o zamanlar lise sona yeni geçmiştim ve artık sınıfımız en üst kattaydı tabi başta alışamadım duruma kantin falan en aşağı katta insan in çık üşeniyor. bir gün yine hocadan izin alıp kantine inmiştim elimdeki tostlarla, meyve sularıyla sınıfa dalıyorum bakıyorum hoca değişmiş herkesin önünde bir kağıt sınav havası ortam sessiz ben hala durumu anlamamış şekilde kapı açık kaldı diye geri dönüp kapıyı örteyüm derken bir anda şimşek gibi beynime çakıyor ve kapıyı örtüp çıkıyorum sonrası işte kahkaha sesleri falan.
özet: yanlış sınıfa girmek, dumur olmak.
tamı tamına 4 yıldır yaşadığım kasaba. şöyle bi özetlemek istersem 4 yıl boyunca kafe sayısı 10 kadar arttı. biraz daha sosyalleşme var. onun harici lise olarak polatlı anadolu lisesi ve duatepe anadolu lisesi iyidir. ankaradan okumaya geleceklere tavsiye ederim. insanlarına gelecek olursak ortalama olarak iyi fakat durum gençler için öyle değil 10 kişiden 8i birer zalimus parçası taşıyor. esnafları ise suratsız ve niye geldin der gibi bakıyorlar. turist olarak yılda 3-5 japon anca geliyo. sonuç olarak iyidir polatlım ya pek bişi yok ama idare edebileceğiniz kafa dinleyebileceğiniz bir mekan. ankaraya yakın olması yeter.
