Hiç şüphesiz tramwaydır. Antalya'da iki eski tramvay çalışıyor zerdalilikten müzeye. Birinde arıza varmış tek çalışıyormuş. Ve bir saat aralıkla kalkıyormuş. ileride zengin olursam, para bağışlayacağım şu tramvaya. Şurda tek sevdiğim şey vardı. Nostaljik, yavaş, tın- tın sesi çıkaran tramvayımdı o benim.
D&R'a gittim dün. Aklımda tabii ki sen vardın, sen ve senin söylediklerin. Dolaştım dolaştım bulamadım güzel bir kitap.
Sonra arka taraflara gittim. Baktım kitaplara, bir tanesini gördüm. Başlığı senin son sözlerindi. Beni bırakırkenki son sözlerin. Aldım kitabı, sadece arkasını okudum.her yerinde sen vardın kitabın. Gittim kasaya, aldım kitabı. Okudum gece yarılarına kadar. Ağladım biraz. Her şey bitemezdi, böyle gidemezdin.
Şimdi neredesin bilmiyorum ama... Evini öğrenip sana o kitabı göndereceğim. Belki bir gün bir yerde karşılaşırız yıllar sonra. Bir bakmışız, birbirimize geç kalmışız...
Genellikle eski toprak insanlar kullanır. Hiç hoşlanmam. Şimdi ilk duyduğum cümle şuydu böyle n denerek söylenen: kafanız dinizken çaylarınızı için sıcak sıcak. Başlıktakini yaparak okuyun bi.
Terk etmediğim ya da edilmediğim için bilmiyorum. Ama birini reddederken ağlamışlığım var. Çünkü onu reddetmem onu üzdü, biliyorum. Hoca benim ağladığımı görüp sarılmıştı nedenini sormasa da. Hala yazışıyoruz bu arada.
insanı çocukken bunaltır. Endüstriyel tasarımcı olmak istiyorum demiştim küçükken, adam bana 'avukat ol doktor ol o neymiş öyle mimar ol sen' falan demişti acayip sinir olmuştum. Cahil şey. Alttaki videoda bayramda olası şeyler var. Bu konuyu da içeriyor.
