nasıl itici bir adamdır. kişisel görüşümdür.
hakikaten o konuşuyor ben utanıyorum, o espri yapmaya çalışıyor ben başımı sokacak yer arıyorum. tam ağzını açar gibi oluyor kızarmaya başlıyorum, sonra esnediğini farkedince kendime geliyorum.
sesinin tonunu da ayarlayamıyor bence.
kendince sebepleri olan kadındır.
-hem nerden bilicem belki az önce tuvalete girdin, çıkınca elini yıkamadın nerden bilicem? diye içinden de düşünüyor olabilir. *
radyo dinlemenin tadını biliyor muydunuz? bilemezsiniz, dinlemediyseniz..
şöyle ki; radyo denilen şey, televizyon izlemeyi unutturuyor. sonra radyo dinlerken, aynı zamanda başka şeylerle de ilgilenebilirsiniz.
-tabii farkına ve tadına varmak için, güzel bir radyo programı seçiniz.
bir rivayete göre ; karşılıklı susanlar en çok konuşmak isteyenlerdir. bir rivayet ancak bu kadar iğrenç anlatılabilirdi. cümleyi kuramadım galiba, ama anlaşıldığını biliyorum.
mecnuna yeni montu hiç yakışmamış. eski hırkasını özledik nerede o eski hırkası? saçları da öyle onun uzun saçları vardı. nedir yani? her şey zamanla değişmek zorunda mı?
çok bozdu kendini o kurşun hiç çıkmayacaktı beyninden mecnunun. *
ismail abi hep aynı ama bu adam nerede yatıyor evi neresi? azıcık görebilsek, maksat içimiz rahat etsin. o hepimizin abisi.
erdal bakkal dizinin hakikaten vazgeçilmezi,* tek bölüm görmesem garip bir hüzün çöker üzerime.
akabinde burun direklerinin sızlamasıyla beraber sonuçlanır. ama nice diş ağrılarına, karın ağrılarına, mide ağrılarına, baş ağrılarına, bedeldir.
böyle yumruk gibi sokulur yutkunamazsın, konuşamazsın bile. ağlamak anlamsız neye çare ki? gitsek böyle kimse olmasa, ses duymasak mesela hangi deliğe sığarız ki öyle bir durumda. hani duymak istediğimiz sesler var, görmek istediğimiz suretler.. sanki biraz daha refah yaşamamız için nedenler işte onlar yok ya her gün o düğüm biraz daha büyür büyür ve nefes almayı da unuturuz. belki bir gün ölürüz.
yaşanılan bir kaç hatırayı görmezden gelmektir. yoksa silmek mümkün değil hafızayı kaybetmedikten sonra.
yaşamadık sayıyorum, bi geçmişimiz yok. sen nasıl güçlü durabildiysen, pekala bende olabilirim. kahramanım, seni örnek alabilirim. canım yanmıyor yaşananlar için, sadece biraz durgunluk var. sildim seninle olan bütün hatıraları.
hayatın tüm acımasızlıklarına, tüm çekilmezliklerine rağmen bir direniştir bu cümle. kırıldığımız, incindiğimiz bu noktadan çok uzaklarda bir yerde hayat var. yaşamamız için, tekrar gülümseyebilmek için bi neden daha var. sadece her ne kadar ağırlığı omuzlarımızda hissediyor olsak da yerden kalkıp adımlarımızı atmamız gerekir.
