kişi, kafede yalnız otururken kendini "ezik" hissetmiş olsa da ona bakan insanlar genelde "vay be, özgüvene bak, tek başına kafede oturup kahve içebiliyor çekinmeden, ben olsam çok sıkılırdım." derler.
diğer üniversitelere kıyasla pasif geçen şenliklerdir.
bu sene 11-15 Mayıs tarihlerinde Avcılar Kampüsünde; 16-17 Mayıs tarihlerinde ise Beyazıt Kampüsünde gerçekleşecek olan şenliklerdir.
ve bu yıl biraz daha iyi olacak gibi geliyor, beyazıt kampüsünde yapılacak olması şaşırtmıştır, meraklandırmıştır. *
herhangi bir afiş, kesin bir bilgi elde edememek ile beraber söylentiler ogün sanlısoy, pinhani, direc-t, mfö, yasemin mori gibi isimler üzerinedir. *
edit: mfö hariç diğer isimler yalanmış efendiler.
medit: avcılarda 21:00 da salı günü dolapdere big gang, çarşamba manga, cuma mfö konserleri var imiş.
evi kim ya da kimlerle paylaştığına göre değişen nedenlerdir.
temelinde huzursuzluk ve sıkıntı vardır. rahat bir evi kim terketmek ister ki...
evliyse eşiyle yaşadığı iletişim problemleri ve sürekli kavga, bitmek bilmeyen sorunlar, yüklenen sorumlulukların ağır gelmesi hissi geçerli nedenlerdir.
anne ve baba ile evi paylaşıyorsa, birey olduğunu kabul edememeleri, her şeye karışmaları, aralarındaki tartışmalar gibi yığınla nedenler ortaya konulabilir.
arkadaşla paylaşılan bir evde uyumsuzluk, anlaşmazlıklar baş gösterebilir, belki de çok sıkıcı bir ev arkadaşıdır.
sonuç itibariyle mutlu değildir yanındakilerle ya da belki de sadece yalnızlığı seviyordur ve özlemiştir. ****
tanım: amaç arayışı, sürekli sıkılganlık, anı yaşayamamaya sebep olan durumdur.
son zamanlarda fazlasıyla hissettiğim bir durum. depresyon belirtisi midir yoksa hayattan zevk almasını mı bilmiyorum, emin değilim.
efendim şöyle ki, gün içinde ne yaparsan yap hep geçici geliyor. anı yaşama duygusu yitti sanki. okula git, derse gir, ee? derse girmesek mi? hadi girmeyelim, ne yapalım arkadaşlarla bir yerde oturup geyik döndürelim. ee? hadi oyun oynayalım, gülelim eğlenelim hoplayıp zıplayalım. ee? yani herşey bitiyor, tükeniyor ve sonrasında bir boşluk bir bıkkınlık. "puff şimdi ne yapsam ki yaa" düşüncesi hakim oluyor tüm bedene. tüm gün görmediğin yerleri görsen de; çok gülüp çok dolu bir gün geçirmiş olsan da eve geliyorsun ve şimdi? boş. hergün arkadaşlarla gezmek de sıkıcı değil mi? ya da hobilere başvurulabiliyor. spor, dans kursları, enstrümanla uğraşmak, puzzle yapmak, ... ama ne yaparsan yap bu da zamanla rutinleşiyor. sahip olduğun hayatın değerini bilememek belki bunun adı ya da ne bileyim sorunsuz bir yaşama sahibiz de aranıyoruzdur. bilemiyorum ne, çözemedim. belki her şeyi çok çabuk tüketiyoruzdur ve bir sonrakini beklerken sıkılıyoruzdur. **
en sonda varılan sonuç da;
(bkz: fani dünya)
(bkz: bitse de gitsek)
hafta içi erken kalkmaktan şikayet edip hafta sonu yine erkenden uyanıp daha da uykusu gelmeyen bir insan olabilir.
ya da her gün zaten geç saatlere kadar uyuyan biri olup hafta sonu öğlen saatlerine kadar uyumanın değerini yitirmiş bir insan da olabilir.
bu olabilirli cümleler daha da arttırılabilir. olabilir yani. *
kız - erkek ilişkilerinden bıkan insanlarımızın umut arayışları sonrasında kullanabilecekleri cümledir.
aslı da şöyle efendim.
iki cinsiyetin de suyu çıktı, üçüncü tür ** herkesin tercih ettiği bir tür zaten değil, kesinlikle yeni bir türe ihtiyacımız var.
sözlükte de bunu gizliden ifade eden türlü başlıklar mevcut. sürekli bir çekişme. kızlar, erkeklerden bıkmış; erkekler de kızlardan. iki cinsiyetin de birbirlerine güvenleri kalmamış, bitmiş, kopmuş bu ilişkiler. zorlayarak yürütülüyor, evet ama sonuç: mutsuzluk. homoseksüel ya da lezbiyen bireylere de genel bakış açısının ne olduğu malum. gayet de itici bir durum söz konusu. ee ille bir olay mı olacak hayatınızda, yalnızlık huzurdur demeyin. yalnız kalmak da işimize gelmiyor, efendim. öyle de mutlu olamıyor bu insanoğlu.
yeni bir cins istiyoruz. hayata yeni bir heyecan. bilindik bıkılmış kız - erkek ilişkilerinden farklı, bu ilişkilerde kurulan stratejilerin tamamen çöktüğü yeni bir tür. buna gerçekten ihtiyacımız var, ama gerçekten. böylece herkes mutlu olsun. bitsin bu dertler. *
düşünceler, msnde zephyra ile şu şekilde gelişmiştir.
fonmak. :hayallerimizde geleceğimizde erkeklere yer yok bundan böle
zephyra :puauhauah lezbiyen mi olucaz
fonmak. : eveett
zephyra : kızım kızlar da çekilmez beaaa
fonmak. : o da doğru, ya ille biri olmalı mı canım
zepyhra : yalnız yaşamak, hımmmm, çekici gelmio yaaa
a sözlüğe yazsak mı bunu??
fonmak:yazalım
kızlar erkeklerden erkekler kızlardan bıkmış durumda
zepyhra:
evet bakalım neler çıkıcak (:
fonmak:
gerçekten ihtiyacımız var
zephyra:
kesinlikle
ama o 3. tür de yok
fonmak:
olmalı işte
herkesin ihtiyacı bu
zephyra:
e hadi aç bi başlık (:
zephyra:
herkes mutlu olur heralde sonrasında?
Şimdi siz (ya da biz) * Her konuda bir tecrübemiz ya da bir düşüncemiz var elbette. Açılan başlıklarda da aktarıyoruz tabi ki bunları. Olması gerekenler nedir, hepimiz biliyoruz. Hangi durumda, hangi olayda nasıl tepki verilmeli, nasıl davranmalı çok iyi biliyoruz.
(bkz: bugünü yaşayamamak)
(bkz: aşk acısının geçmemesi)
(bkz: özgüven)
(bkz: sevgiliden küçük şeyler bekleyip elde edememek)
(bkz: bazen kazanmak için kaybetmek gerekir)
... gibi başlıklarda mesela.
Ve daha bunun gibi bir sürü başlıkta çok da güzel fikirler sunuyoruz okuyuculara, yazarlara ama oraya yazdıklarımızın kaçını kendi hayatımızda uyguluyoruz ya da uygulayabiliyoruz. Atıp tutuyoruz da icraatlar nerede?
gerçekten buraya her yazdığını hayatının her alanında uygulayabilen insanlar var mı merak ediyorum açıkçası. Yoksa, ben yaşadım, öğrendim; sen de gör, öğren de aynı hataları yapma, etme şeklinde bir tecrübe aktarımı mı bunlar sadece.
edit: ilk başlığımdır bu, hatam varsa şimdiden affolmasını ve tecrübesizliğime verilmesini talep ediyorum. saygılar. *
