en az bu uzun entryleri kotulemek kadar sacma bir harekettir kanimca. en guzel ornekleri ilkogretimde ve lise yillarinda yazilan kompozisyonlardir. boyle uyanik ogrenciler vardir, daha dogrusu kendini uyanik zanneden. puntolari buyutup sayfalarca yazarak yuksek alacagini zannedenler... guluyordum ben onlara ogrenci iken... 2-3 sayfa yazarlardi. "bundan 90 almazsam adam degilim..." derlerdi. sonuc tabii ki hep husran. edebiyat/turkce hocalarimiz genelde yemezdi bunlari, ama yiyen de olurdu. ben genelde yarim sayfalik kompozisyonlar yazardim, hatta o kadar bile olmazdi bazen. ancak inci gibiydi, digerlerininki gibi degildi velhasil. bunu kendimi ovmek icin soylemiyorum. bazi entryler vardir, roman gibi gozukur, aslinda bir balondur. ayni $eyler zirvalanmi$tir. ancak koyun uuserimiz bunu idrak edememi$tir daha. icerigini bile anlamadan, sirf celebrity diye, badisi oldugu icin, yazara sempati duydugu icin, belki de ba$lik ho$una gittigi icin anlamadan dinlemeden son sozumuzu soylemeden verir pekiyi pek guzel'i, nam-i diger $ukela'yi. bi oku be karde$im, belki arada sana kufrediyor, hakaret ediyor, yerden yere vuruyor belki seni. belki bu entry ironik, allah allah... anana kufrediyor, agzina siciyor belkim... sag gosterip sol vuruyor, sen de bunlari surekli yiyorsun her seferinde. yapma canim, u$enme. gozune mi yapi$ir? bir oku, sonra da anla. en azindan anlamaya cali$. ondan sonra istedigini yap... sinirlendirdin beni $imdi...
