Bir brezilya tatlısı ya da kısaca brezilya çikolatası.
Şu an yapıyorum kendilerini, eğer başarılı olabilirsem buraya tarifini ve tarihini de yazacağım uzun uzun.
Tadına bakmak için yanlışlıkla parmak atmak gafletinde bulundum. Nasıl bir yandıysa şu an elimin diğer dört parmağında da hissediyorum acıyı ve yanmayı. çocukken elektrik akımına kapılmıştım, bu yanan parmağımın hemen yanındaki iki parmağın derisi yüzülmüştü. Şu an bu yanma da o ankine yakınmış gibi hissediyorum.
Kişinin başkasında görüp sevmediği huyların, "keçinin sevmediği otun burnunun dibinde bitmesi" gibi, bizzat birçoğuna sahip olması sonucu, kaçacak yeri de olmayışıyla beraber kendinden yorulması eylemidir.
Arkadaş olsa arkadaşlığını kesersin, sevgili olsa ayrılırsın, evli olsan boşanırsın ama insan kendisinden de kaçamaz ki. Düşünsenize tüm bir hayatı kendimle yaşayacağım, ya sabıııır.
Katlanılması zor bir insanım, öyle ki kendi kendime gıcık oluyorum. Çok sakarım, dolaptaki yağı (nasıl olduysa!?) bal sanıp komple üstüme döktüm. Aynı zamanda kafama koyduğum şeyi yapmak istiyorum her zaman ama bazen bazı şeyler onca çabama rağmen bile çok iğrenç oluyor. Bir de sakarlıkla tüm saçma olayları kendi üstüme çekme özelliğim sayesinde, her şey üst üste gelince oturup "çok sıkıldım valla kendimden" diye sızlanıp duruyorum. Her şeyden sızlanmak da fena, ağzıma çakasım geliyor bi' tane. Ah bir de her şeyden bu kadar kolay sıkılmasam. Yine serzeniş, püü.
Her kirpiye yavrusu pamuk gelir, benim annem bana diyor ki "çok ilginç bir insan olduğunu söyleyebilir miyim fallacy". Söyleyemez misin güzel annem, söylersin tabii.
Öyle atasözlü deyimli bir entry oldu.
pilavı ikinci kez ısıtırken süt katarsan taze gibi lezzetli olur. Ben bunu öğrendim eski sevgilimden. Tam şu an denedim, çalışıyor. Biraz lapa gibi oldu ama tadı lezzetli. Teşekkürler..
