1945 yılında kabul edilen 4760 sayılı Kanun gereği Çiftçiyi Topraklandırma Kanununun kabul edildiği 11 Haziran tarihini takip eden pazar günü her yıl kutlanması gereken bayramdır.
evlendikten sonra çiftlerin genelinin yaptığı hareketlerdir. öncelikle kiralık bir ev bulunur, "almışken en iyisini alalım" mantığıyla en pahalı ev eşyaları alınır, 2-3 yıl kirada oturduktan sonra "ev sahibine boşyere para vereceğimize kendi evimizin taksidini ödeyelim" mantığıyla toki'ye girilir ya da kredi çekilir, çiftlerden birinin maaşıyla kredi ödenirken diğerinin maaşıyla ev geçindirilir, "2-3 yıl gezelim, çocuk olunca yapamayız" mantığıyla 2-3 yıl çocuk yapılmaz, çocuk yapılırsa biri kız biri erkek olması şartıyla 2 çocuk istenir, sonra araba alınır, birinin maaşıyla araba kredisi ödenirken diğerinin maaşıyla ev geçindirilir, çocuk okul çağına gelince birinin maaşıyla okul taksitleri ödenirken diğerinin maaşıyla ev geçinirilir...
bugünün güzel olması için hiçbir neden olmadığını görünce, güzel olacağı düşünülen yarının gelmesi için bugünün bir an önce yaşanıp bitirilmesidir. ama yarının da bugünden hiç farkı olmadığını çok iyi bilirsin. çaresizlikten sadece ümit edersin. ve o belirsiz yarınlar kaç gün tüketirsen tüket hiçbir zaman gelmeyecektir.
bestecisinin kim olduğu üzerinde ihtilaflar bulunan, anonim olarak kabul edilen, klasik gitarla çalındığında insanı başka dünyalara götüren çok güzel bir ezgidir.
genellikle ortama bazı arkadaşlarının zoruyla getirilen tiptir. ortama gelen diğer kişiler bu tipin gelmesini beklememekte ancak bir zaman sonra ortama gelmesi beklenen ve istenen birilerinin sosyalleşmesi için yanında getirdikleri yakın arkadaşı olduğunu anlamaktadırlar. bu tipler muhabbetin sonuna kadar suratlarında salak bir gülümsemeyle konuşulanları va kahkahaları dinler, paso çay vb. içip kasedeki tüm kuruyemişi bitirirler. muhabbetin sonuna doğru bu silik tipe genellikle "niye hiç konuşmuyorsun?" diye sorulur, ancak o sadece gülümser.
