anılar acıtır tartışmasız. benimle yaşadıklarını başkasıyla yaşıyor bana dediklerini şimdi ona söylüyor benim için hissettiklerini onun için hissediyor düşüncesi yer bitirir seni.
diğer ırkın erkekleri şahaneler zaten. kaç yabancı erkek tanıdınız acaba? kendi ırkını kötüleme çabası çok salakça. türk erkekleri şöyle, türk kızları böyle... e yettiniz ama. yabancı özentileri. merak ediyorum acaba diğer ırklar da kendi ırklarını bizim kadar kötülüyorlar mıdır?
kurbanı kan akıtmak sanan insandır. oysa o et muhtaçlara verilmek için, yardım yapılması için kesilir. kendine ayırabilir ama hepsini buzluğa atması saçmalıktır. sanki sene içinde et alamıyor.
erkek dediğin yemek yapabilmeli. kadınlar bundan etkilenir. "çok iyi yemek yaparım" "futbolla pek ilgilenmiyorum" bu iki cümleyi kuran her erkek sevilmeyi hak ediyor. tabi ikisini bir arada kuranı bulmak zor. 2. cümleyi kurana nadir rastlanır. koruma altına alın onları.
çok başarısız. gani müjdenin en başarısız dizisi bile diyebiliriz. espri yaptıklarını sanıp sık sık gülme efekti veriyorlar bi de... "acaba espri yapıldı da ben mi kaçırdım" diye sıkça düşündürdü beni. saçmalık. uzun ömürlü olmaz, sanmıyorum.
ben de küçük yaşta babasını kaybetmiş bir çocuktum. benim durumumdaki her çocuk için sormasınlar diye dua edilen, sorduklarında stres olunan soru. ilk günler bu soru için okula gidilmez bazen. okulun ilk gününe yaklaştığımızda gitmemek için kendimi hasta edecek her türlü şeyi yaptığımı bilirim. bencil öğretmen onlar, çocuk psikolojisinden anlamazlar. ve hep nefret ettim onlardan... aradan epey bir süre geçip kendilerini sevdirene kadar. sonradan sevsem bile içimde hep kızgınlık oldu, hiç unutmadım.
