amaclarina ulasmis olacaklar ki istiklalde yurudugum zamanlar hissettigimdir. tamam hic bi yer guvenli degil artik da-ne aci verici- orasi ne biliyim buyuk bir cadde ve tum istanbul ordaymis gibi ya ondan sanirim.
nazim hikmetin en sevdigim siiridir ayrica fazla bilinmez
akşamdı adı bahar mı, gül mü, güz mü... ilk görüşte gülmeye başlamıştı
biraz dalgın, sesi titrek selam vermemiştim oysa belki de kırdım istemeyerek
hızlı hızlı yürüyordu, kaşını almış dudağını boyamıştı
yüzü sonbahar hüznü güneşe benziyordu, gülüşü birden bire geldi beklemiyordum
keskin bir bıçak gibi saplandı aklıma
hep böyle cana yakın mı bakar acaba?
akşamdı uzak bir deniz kenarında oturmuş efkar yakıyordum
karanlık tutmuştu yolları
kimbilir kimin boynundaydı kolları gecelerdir
kötümserdim sakallarımı uzatmış durup durup uzakları dinlemiştim
belki de bir zehirli göz tarafından zehirlenmiştim
telefonu geldi aniden dilinde kelimeler bişeyler söylüyordu
dilinde kelimeler bilerek bilmeyerek bişeyler söylüyordu
gülerek yaz geçti, kış geçti, benden bir bahar geçti
ben bahardan geçmedim
akşamdı, uyanıktım, yatağımda oturuyordum istanbul mışıl mışıl uyuyordu.
şimdi ne yapıyordu, ne yemiş, ne içmişti
nerede dans etmişti, gözleri dolu muydu, yoksa düşleri dolu muydu
neyse neyse bunları düşünmek istemiyordum, kanıma girmişti bir kere
sanki başı göğsümde eli elimdeydi, yaşamak sevmekten geçer diyerek
belkide sevdim isteyerek....
sabahtı o yoktu ben yıkılıp gitmiştim
bir daha ne zaman nerede, ne olacağımızı ikimiz de bilmiyorduk.
belki yeni başlayacaktık, belki hiç başlamayacaktık, belki de başlayıp bitirmiştik
belki de belki de...
old holborn yellow. yalnız o kendine özgü aromasını her paketinde bulamıyorum. baya sorup sorusturdum bu durumu en son yine bitmisti tutunum atlas pasajının icindeki bi tobaccodan alacaktım ordaki abiye sordum bunun belli bir uretim yeri olmadıgı icin belli bir tadı da olmuyor dedi. cok sasırmıstım ama yinede bi umut o eksi elma viski karısımı kokulu aroması olanı mı aldım acaba diye her yeni alısımda bi umutla acıyorum paketi sonu uzun zamandır husranla bitiyor. yinede vazgecmicem. bu da boyle bi entrim
bugün metrobüste ossurdum. ama napiyim aq en az 5 tanesi dolu geldi binilcek gibi degildi. sogukta beklemeyi ne kadar kaldırsın vucut. vucut demisken besiktasta da heykelin dibinde bi adam dambıllarla sınav cekiyordu jsdjsjdjds
su zamana kadar okumadıgım surekli her yerde gordugum ama okursam eger cok begenecegimi bildigim kitaplardandır. bazen dogmaya nasıl usunmemisim diye dusunmuyor degilim
