sevmeyerek girmiş olsam da acı tatlı anılarıyla belleğimde hoş bir seda bırakan tamamladıklarımdandır.bittiğine inanamamıştım hala kabuslarımda bütünlemelerine girerim.
yurdum insanının biçare kabullendiği, ortaya çıkış nedeni de bizzat kendi davranışları olan sorun artık o denli çekilmez hale gelmiştir ki kafede okey bile vermediklerine şahidim.
münderecatından işe yaramazları çıkarttığımızda esasında insan temeli çok sağlam hala umutlu olabileceğim dahilinde bulunduğum unsurdur ki temeli hala sarsılmaktadır.
varolmanın dayanılmaz ağırlığını hafifleten, yanında taş gibi kımıldamadan yüzyıllarca durabilecekmişim hissini veren sevgi kelebeğimdir ki dağları deldirtecek yakında bana, az kaldı.
zaman mefhumuna aklenen o olumsuz ek -sızlık'la birlikte şu aralar vazgeçemediğim gerçekliğimi oluşturmakta ve nakitle vakit ikilisinin aynı eki almasıyla nirvanaya falan mı ersek acep dedirten sızlanma nidam benim... AAGGĞĞhhh da diyorum sonunda ama.
