... ruhum bedenimden arınır söylerken ve dinlerken bir Bodrum kokusu gelir yüzüme vuran rüzgarda ... sevdiğim her kadın olurum ... özlediğim her şehir ... çocukluğum olur gözlerimin her yanı ...
.... kaç rengi var bu hayatın .... çeperinde çemen, yaz sıcakları ... kaç rengi var bu sıcakların ... aslında soğukta sıcağın en düşmüş derece hali değil midir? .... aklım almaz bir dünya hali ... yansa bu küre topu , marsa giderim bir kibrit çakıpta ... bırakıp herşeyi ....*
Bildiğim tüm kelimeleri unutuyorum
Senden konuşurken !
Seni anlatırken ,
Olanca gücümle
Hissediyorum önce;
Sonra yakıyorum gözlerimdeki
Tüm ışıkları,
Ciğerlerimdeki her hava zerresini
Yaşama pompalıyor yüreğim .
Zamanın içimden aktığı bu kentte ,
Dünyayı karşıma alabilecek güçteyim işte!
. . . . . . . . . ! ! !
. . . . . . . . . . .
Nefes almaktan ibaret değil artık yaşamak
Varlığın adına yok olabilmek
Fedakarlığı değil!
Olabilecekler!
Seni özlüyorum ,
Olsun;
Yok olmak niyetinde değilim…
Geleceğini bildiğim her gün ,
Varlığın adına ^^ yaşıyorum^^
. . .
