dönüp dönüp geldiğim yerdeyim selam.
hep aynı şeyden kaçıp, hep aynı şeye tutuluyorum.
kalbim p a r a m p a r ç a.
çok hevesle bir hayat kurmaya çalıştım:)
her anında, her anında başka bir şeye takılıyorum.
sanki bi çığlık atabilsem, bütün dünya yerle bir olacak.
atamıyorum.
değiştim, tekrar eski m.ya dönüşüyorum zannediyordum.
daha da başka biri olmuşum.
zaten insan o yollarda bir kere yürüdükten sonra nasıl hiç yürümemiş gibi olabilirdi ki.
kalbim kırıktı, düzelmiyor.
hep aynı yerden, tekrar ve tekrar kırılıyor.
m., biz seninle geri kalan her şeyden daha ne kadar kaçacağız?
hayatımı izleyebilsen, en çok sen keyif alırdın. üstüne basarak, bağırarak söylediğim, uğruna savaşlar verdiğim şeylerin kıyısında bile yürüyemiyorum. inanamazsın. ve sadece kendimin duyacağı kadar bile yüksek sesle söyleyemediğim şeylerin bizzat öznesi oldum. nasıl olur da bir tanecik hayatımı yaşamak işinde bu kadar başarısız olabilirim? sen olsan her şeyin tespitini yapıp bana anlatırdın, ben anlayana kadar. o kadar iyi gelirdi ki şimdi senden onları dinleyebilmek. hem biliyorum bana, benim kadar acımasız da olmazdın.
-yaşlanmak yok. *
-her şey güzel olsun
-güneş hep yüzümüze vursun, gün hiç bitmesin.
-yaşlanmayalım.
-yüzümüz hep gülsün.
-belki hakederiz, haketmişizdir yani.
-ihtimali var ne de olsa *
-gel sen de şimdi *
saatleri saatlere bağlayıp, günleri zor bela günlere ekleyip bu ömrü ayakta tamamlayacağım. geçecek bir şekilde. sonra her şey bittiğinde arkama bakıp diyeceğim ki; işte heba edilmiş bir ömür.
"kitabımın doğuracağı çılgınlığı, şiddeti, ihtirası, ölümleri öngörebilseydim yine de yazardım. değiştirme şansım olsaydı elim varmazdı. sonumuz başlangıcımızda yazılır. alın yazımız bize ait değildir, onunla oynayamayız: bana daha büyük bir el kılavuzluk etti. son sözüm olsun: ne yaptıysam sevgi uğruna yaptım." -herkes başka biriyken kim kimdir.
isini, bu sektorden milyonlar kazaniyormus gibi emek vererek yapan ama guncelde maalesef 25,8 b takipcisi olan skinfluencer. insanlarin hicbir sey yapmadan zayiflama cayi markalariyla isbirligi yaparak, merdiven altindan bozma markalarin gunes kremlerinin linkini vererek para kazandigi bir ortamda boyle bir insanin bu kadar emek verip hayatini bu emek verdigi sektorden idame ettirememesi uzucu ne yazik ki.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2309559/+
olur olmadik yerlerde, hic bilmedigim insanlari gordugumde paramparca olan kalbimin parcalari batiyor ve canimi oyle yakiyor ki. ben bu kadar aciyla n a s i l?
cok degil, birkac yil once kalbim yine boyle kirikti evet ve yine boyle bomboslukta hissediyordum ama hic dilini bile bilmedigim bir ulkeye kendi basima gidecek cesaretim vardi. simdi her seyin yaninda bir de korkuyorum. ben bu kadar dertle n a s i l?
gozlerim doluyor. ummadigim anlarda aklima bir sey geliyor. evime donmek istiyorum. her yere gidebilirdim, diledigim kadar kalabilirdim. simdiyse kendimden arsin arsin uzaklasiyorum ama hep evime donmek istiyorum. ben bu kadar kaygiyla n a s i l?
insanlarin yuzlerine bakiyorum. gozlerinin icine. sanki kendimde kaybettigim ve kaybettigim o gunden beri hep aradigim, hep bulmayi umdugum seyi goruyorum. minicik kaliyorum o sonsuz karanlik boslugumda. odum kopuyor. ben bu kadar korkuyla n a s i l?
"hadi" diyorum. sanki kendime elimi uzatiyorum. "hadi gel, soyle yapalim." hic de mecalim yok ki. kalkamiyorum bir turlu o dustugum yerden. ben bu kadar tukenmislikle n a s i l?
zaman bir turlu gecmiyor ama omrum bitiyor. bir seylerin uzerine bir seyler koyamadan omrum bitiyor. yirmi sekizimi boyle planlamamistim:)
hic kimseyle ayni yerde degilim, kendimden bile kilometrelerce uzagim. ayni selda bagcanin hikayesinde anlattigi korler gibi panik halinde, nereye gittigimi bilmeden saga sola kosturuyorum. bir sey diyecegim. her yere carpiyorum. ama bu bomboslugun icinde nasil her yere carpabilirim?
kendimi katlayip bukup, bir sekilde kucultup annemin o vitrinine, tam da gaz lambasinin yanina koyasim var. hic dusmem, hic kirilmam. "ama yasamazsin da" diyor biri hemen ustten ustten. yasamaktan korkmaya hakkim yok mu yani? ustelik zaten beceremiyorken.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2243330/+
ay gokyuzunde oyle cok parlamis ki, istemsiz kafami cevirip gordum. meger bugun ayin on dorduymus. ne kadar silmeye calissam da, unutmak istesem de hayat bir sekilde bir yerlerden cikarip gozume sokmaya yemin etmis. bugun, ayin on dorduymus meger, biliyor musun? benim aklimdan cikmis:) gorunce dedim ki kendi kendime "bu ay, her ayin on dordunde boyle mi olacak gercekten???" isimiz var cunku oyleyse. bilmiyorum, bakmadim buna henuz. denk gelmistiri umarak, bu gunu de atlatmaya calisiyorum. ama iste,,
hayat.
ve ziyan olan bunca sey???? kalbimi kiriyor. hala senden medet ummak. ayin on dordu oldugunda boyle guzel oldugu icin aya bozulmak. sarkinin bir yerinde burnun sizlamasi. portmantonun ustunde duran bir kagidin bogazini dugumletmesi. bunca seye ragmen sana ofkeli kalamamak.
bir de bu fotografi cekerken fark ettim bayadir fotograf cekmiyormusum.
Uzerinden yillar gecmesine ragmen kimseye anlatmaya cesaret edemedigim, kendime bile durust olamayip yasanmamis gibi davranmaya calistigim sey icin bu gece de onun degil, benim uykum kaciyor.
Dusuncesiyle, eylemiyle, onyargisiyla, yanlis tarafa yoneltilmis sorulariyla hepiniz tacizciler kadar suclusunuz. Hepinizin bu duzende payi var. Bir gece bari olsun bizim degil, sizin uykulariniz kacsin.
Huzur, sakinlik, mutluluk. Yol izlerken, müzik dinlerken, sahilde otururken, kahvaltı ederken, arkadaşlarla bir şeyler içerken, bahar geldiğinde derin bi nefesle gözleri kapatıp anı beynine kazımaya çalışırken gülümsemek.
