Daha dün yatmadan evvel düşünmüştüm.
Eğer böyle bir şeye kalkışacak olsaydım Arkamda bırakacaklarım afedersiniz zerre skimde olmazdı ki arkada bırakacağım pek insan yok zaten.
Her şeyi bir anda sonlandırma isteği nefes almaktan daha cazip gelse de şimdilik uygulamaya geçmiyorum.
Ciddi ciddi birkaç aydır bunu düşünmekteyim.Herkesin bir amacı bir hayali varken ya da en ufak herhangi bir konuda iyiyken yetenekliyken bende bunların zerresi yok.Bomboş hiçbir şey yapmadan,sadece izleyerek yaşıyorum hayatı.
imreniyorum amaçları doğrultusunda hırsla savaşan insanlara.Umarım bir gün g*tümü yerden kaldırıp ben de bir boka yararım.
Nasıl daha iyi yere çakılabilirim nasıl daha da dibi görebilirim nasıl hayatımın içine daha iyi sıçabilirim nasıl sonuna kadar hissizleşebilirim bunları görmek ve daha fazla işkence çekmek için intiyar etmiyorum.
Eğer birine sevgi duymak ve ona sevgimi göstermek istiyorsam o kişiye güvenmem inanmam gerekir ama ben prensip olarak insanlara güvenmem ki bu kararmış yalnızlığım başka bir insanı hayatıma almamdan daha çekici.
Böyle şeyleri dile getirmeyi pek sevmem ama sancımdan dolayı duvarlara tırnaklarımı geçirdiğimi ve etlerimi sıkmaktan morarttığımı hatta bir kaç defa da bayıldığımı bilirim. Kısaca sayın mk andavalı kimsenin bir şeyi abarttığı yok ama bunun sürekli dile getirilmesi saçma evet.
Her boku kafaya takan takıntılı aptalın biriyim. O her boku da sonuna kadar abartan, olayları büyüterek çıkmaza sokan salağın biriyim.
Hiç bir bok olmaz benden yemin ediyorum.
Bu da benim kendime olan en büyük itirafımdır.
