fenerbahçe olarak çok büyük rehavete girdiğimiz maç. mk karşımızdaki de galatasaray lan aşağıçemişgezek değil sonuçta. dikkatli olmak lazım.rehavet bitirir.
coni şunları diyordu ceyk e: çok engeli aştık,paramız yoktu,onun tayini van'a çıkınca bende tayinimi van'a istedim, çok seviyoduk lan birbirimizi çok. başkada bi şeyimiz yoktu işte öyle düşün. bi tek ölüm ayırır bizi diyoduk, bi anda nasıl değişiyo lan insanın hayatı, bi haber alıyosun her şey yok oluyo her şey bitiyo bi anda geriye derin sonsuz bi çaresizlik kalıyo,sen intikam alcam diye çıkış yolu buluyosun kendine,o intikamı büyütmek bile o umudu canlı tutuyo peki ceyk söyle bakalım ben napiyim kime isyan ediyim ben , kime kızıyım ben , ordaki insanlar , olum ordaki yüzlercesi lan ben neler gördüm olum onlar ne yapsın lan. karısını kaybetti olum insanlar benim gibi,anaları kaybettiler lan bebelerini kaybetti olum insanlar çocuklarını kaybettiler, onlar kime isyan etsin ha ha. kimden intikam alıcak onlar, sonra durup düşünüyosun,biraz zaman geçince bi düşünüyosun kızıyosun lan kendine çok kızıyosun onunlayken yapmadığın şeyler için,ertelediklerin için nefret ediyosun kendinden. işte o yüzden bugün o müge anlıya yetişmeni çok istedim. çünkü bir dakika,bir dakika bile . ama unutma olum sen onun yaşadığını biliyosun en azından buna bile şükretmen lazım keşke lan keşke olum terketseydi lan beni, bırakıp gitseydi beni, vallahi billahi hatta aldatsaydı lan beni başka bi türlü acı çekerdim o zaman ama yanımda olmasaydı da bilirdim yaşadığını bilirdim,biriyle olsun yada olmasın,benden uzakta bile olsa mutlu olduğunu bilirdim. yokluğuna mahkum olmak acıların en büyüğü birini gerçekten sevmek, onun mutluluğuyla mutlu olmak demek. ceyk gerçekten haline şükretmişti. coni gibi dostu olduğu için mutluydu.
