bu akşam eminönü'nden bindiğim otobüste karşılaştığım tiptir. ben otururken tam yanımda ayakta duruyordu. ilk başta buram buram tiner kokusu geldi karşımdaki hanım teyzeler de boya kokuyor diye konuşuyorlar. ben de öyle zannettim ancak yanımda duran at hırsızı tipli bir eliyle tutunuyor bir elinde bildiğin çekiyor sesini duyuyorum. kimse anlamıyor mu yoksa ihtimal mi vermiyor ancak benden başka durumdan rahatsızlık duyan olmadı. bildiğiniz kokuta kokuta milletin gözünün içine baka baka çekiyor. toplu taşıma ve otobüslerin güvenilirliğini bir güzel irdelememe sebep olmuş ve ilk defa kullandığım hattı daha da kullanmamama neden olacak olaydır.
hayatı zehir eder. arkadaşlarla dışarı çıkılır. gezilir, tozulur. Yemek yenir. eve dönülür. acıktım sanılır tekrar yemek yenilir. akşam olur yine yenilir. öğün takip edilmez. Ve her biri farklı çeşitten olan yiyecekler kaos yaratır. 2 yıldır ara ara yaşadığım durumdur sözlük. gözüm doymuyor demek.
Bugün metroyla geçerken farkettiğim ve şaşırmadığım hadise. 1 ay olmuş üstelik haberim olmamış. Bildiğimiz büyük istanbul otogarı da 15 temmuz olmuş. (bkz: türkiye nin adı 15 temmuz şehitleri cum olsun)
An itibarıyla melisin kışkırtmalarına gelip ağlayan, elenip adnanla beraber yarışmaya tekrar katılan gelin adayıdır. Nerden denk geldiysem uçan tekme atasım var hepsine tek tek.
ev kedisi artık epeyi büyüdüğü ve ergenliğe girmiş erkek kedi olduğu için zorunlu alıştırma işlemidir. kedimi eve aldığımda en fazla 3-4 aylık bir sokak kedisiydi. ölmek üzere hastaydı. hatta aldıktan sonra evde ölecek zannedip üzüldüm. ama iyileştirdik kediyi ve eve alalı 8 ay oldu. biz kediye kedi bize alıştı. geçen yaz tatile giderken onu da götürdük yanımızda. ama 2 ay önce arabamızı sattık. tatile filan otobüsle gideceğiz. dolayısıyla kediyi götürebilmemiz neredeyse imkansız. evde bakabilecek kimse kalmayacak. ayrıca dediğim gibi kedi büyüdü ve kendine eş arıyor. mart da yaklaştıkça iyice saldırganlaştı. önümüz kış bu mevsimde kediyi sokağa bırakacak kadar vicdansız değilim tabii ki. ama bahara doğru şöyle günde 2-3 saat filan çıkarsam biraz alışsa diyorum. apartmanda sürekli dolaşıyor zaten. ama daha bahçeye hiç çıkmadı. biraz hırçınlaşıyor bazen ama diğer kedilerden korkabilir. dışardaki kediler aralarına almayacak sürekli boğacaklar diye korkuyorum sözlük. bir çözüm yolu gerekli.
edit: kimse benim hayvan sevgimi bir entry ile ölçebilecek düzeyde değil. entry uzun gelince yalnız başlığı okuyup yargılayanlara duyurulur.
2. edit: arabayı satmaktan kastım geçen gidişimizde arabayla götürebilmiş olmamızdı. lütfen yargılamadan önce bir de benim açımdan bakın. bir eşyayı canlıya değişecek değilim ama çözüm yolu arıyorum. büyük ihtamalle kısırlaştıracağım.
Son edit: entry'i yazdığımı bile unutmuşum. Vazgeçmedim hergeleden tabii ki. 1.5 yaşını geçti baya da kilo aldı tam ev kedisi oldu şimdi. Seyehatlerimizde ilgilenmesi için komşuları ikna ettik şükür. Gün geçtikçe aramızdaki bağ kuvvetlendi zaten daha da bırakmam bu keratayı.
bazı üniversitelerde temel bir kaç ders için uygulanan sistem. vizeleri internet üzerinden finalleri de bizzat okulda yazılı şekilde olur. okulda arkadaşlarla birlikte online sınavına girilirse tüm sınıf 1 kişiye uyar ve çuvallar. evinizde sakin sakin düşüne düşüne olunması tavsiye edilir. bunlar hep tecrube.
bolca olmasa da belli bir miktar bulunuyorlar. genellikle öğrencileri de egolarını tatmin ettirmek için kullanırlar. her şeyi onlar bilir, onlar ne derse doğrudur. böyle de olsa hocayla zıtlaşmayın derim.
yas tutuyor bu kasım akşamları, benim gibi.
gidişine en çok hep oturduğun o koltuk üzüldü. senden başka kimse oturmadı o koltuğa.
gidişine en çok bu duvarlar üzüldü aslında. gittiğinden beri bana kızgınlar. beni suçluyorlar her dakika.
gittiğine en çok bahçemde yeni açan kasımpatılar üzüldü. boyun büktüler onlar da bana. küstüler o çok sevdikleri kasım akşamlarına. yine benim gibi.
ihanetinden nasibini aldı bu soğuk akşamlar da. bak, artık çıkmıyor gökte yıldızlar. karanlık boğucu, artık görünmeyen bulutlar kasvetli. işte hepsi bana kızgın, gittiğinden beri.
bir ben biliyorum ihanetini, bir de bu kalem. ama artık ondan da hayır yok, benden de.
eskiden sevmezdim de artık seviyorum kasım akşamlarını, içimde hissettiğimden beri...
ne zaman film izlesem kötü karakter bana daha gerçekçi gelmiştir. değişik bir çekicilikleri oluyor aslında. baş roller sıkıcı ve yapmacık oluyor sanki.
gayet normal bir durumdur. son zamanlarda oldukça yaygınlaşmış "kızların sakallı erkek sevmesi" türünden içeriklere gösterilecek tepkidir. bunun da b*ku çıktı ya neysedir.
Arada sırada çelişkiye düştüğüm durumdur. Ya islam doğru değilse ve tanrı bizi neden benim dinime inanmadınız diye cezalandırırsa? Ya öğrendiklerimizin hepsi yanlışsa?
5 yıl önce anneannem vefat etti. ilk öğrendiğimde aralıklarla 1 saat ağladım, sonra her şey normalmiş gibi alıştım. Oysa ki annemden sonra en çok onu severdim. Eniştem öldüğünde hiç ağlamadım. Neden yas tutamadığımı ve nasıl bu kadar çabuk alıştığımı bilmiyorum.
Yazarların öz eleştirileridir. Fazlasıyla taklitçi olmakla eleştiririm kendimi en çok. bir de ona buna tartışmalarda filan kendini savunmak yerine ağlama huyumu. Başarısızlığım ve hiçbir şey beceremediğim de cabası.
dersin başından beri konuşan, modüldeki şeyleri okuyan, kendisi soru sorup kendisi cevap veren öğretmeni susturma yollarıdır. Kimsenin onu dinlemediğinin, herkesin uyuduğunu anlamıyor adam. Yardım.
cumhurbaşkanı seçimlerinde 3 önemli adayın topladığı bağış miktarıdır. Buna göre Başbakan Recep Tayyip Erdoğan için 55 milyon 260 bin 778 TL, Çatı aday Ekmeleddin ihsanoğlu için 8,5 milyon TL ve HDP Eş Başkanı Selahattin Demirtaş için ise 1 milyon 213 bin TL toplandı.
