doğrusu kürt olduğundan değil, bu kültürlere aşina olmaktan mutlu olmaktır. sığmayacağı için böyle yazdım. anadolunun belki de en güzel yanı bu, her kültürden beslenebiliyorsun. yaşar kemaller, ahmed arifler ve daha niceleri. hizmet ettikleri insanlık adına onur duyuyorum. ne güzel şey insanları sevmek. hediyem olsun.
van Persie'den çoooooook daha fazla topla buluşturulan, çok daha fazla sahada kalan gomez'in durumudur. zira kendisi toplam resmi maçlarda sadece 7 gol fazla atmıştır. burdan gomez'in kötü bir oyuncu olduğunu söylediğimi çıkaracak tinerciler elbet olacaktır. *
faşist olduğunu kabul eden insandır. üstelik bunlar hemen size pkk'lı olduğunuzu falan söylerler. faşizm insanı böyle ahmaklaştırır. oysa ki kendilerinin terörizmden hiç farkları yoktur.
Türkiyede pkk'lı olduğu için polis ölümüne sevinmek veya (!) vatansever olduğu için ölen çocuklara sevinmek. kısaca orospu çocuğu olmak diye nitelendirilir. savaşta yitip giden masum canlara sevinen soysuzlarla aynı topraklarda yaşamak istemiyorum. onların camide yanımda saf tutmasını dahi istemiyorum. büyük belledikleri insanlar ne yaparsa düşünmeden destek olan köpeklerden kaynaklı durumdur.
allahu ekber diye bağırıp, dinle alakası olmayan, kandan, nefretten, faşizmden başka bişey sahibi olmayan pisliklerin ölülerine şehit diyen pisliklerdir. pis minik faşolar.
yaklaşık yarım saat önce falan sigara almak için markete doğru gittim. kar yağıyor, rüzgar esiyordu bense sadece hırka ve mont giymişim içim çıplak donuyorum. eve girmeden bi dışarda da içeyim dedim. geçtim rüzgar almayan bi arsalık var oralarda oturmuş sigara içiyorum. en fazla 7. sınıfa giden bi kız ilerde evinin kapısını açtı. beni görünce duraksadı, geriye doğru bir adım attı. benim saç, sakal dağınık zaten, azılı solcular gibiyim. azcık düşünürseniz anlayacağınız üzere o kız özgecan aslan vahşetini henüz yeni duymuş, korku içinde olan minik bir çocuk. ona zarar vereceğimi düşündü. ben poşetimi alıp onun zıttı tarafa yürüdüm korkmasın diye. sonra telefonu elime aldım duyabileceği bir sesle onu telkin edecek şeyler söylemeye başladım. evet baba, bizim ademlerin evin oralardayım. (adem dediğim insan onların apartmanda oturuyor, tanıdığımı görsün diye söyledim.) tamam bekliyorum, hadi allaha emanet ol tarzında bişeyler daha söyleyip kapattım. uzaklaşıp köşeden dönünce rahat rahat yürümesini seyredip, mutlu oldum. ne yazıktır ki minnacık kalplere korku salmışız. ne yazık insanlığını unutmuş insanlara. selametle kalın.
