seksi gecelik, fantazi kostüm, vücut çorabı ürünleri farklı modelleri ile dikkat çekiyor.
yılbaşına yaklaşırken hazırlamış oldukları seksi kırmızı çamaşırlar da gözalıcı.
Çanakkale'de kendilerini ''Deli'' olarak tanımlayan bir grup, ''Dünya Deliler Günü'' etkinlikleri kapsamında yeni başkanlarını belirledi.
Resmi olmayan, ancak kendilerini dernek statüsünde gören çeşitli meslek gruplarında yer alan 75 kişi, otobüsle gittikleri Lapseki ilçesindeki Dumanlı Dağ'da ''Deliler Günü'' nedeniyle piknik yapıp başkanlarını seçti.
Deliler Derneği Başkanı Metin Kaya'nın, üzerinde ''17 Deli 0001'' yazılı özel bir tahtla getirildiği mesire alanında, ilk olarak hayatını kaybeden deliler için saygı duruşunda bulunuldu.
Daha sonra yeni başkanı belirlemek amacıyla Metin Kaya ve Osman Canik için oylama yapıldı.
Canik, limon ve erikten oluşan oylardan 18'ini alarak delilerin yeni başkanı seçildi. Dernekte üç yıldır başkanlık yapan Kaya'dan görevi devralan Canik, ünlerinin artık Çanakkale'yi aştığını belirterek, ''Sesimizi tüm dünyaya duyurmak için parti kuracak ve iktidar olacağız'' dedi.
son günlerde işlenen çocuk cinayetlerinden biri. son olarak 4 yaşındaki beyza bu vahşeti yaşadı. ilginçtir ki bu katiller anneler. bu sefer kendi annesi değil ama evlat acısı çekmiş bir anne başka bir annenin canını yakmayı planlıyor. ne oldu annelik duygularına bu insanların? yoksa artık öyle bir duygu da mı kalmadı?
Konya'da bir kadın komşusunun kızını boğarak öldürdükten sonra cesedini sobada yaktı. Bir çocuğu ölen, diğeri ise engelli olan zanlının cinayeti kıskançlık nedeniyle işlediği ileri sürüldü
KONYA'da 30 Nisan Perşembe günü markete ekmek almaya gittikten sonra ortadan kaybolan 4 yaşındaki Beyza Çökekoğlu, ölü olarak bulundu. Beyza'yı, yaklaşık 1.5 ay önce mahalleye taşınan komşuları 23 yaşındaki Kezban Uslu'nun öldürdüğü ortaya çıktı. Katil zanlısı genç kadın, cinayeti tüm ayrıntılarıyla itiraf etti. Uslu'nun yaklaşık 5 ay önce, 3.5 yaşındaki çocuğunun hayatını kaybettiği ve psikolojik sorunlar yaşadığı öğrenildi.
VAHŞi CiNAYET
Eşi, bir tuğla fabrikasından işçi olarak çalışan Kezban Uslu'nun, cinayeti Cumhuriyet Savcı'na tüm ayrıntılarıya anlatarak itiraf ettiği öğrenildi. Uslu'nun küçük kızı bakkalda gördüğü ve 'Seni evine götüreyim' diyerek yanına aldığı ve kendi önce bir komşusunun evinin bahçesine gittiği sonra da sokakta kimsenin olmadığını görünce de, kızla birlikte kendi evine gittiği belirlendi.
ODUN SOBASINDA YAKTI
Kezban Uslu, Cumhuriyet Savcısı'na verdiği ifadede, cinayeti tüm soğuk kanlılığıyla şöyle anlattı:
"5 ay önce çocuğumu kaybettim. Bu nedenle, başkalarını da ayın acıyı yaşamasını istedim. Kızı, bakkaldan evime giterdikten sonra hemen boğarak öldürdüm. Kendi çocuğum sokakta oynuyordu. Eşim de işe gitmişti. Evde yalnızdım. Sobaya bolca odun atıp, cesedi de içine koydum. Kolonya dökerek sobayı tutuşturdum. Sık sık odun atmayı sürdürdüm. Sonra da kızın aldığı ekmek ve yumurtayı yanıma alıp, komşuma kahvaltı yapmaya gittim. "
Kesban Uslu'nun, Çökekoğılu ailesiyle birlikte Beyza'yı mahallede arama çalışmalarına da katıldığı öğrenildi.
POLiS, ORGAN MAFYASINDAN ŞÜPHLELENDi
olayı soruşturan cinayet bürosu dedektifleri önce organ mafyasından şüphleendi. Küçük kızın bir süre önce rahatsızlığı nedeniyle Meram Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde yattığını belirledi. Beyza'nın evinin hemen yanındaki bir ankesörlü telefondan, aynı hastanenin sık sık arandığı belirlenince, polis, organ mafyası üzerinde durdu.
iSTiHBARAT VE ASAYiŞCiLERDEN ÖZEL EKiP KURULDU
Asayiş Şubesi cinayet bürosu dedektifler, yaklaşık 1 aylık çalışma sonucunda, 4 yaşındaki Beyza Çökekoğlu'nun vahşi bir cenayete kurban gittiği belirledi. Anne Asuman (20) ve tornacılık yapan baba Seyit Çökekoğlu'nun (31) 30 Nisan günü polise kızlarının kaybolduğunu bildirmesinin ardından polis çalışmalarına başladı. Olayın karmaşıklığını anlayan asayiş polisi, istihbarat Şubesi'yle birlikte ortak ekip oluşturuldu. Kurulan bu özel ekip, olayı çok yönlü olarak soruşturdu.
KEZBAN'DAN ŞÜPHELENiLMEDi
Mahaledeki komşuları, Kezban Uslu'nun bakkaldan yanlız çıktığını gördüklerini söylemeleri ve bir çocuğun, Beyza'yı bir başka apartmanın bahçesinde dondorma yerken gördüğünü ve kendisine dil çıkarttığını söylemesi üzerine Kezban Uslu ilk başta şüpheli görülmedi. Ancak, cinayet büro dedektifleri daha sonra Kezban Uslu'ya da şüpheli listesine aldı. Uslu'nun evine giren polis, sobada küçük kızın kemiklerini buldu.
POLiSLERiN PSiKOLOJiSi BOZULDU
olayı soruşturan cinayet bürosu dedektiflerinin pisikolojeilerinin bozulduğu ve pisikolojik destek aldıkları da öğrenildi. Özellikle Beyza'nın kemiklerinin sobada bulan ve kemikleri çıkaran görevlilerin gözyaşı döktükleri öğrenildi.
ZANLIYI SAKLADILAR
polis, cenayeti çözdükten sonra güvenlik gerekçesiyle, Kezban Uslu'nun yakalandığını, adliyeye çıkana kadar gizledi. Bu sırada polis, olayın meydana gelidği evin çevresinde de geniş güvenlik önlemi aldı. Beyza'nın ailesinin bir TV programına katılmak için istanbul'a gitmesini fırsat bilen polis, Kezban Uslu'yu adyiyeye çıkarttı. Kezban Uslu, tutuklanarak cezaevine konuldu. Polis, delil olarak, Beyza'nın yakılıdğı sobayı da Adliye'ye götürdü.
işin ilginç yanı 4 yaşındaki çocuğu bakkala gönderebilen annenin rahatı.
1 aylık komşuya bu kadar güvenebilmek. Müge Anlı'nın programına çocuğun annesi çıktığında çocuk kaybolalı 35 gün olmuş ve polis komşu kezban'ın evini aramamış. Programdan sonra arama yapılıyor ve çocuk sobadan çıkıyor.
edit: hangi vahşi ruhlu insan eksiledi bunu merak konusu.
Aşkın varlığında mı bir sorun vardı yokluğunda mı bir yalnızlık?
Geceler boyu ağlamaktı aşk, yastığa başını koyduğunda onu düşünmek, gece rüyanda onu görmek ve sabah onun düşüncesiyle uyanmak.
Elimiz ayağımız nasıl varlığımızın bir parçası olmuşsa onu her an düşüncelerimizde tutmak da varlığımızın bir parçasıydı artık.
Film izlerken o da izliyormuş gibi düşünüp izlediğin filmden daha büyük zevk almak. Yemek yerken etrafındakilerin sana sordukları sorulara, düşüncelerinde o olduğu için ve o düşünceleri bozmak istemediğin için öylesine cevaplar vermek, müzik dinlerken, kitap okurken, gezip tozarken her yerde onu görebilmek ondan bir parçayı beynimizde taşıyabilmekti hayatı anlamlı kılan...
Âşık olunduğunda ne zamanın ne de bulunduğun yerin önemi kalıyor. Zaman hep o, sen hep o zamanın kölesi oluyorsun. Zaman istediği gibi şekil değiştirse de değişmeyen tek şey düşüncelerinin efendisi haline gelen aşk.
Çalışırken bile hep beyin damarlarından akıp geçiyor sevdiğinin silueti. Hayat ne kadar tozpembe ve onun çevresinde döner oluyor bir süre sonra. Her şeyde o, her yerde o oluyor gözlerinin önünde.
Aslında aşk da belki de sınırlı şekilde sunuluyor bizlere. Belki de herkesin aşkının ömrü, aşkı nasıl yaşadığı ile ilgili. Hoyratça savurarak, her yere saçarak, her anında onu düşünerek, her anında onu yaşayarak belki de daha çabuk tükenmesine sebep veriyoruz. Belki de daha dingin daha sakin yaşasak aşkı daha tasarruflu kullanabilsek bunu bir ömre yayamaz mıyız?
Yoksa aşk aslında hoyrat mı yaşanmalı? Hoyrat olmayan duygular, savrulmayan hisler aşkın enerjisine ters mi düşüyor?
Aşkı elimizdeki değerli bir sırça kadehi korur gibi korumalı, hoyratça hareket etmemeli belki de. Nasıl elimizdeki o sırça kadeh hızla hareket ettiğimizde düşüp paramparça olabilirse, aşk da bizim yaşama hızımıza ayak uydurup bize yetişemiyor ve paramparça olabiliyor.
Aşkın varlığı onu nasıl yaşamamız gerekiyor sorularıyla sorun yaratırken hayatımızda, yokluğunda yalnız hissetmeler başlıyor kendini. Yalnızlık bedensel bir yalnızlıktan öte duygu yalnızlığı, hislerin boşluğu olarak katılıyor hayatımıza. Kimse yapayalnız değildir hayatta, ancak duygularını yitirmiş, hiçbir duygunun kalbine uğramamış yada uğrayıp da artık uğramaması için kendisine duvarlar inşa etmiş yürekler kalıyor etrafımızda.
Aşk var ya da yok.
Ancak aşkın varlığı da sorun yokluğu da sorun kalıyor hayatımızda.
Evinde taraftar bir baba var ise başlar ancak futbol sevdası küçüklükten bir kızın kalbinde.
Babasının futbol maçını izlerken duyduğu heyecandır onun ilk dikkatini çeken."Hadi bee!", " Atsana pas ne bekliyorsun!" haykırışlarıdır futbolla ilk tanışması. Annesinin "Off, yine mi maç izleyeceğiz, yok mu güzel bir film!" haykırışları da ilgisini çeken faktördür.
Neydi bu futbol, ki bu kadar haykırışlara sebebiyet veriyordu? Herkesin bir renge sevdasıydı, tutkuydu belki de. Ama aileden gelen bir tutku değildi takımına olan tutkusu. Doğuştan gelen bir aşktı belki de.
ilk kez tanıdığı kişiye sorulan sorular arasında yer almaya başlar. "Hangi takımlısın sen?" sorusu. Farkında olmadan o kadar çabuk hayatına girmiştir ki futbol bir bayanın, bunu fark edenlerin sayısı her geçen gün daha da artmaktadır. Artık sadece erkekler arasında değil bayanlar arasında da futbol konuşulmaya başlanır. Hatta bazen saklambaç oynamaktan sıkılan kızlar mahalle arasında futbol oynamaya çalışırlar. "Kızım sen erkek misin de futbol oynuyorsun!"; söylentileri de "Futbol Haykırışları" sözlüğüne girmiş oluyordu böylelikle.
Bu futbol sevdası aslında hep erkek sporu olduğu görüşünden dolayı kısıtlanarak yaşanır bir bayanın gönlünde. Bayan maça tek başına gidemez erkeklerin çıkardıkları kavgalar sebebi ile. Belki bazılarınız hatırlamaz ama döner bıçaklarının havalarda uçuştuğu derbiler olurdu istanbul sokaklarında. Tribünden yükselen küfürler de bir bayanın canlı canlı maç izleyememesi için geçerli bir sebep oluyordu maalesef.
Bir bayan olarak tek başıma maça gidip izleyebilmek istiyorum. Kuzenime ya da yanımda her hangi bir erkeğe bağlı kalmak zorunda kalmadan aşık olduğum renklerin şovunu, Galatasaray'ımın şampiyonluğunu canlı canlı ama tek başıma izleyebilmek istiyorum. Bu Türkiye'mizde ne kadar mümkün ya da ne zaman mümkün olacak bilinmez.
Ama bayanlar için sizlerden ricam küfürsüz, kavgasız insan gibi futbol zevki veren bir taraftar topluluğudur.
