insan okudukça bilmediği ve öğrenmesi gereken bir yığın hadisenin onu beklediği hissine kapılıp deli gibi okuma ihtiyacı duyuyor.
bu okuma isteğiyle yanıp tutuşan bünye için en uygun mekanlar ise kütüphane ve eski kitapçılardır. zamannda 15 güne 3 kitap verildiği için az tartışmadım kütüphane görevlileriyle. ama yandaş bulamayınca kırıp dizimi oturdum bi kenara...
boş geçecek bir anı kitap okuyarak değerlendirmek için en uygun yerlerden biri, belediye otobüsleridir. otobüse bindiğinde cam kenarı bir yer varsa, değmeyin keyfime durumu yaşanır. tabi yanınıza bu kız ne okuyor yaahu diyerek kitabın içine girmeye çalışan bir vatandaş düşmezse sizin için daha iyi olacaktır.
(nasıl bi deli gibi okuma isteğiyse) yer bulamayıp otobüsün arkasında ayakta kitap okumaya çalışan bir kızın, otobüsün ani fren yapmasıyla kafasını tutunduğu demire küütt! diye vurması ve kimsenin görmediğini ummasına şahit olmuştum.
not; bunu bi arkadaşım adına anlatıyorum. (bkz: yersen)
kars sarıkamışta kara ve tipiye aldırmadan telesiyejle en tepe noktaya çıktığım, ömrümün gözümün önünden geçtiği ve donmama az kaldı diye hayıflanmaya başladığım andır.
(Tipik) karadenizlinin inatçı ve sabit fikirli yapısına birde chp zihniyeti eklenince kabus gibi tipler karşınıza çıkıyor. Öyle ki, hayatta yaşayacağınız en büyük imtihanı bu insanlarla yaşayabilirsiniz. Birde her gün bunlardan on tane kişiyle aynı iş ortamını paylaşıyorsanız, sorma gitsin!
