Asla rüya görüp hüngür hüngür yatakta ağladımı bilmem. Suan bunları yazarken hıckıra hıçkıra ağlıyorum. Annemi özlüyorum ailemi özlüyorum. Suan gidip sarılabilceğim olmadığı için buraya yazıyorum. Lütfen sevdikleriniz yanızdayken daha çok sarılın öpün. Çok korkuyorum.
Orta okuldayken berna diye bi kız vardi yeni kardeşi olmuşttu abisi okula almaya gelmiştti. Çok hatırlamıyorum ama sadece abisinden bahsettiğini hatırlıyorum. Hayat okadar tesadüflerle dolu ki 8sene sonra o kişiyle konuşmaya başladım. Kimin ne zaman nasıl hayattığımıza girceği belli olmuyor.
siz aşık olunca durumlar nasıl oluyor. kelebekler. pıtırcıklar falan mı. her şey pembe mi. ben birine aşık olunca kızgın bir tavayı tutuyorum. duvara yumruk atıyorum. öfkeden sesim kısılıyor. kendimi değersiz hissediyorum. tutuyorum saçımı kesiyorum. kalkıyorum bir şehri terk ediyorum. ben aşık olunca biraz canımı yakıyorum.
Hayattım okadar kötü bi halde ki anlatamam ağlamaktan gözümü açamıyorum. Sizin de böyle çıkmaza girdiğiniz dönemler oldu mu. Yoksa bu hayat sadece bana mı böyle?
edit: yine başlamışsınız her şey ayrı yazılır diye. Bi siktirin gidin ya ben diyorum emine siz diyorsunuz amına. Amma abartınız.
