bazen o kadar çok zoruma gidiyor ki her şey. Hani derler ya tam bam telime dokundun diye. Adalet yok bu dünyada. Zalim olmadıkça alim muamelesi göremiyorsun.
ne kadar meraklı bir toplumuz insanları yaftalamakta. Türk olunca ne olacak olmasa ne olacak? Öğrenemedik bir türlü insanı sadece insan olduğu için sevmeyi. insanları etnik köken veya mezheplerine göre değil de karakterlerine göre yargılamayı. Din hadi bir nebze de insan kimliğini dilini kendi seçemiyor. Ne ile yollanmışsan ona tamah etmek zorundasın. Biri bu durumu bu kalın kafalılara anlatsın.
içimden şehirler geçiyor içinde mutluluk ve huzur aradığım. Ve her gittiğim yerde aklımı sorular kurcalıyor. Gerçekten takdiri ilahi var mı? Nirvanaya ulaşabilecek miyim? Gerçekten en karanlık vakitler midir güneşin doğmasını sağlayan?
cehaletin mutluluk olduğunu bir kere daha kanıtlanması durumudur. Bu aralar sırf mutlu olabilmek için sıkça salağa yattığım durumdur. Etliye sütlüye karışmak yok. Hak aramak hesap sormak yok. Herkes her çöplüğün kralı olduğunu hissetsin.
