Çocuklukta karla birlikle yokuşları anlamlı kılan güzel kılan iki şeyden biriydi tornet. Üç dört arkadaş yokuşun en tepesine kadar elde tornet çıkılır, tornete sığışılır, "çocuk gönlüm kaygılardan azade" şekilde aşağıya kadar gidilir sonra tekrar ver elini yokuşun en tepesi. 90'larda çocuk olmanın tadını belki bir 80'lerde çocuk olanlar almış olabilir onun harici nanay.
Türban mağduriyeti vardı ama mücadelesi yoktu. Sadece bu mağduriyet üzerinden devletin ayağını kaydırmaya, yönünü şaşırtmaya çalışanların mücadelesi vardı.
Ama vaatlerle ama düşman yaratarak ama sistem değiştirerek ama bugün ak dediğine ertesi gün kara diyerek Iktidarda kalmanın bir yolunu her defasında bulması.
Olması gerekendir örfümüzdür, adetimizdir, kaybettiğiniz insanı sizinle beraber uğurlamaya gelen kıymetli insanlara kıymet vermektir. Tabii ki de ölümden en ağır şekilde etkilenen kalanlar üstlenmesin bu işi onlarca eş dost akraba var onlar halledebilir rahatlıkla. Bu olayı sanki hüngür hüngür ağlarken elinde kepçeyle yemek koyuyormuş imajına kim indirgedi onu anlamadım.
Sosyal medyadan gördüğü saçma sapan şeyleri gelenek haline getirmeye çalışması. Yok cinsiyet partisi yok yüzük takma töreninde ev süsletmek hele o gelinle damadın baş harflerinin olduğu balonlar yok mu çiftlerin anne baba olma olgunluğuna eriştikleri noktasında ciddi şüpheye düşürüyor beni. Üreme becerisine ulaşmış çocuklar gibi geliyor böyle şeyleri yapan çiftler bana.
ismet Özel ve Attila Ilhan'ın şiirine sallamak da yeni moda oldu galiba. Görüşlerini eleştirebilirsiniz onu savunmak bana düşmez ama bu adamların şiirine laf ediyorsanız bilin ki şiir sizin harcınız değil.
Göt baş sallamanın alemi yok bu işin oluru şudur
1 ve 2- maradona ve messi (sırası tercihe kalmış)
3,4,5 ve 6- cruyyf, pele, platini, zidane (sırası tercihe kalmış)
7,8,9 ve 10- beckenbauer, c.ronaldo, iniesta, ronaldo (sırası tercihe kalmış)
Bu şablonla çelişmeyen her görüşe saygı duymakla beraber illa bir sıralama yapmak gerekirse:
1-maradona
2-messi
3-cruyyf
