadaşımın annesi bana Kuran-ı kerim hediye etti ve islamı burdan öğrenmemi söyledi. Ben de iki defa anlayarak okumaya çalıştım. Sonrasında düşüncelerim islama karşı düşüncelerim değişti.
Popüler bir söz vardır; "müslümanlığı gördüm imrendim, müslümanları gördüm iğrendim" diye, harbiden o durum oldu. Çok da ibadetleri yerine getiren biri olmasam da inançlı biri haline geldim.
Not: o italya'daki öğretmene "aq oğlu ben buraya kendi paramla geldim sen nasıl beni geri gönderiyon" demek aklıma gelmedi, içimdeki en büyük ukte bu sözlük.
idarenin sınıfı basacağı öğrenildiyse sınıftaki bütün paketler toplanır, defterden bir sayfa koparılıp paketlerin üzerine sarılır ve çöp kutusuna atılır. idare gidince çöpten alınır, tenefüste içilir.
Aynı şeyi cep telefonu için de uygulayabilirsiniz.
