belçika'nın hasselt kentinde bulunan şirin ve küçük bir pub (http://irish-times-pub.net/ ). perşembe günleri karaoke, cuma ve cumartesileri de canlı müzik yapan bu mekanın sıcacık ortamı da düşünülünce tadından yenmez, bir gün bir bakarsınız ki müptelası olmuşsunuz benim gibi *.
her sabah yaptığımız gibi derse geçmeden önce bahçede sıra olurken duvarların sprey boya ile boyandığını görürüz. özlem adlı şahısa aşkını ilan etmeye çalışan bir serserinin eseridir bu pek tabi fakat bizi yaran bu olay değil müdürün söyledikleridir:
- bunu yapan şerefsizdir, köpektir, hayvandır, dengesizdir... (daha birçok güzel sıfat sayar ve ardından gayet sakin bir ses tonuyla, bombayı patlatır)
- eee özlem de almıştır artık mesajıı..
- nası, ne, hö?
kendini dışlanmış gibi hissedersin. "tek enayi ben miyim" gibisinden salak salak etrafı incelerken, insanların da "evet, sensin" dermişçesine sana baktığını görürsün. fena bi durum..
çocuk kitabı olarak algılanan fakat aslen "böylesine hayal gücü" ile yazılmış bir romanı ancak çocukların anlayabileceğini düşündürten kitap. evet, yetişkinlerin hayal gücü ile kıyaslamamak lazım değil mi.
ergenlik dönemi kızlarının yaşadığı en büyük problem. evet bana göre büyük bir problem çünkü erkeklere sapık muamelesi yapan bayanların asıl kendilerinin ciddi anlamda ne kadar acınası bir durumda olduklarını kanıtlıyor nedense.
